Arend van Wijngaarden, parlementair journalist Marcel Jurian de Jong
Niemand had het deze week over de parlementaire democratie. Er werd heus een beetje vergaderd in de Tweede Kamer. Precies op het moment dat Trump met de Air Force One op Schiphol landde, voerde Aant Jelle Soepboer namens NSC het woord in de plenaire zaal. ,,We zetten een heel belangrijke stap’’, zei Soepboer. Hij had het dan over het praktijkonderwijs.
Het ging in de Kamer wat over onderwijs, over de CO2-heffing, over huurwoningen en een asielwet. Maar verder leek het de hele week een stille zondag in Den Haag. De vergaderingen op dinsdag werden geschrapt. Het bijna voltallige parlement mocht alleen een uurtje fungeren als applausmachine voor president Zelensky, vragen waren niet toegestaan. En woensdag waren er maar een paar Kamerleden bij de stemmingen.
Bij de patatbalie hing een enkele verdwaalde journalist rond. Den Haag was dagenlang lastig bereikbaar. Een snelweg afgesloten, dagenlange treinstoringen. Zelfs wie wel ter plekke wilde werken, kreeg te kampen met een telefoonstoring. ,,Heerlijk rustig’’, klonk het in de lege wandelgangen.
De cameraploegen, zendapparatuur en verslaggeverij, alles was eventjes gericht op de NAVO-top. Waar eigenlijk weinig meer dan een voorgekookte show werd opgevoerd. Maar dat mocht de pret en de Nederlandse trots niet drukken.
Als er uiteindelijk twee uur serieus vergaderd is door de presidenten en premiers, is het veel. Verreweg de meeste tijd ging op aan persconferenties, ontvangsten, het diner op Paleis Huis ten Bosch en verklaringen na afloop.
Donald Trump, met koning Willem-Alexander en koning Maxima na het ontbijt in paleis Huis ten Bosch. Frank van Beek
De uitkomst stond van te voren al vast: 5 procent van al ons geld naar defensie. De openlijke dwarsligger Spanje kreeg een stevige veeg uit de pan en onverholen dreigementen van Trump. België wrong zich nog wat in bochten om de teksten creatief uit te leggen. Europees uiterst-links hield onder leiding van Jimmy Dijk van de SP nog een bijeenkomst tegen het extra geld naar wapentuig in Nieuwspoort. Maar die viel totaal in het niet bij de NAVO-show.
Extinction Rebellion werd door de ME snel van de Haagse snelweg geslagen, een stukje daadkrachtiger dan anders. De beelden werden vooral uitgezonden in China en Rusland, waar de staatsmedia wilden laten zien dat het toch echt niet alleen maar eensgezindheid is in Europa.
Onze vrije media in Nederland en Europa wilden eventjes niet te veel weten van dat soort tegengeluiden. Het was vooral genieten van de pracht en praal op het paleis, trots op Máxima, Willem-Alexander en Amalia. Toch niet voor niets dat we zo’n duur koningshuis onderhouden.
We toonden allemaal wel begrip voor hoe schaamteloos kruiperig onze Rutte stroop om de mond smeerde van Trump. Het gaat om het resultaat.
De Amerikaanse president strooide rijkelijk met zijn complimenten over het ,,spectaculaire koningshuis’’ en het ,,fantastisch mooie Nederland’’, ook al had hij daar vanuit The Beast hoogstens een paar bedrijventerreinen langs de snelweg van gezien.
Na twee zinnen over de NAVO had Trump het vooral over zijn bommen op Iran en herhaalde hij telkens dat CNN en de New York Times toch echt fakemedia waren met hun berichtgeving over gelekte stukken van zijn geheime dienst. Schoof en Rutte zaten er braaf bij te lachen en nog net niet instemmend te knikken.
NAVO-chef Mark Rutte verwelkomt samen met de Nederlandse demissionair minister-president Dick Schoof de Amerikaanse president Donald Trump in het World Forum voor de NAVO-top. Koen van Weel
Trump had op verzoek van Dick Schoof en Rutte ook nog even een ontmoeting met Geert Wilders gehad, maar dat had hem vooral hogelijk verbaasd. Blijkbaar vonden de mensen in de Nederlandse regering het nodig dat hij ook iemand van de oppositie sprak. ,,Dat zouden wij ook eens moeten doen, bezoekers laten praten met de oppositie’’, grapte Trump. Nee natuurlijk niet, liet hij er serieus op volgen. Slecht idee.
Waarmee het hele idee van democratie in de ogen van populisten zoals Trump maar weer even samengevat werd. Leuk hoor, verkiezingen, oppositie en een parlement. Uiteindelijk gaat het alleen om wie de macht heeft, met 50 procent van de stemmen plus een. Media en de parlementariërs zijn er alleen ter meerdere eer en glorie van de Grote Leider.
De leider die ons dan maar wel even belooft ons met zijn leger te beschermen als we aangevallen worden. Het land is gered, nu de democratie nog.
(Arend van Wijngaarden is parlementair verslaggever van Dagblad van het Noorden)
