Het is weer een prachtweek voor Den Haag: verkeerde types zijn op het schild gehesen, partijellende wordt openlijk uitgevochten. Heel transparant.
Alles uit de kast om het verloren vertrouwen in de politiek terug te winnen.
Onno Aerden, de man van schrijfster Susan Smit, heeft een mooi plekje in het Guinness Book of Records verdiend, nu hij al na een enkele uren mocht inrukken als Pieter Omtzigts woordvoerder. Omtzigt beschikt over een dossierkennis van hier tot Jericho en checkt alles wat los en vast zit, maar bij de aanstelling van Aerden keek hij lelijk heen over diens twitterdomheid, waarin Boeren-Caroline tot ‘een gezwel’ werd gedegradeerd.
Yesim Candan bleek in 2018 te hebben gesolliciteerd bij FVD
Bij D66 kon Yesim Candan precies één dag na de openbaring van haar plek op de kandidatenlijst kiezen: of ze trok zichzelf ‘na goed overleg’ terug, of het bestuur schopte haar eruit. De RTL-columniste bleek in 2018 te hebben gesolliciteerd bij Forum voor Democratie. In 2017 wilde ze nog voor het CDA de Kamer in. En nog maar een jaar geleden karakteriseerde Candan D66 als een ‘hypocriete partij’ en vond ze Sigrid Kaag een ‘farce’ als leider.
Kennelijk heeft ze les gehad van Henk Krol (VVD, 50PLUS, Partij voor de Toekomst, Groep Krol/van Kooten, Lijst Henk Krol, Belang van Nederland) en waande zij zich inmiddels voldoende opportunistisch om het nu maar eens via deze hypocriete partij te proberen.
Aan antecedentenonderzoek doet D66 kennelijk niet.
Maar de toppositie is deze week onbetwist voor de Partij voor de Dieren. Gelet op de stemming onder liefhebbers in het land, krijgt deze club op het komende congres een nieuwe naam: Ouwehands Dierenpark. Je kon ze uittekenen, de beestverwijzingen. Man en paard moesten worden genoemd, de dolle stier kwam langs, Esther Ouwehand reageerde als door een wesp gestoken op deze luizenstreek en uiteindelijk koos het bestuur het hazenpad.
Er moet nog veel worden gelekt. Zoals de integriteitsschendingen waaraan Ouwehand zich zou hebben bezondigd. Dat is mode geworden, zulke beschuldigingen.
Je moet je fatsoen bewaren, natuurlijk, maar het lijkt alsof we een klimaat hebben ontwikkeld waarin iedereen die zijn zin niet krijgt direct naar het klachtenformulier grijpt. Samen met wat anderen die hun zin evenmin hebben gekregen. Heb je de leiding, loop vooral op eieren.
Voor Koffeman leek dierenliefde vooral een marketinghulp
Ik ben geen vegetariër maar beperkt vlezig, biologisch.
Ik wacht gretig af tot duidelijk is hoezeer ook spinazieblad, bamboescheut en graankorrel gevoel in hun donder hebben. Zodat we alleen nog kweekrubber zouden mogen eten. Maar Ouwehand is wél een krachtige parlementariër. Rondom haar moet iedereen zich toch kunnen verplaatsen in het zo geprezen dierenrijk? Bomvol sterke leiders. En weinig democratie. Nou dan.
Misschien is al meer duidelijk over de controverse.
Het lijkt te gaan om realisten die zich mét Ouwehand voor meer dan alleen het beest willen inzetten, tegenover de puristen. Dan is het koddig om opperdier van het eerste uur en tevens senator Niko Koffeman te zien schutteren bij Nieuwsuur. Hij was niet partijdig, nee hoor, maar dat onderzoek naar Ouwehand moest doorgaan.
Niks tegen onderzoek. Maar voor Koffeman leek dierenliefde vooral een marketinghulp om zijn Vegetarische Slager groot te maken (en voor 30 miljoen euro te verkopen) en zich daarna op de sojadrank te storten. Soja, u weet wel, waar dat Zuid-Amerikaanse oerwoud voor wordt gekapt. Sodeju. Integer?
