De vlag van Jeroen Veldmate en het angstbeeld van degradatiejaar 1998 | Briefwisseling William Pomp en Jonathan Ploeg over het wel en wee van FC Groningen en FC Emmen
Hopelijk vergaat het leven jou nog altijd uitstekend. Het is alweer een tijdje geleden dat wij elkaar voor het laatst schreven, vanuit de trainingskampen van de FC’s in Spanje. Met de feestdagen achter de rug en de competities hervat, lijkt het mij daarom de hoogste tijd elkaar weer eens een aantal letters te gunnen.
Zoals je weet, slaagde FC Emmen er niet in het FC Twente van Ron Jans te beteugelen. Betreurenswaardig, maar natuurlijk niet geheel verrassend. De Tukkers hebben nou eenmaal meer kwaliteit (en geld). De bewust gekozen behoudende speelstijl, loerend op de tegenaanval, pakte voor FC Emmen niet uit zoals gehoopt. Desondanks werd de schade met twee tegendoelpunten nog enigszins beperkt.
Volgens Rob McDonald, onze analist, was Jeroen Veldmate samen met Miguel Araujo, zijn partner in het centrum van de verdediging, de beste man aan Emmen-zijde. Achteraf niet geheel verrassend, want wat bleek? Veldmate was extra gebrand op een positief resultaat in de Grolsch Veste. Dat heeft te maken met de woning die hij en zijn partner een tijdje geleden kochten, gelegen op zo’n tien minuten rijden van het onderkomen van FC Twente.
Op vrijdagochtend, de dag van de wedstrijd, kreeg Veldmate een appje van zijn schoonvader, die zojuist bij het huis was gearriveerd om er te gaan klussen: er was die nacht een FC Twente-vlag aan het hek van zijn huis gehangen. Voetbalhumor natuurlijk, moet kunnen. Kennelijk weten zijn nieuwe buurtgenoten inmiddels dat Veldmate voor FC Emmen voetbalt. De verdediger zelf, die er overigens nog niet is ingetrokken, kon er hartelijk om lachen.
Als FC Emmen in De Grolsch Veste had weten te stunten, dan had Veldmate de ‘dader’ opgespoord en bij zijn of haar huis een presentje achtergelaten. Het laat zich raden wat dat zou zijn geweest. Wellicht komt het er begin mei alsnog van, als FC Twente op bezoek komt in De Oude Meerdijk. Al moet er wel wat veranderen wil FC Emmen dan wél een kans maken. Ach, eerst zondag maar eens winnen van SC Cambuur. Dat is een veel belangrijkere pot.
Adieu! Jonathan
Hoi Jonathan,
Leuk om te lezen dat er bij jou in Emmen nog iets te lachen valt. Hier bij FC Groningen is ze het lachen inmiddels wel vergaan. De vrolijkheid heeft plaatsgemaakt voor voelbare spanning, zowel binnen als buiten de club.
Mocht er nog iemand twijfelen of de volle ernst van de situatie is doorgedrongen tot de top van de noordelijke voetbaltrots, dan kan ik die twijfel wegnemen. De directie kampt met slapeloze nachten. Alle geledingen binnen FC Groningen maken zich de grootst mogelijke zorgen en een ieder doet er alles aan wat binnen zijn of haar macht ligt om het tij te keren.
Ondertussen stroomt mijn eigen berichtenbox vol met mails van bezorgde supporters voor wie de vijftiende plaats als een steen op de maag ligt. Jeffrey vraagt zich af of de selectie van FC Groningen wel bestand is tegen degradatievoetbal. Zijn vader ziet gevaarlijke parallellen met degradatiejaar 1998. Joop denkt dat het huidige elftal, het meest jeugdige van de eredivisie, te jong is om degradatievoetbal te spelen. En Dirk-Jan waarschuwt dat je niets aan een volle bankrekening hebt als je straks in de eerste divisie speelt.
Natuurlijk richten de gifpijlen zich vooral op Mark-Jan Fledderus. Logisch, hij is als technisch directeur verantwoordelijk voor deze situatie en moet er als de bliksem voor zorgen dat er kwaliteitsimpulsen komen. Daar doet hij voor zover ik kan beoordelen alles aan, maar gemakkelijk gaat het niet. FC Groningen zoekt échte versterkingen, maar de portemonnee is vaak niet zo dik als die van andere clubs die in precies dezelfde vijver vissen. Bovendien: welke voetballer die er goed opstaat heeft zin in een half jaar spelen in de kelder van de eredivisie? Het is een bijzonder moeilijke opdracht. Briefschrijver Rene roept op positief te blijven, maar ik snap dat dat voor velen geen vanzelfsprekendheid meer is.
