Vechten voor je plek bij restaurant 't Nije Hemelriek in Gasselte, maar niet alleen om het eten | restaurantrecensie

Op de plek met ongetwijfeld het blauwste water van Drenthe. Restaurant ‘t Nije Hemelriek zit verscholen in de bossen bij Gieten, naast de gelijknamige kleine zwemplas en grote broer Het Gasselterveld. Dit is één van de populairste recreatiegebieden in het Noorden. En dat merken we: op een zonnige voorjaarszondag is er geen tafeltje meer vrij voor de lunch.

We maken een wandelingetje (geen straf op deze plek) in de hoop dat er straks een plekje voor ons is. En ja, even later zitten we dan toch. Niet op het terras, want: ,,Gooien we die open, dan zit het direct vol’’, verzekert de serveerster ons. Dat is, hoe tegenstrijdig ook, niet de bedoeling. De posters met ‘personeel gezocht’ verklappen waarom. We kijken uit op de vele bomen en de zwemvijver. Een prima plek.

Het had niet veel gescheeld of het restaurant had concurrentie gekregen. Er waren plannen voor meer horeca bij het Gasselterveld, maar de eigenaar van restaurant ’t Nije Hemelriek kreeg in december gelijk van de rechtbank in Assen, na jaren procederen. De rechter oordeelde dat er geen concurrerende horeca in de buurt van zijn onderneming is toegestaan. Het restaurant heeft recht op exclusiviteit in het recreatiegebied. Gasten werden daags na de uitspraak getrakteerd op een gebakje.

De soep van de dag, om te delen. Een tomatensoep. Daar zijn we aangenaam door verrast. Pittig, kruidig, met grof gehakte groente. De bouillon is precies goed. Lekker zout, maar niet té. We proeven paprika, uien. Helemaal goed.

De wrap met gemarineerde kip en het broodje pulled pork komen tegelijk met de soep. De wrap is belegd met malse stukjes kip en frisse rauwkost. Een zoet sausje en best veel groente maken het af. We zijn enthousiast.

Het vlees in het broodje pulled pork had malser en smeuïger gekund, maar is verder lekker. De frisse coleslaw, de roomkaas en de barbecuesaus maken het broodje wel tot één geheel.

Wie hier iets wil eten of drinken, moet wel naar dit restaurant. Maar eerlijk is eerlijk: dat is geen straf. Hartstikke lekker en op een toplocatie.

Niets te mekkeren dan? Nou, we hadden best een drankje tussendoor willen nemen. Een extra rondje om dat te checken zou goed zijn. Wie vegan of vegetarisch wil eten, moet misschien even verder kijken. Het houdt niet over.

Burgers zijn er wel. Zelfs eentje van 300 gram zwaar, met een naam die we even genoemd moeten hebben: de Ellert en Brammert burger. Het gerecht is vernoemd naar de twee reuzen die volgens een sage verderop geleefd hebben, in Schoonoord. Ik zal niet verder ingaan op hun daden. Voor je het weet worden de twee van hun sokkel getrokken.

We dwalen af. Terug naar het restaurant. Een tafeltje verderop gaat een glas cola om. Kan gebeuren, toch? Maar de gast is argwanend: ,,Die wordt niet dubbel aangeslagen, hè?” zegt hij streng als hij een nieuw glas krijgt. Het personeel verdient wat meer vertrouwen, vinden we. Ze zijn vriendelijk, denken mee en ondanks drukte lukt het om de gerechten snel te serveren.

Het is jammer dat we niet buiten terecht konden op een van de eerste zonnige dagen dit jaar. Later zal het terras open zijn, verzekert het personeel.

Parkeergelegenheid is er genoeg, maar je moet betalen. Dat is een nieuwe maatregel van Staatsbosbeheer. Overigens voorspellen we chaos op het parkeerterrein komende zomer. Voor honderden parkeerplaatsen staat er één betaalpaaltje in de hoek. En daar staat nu, op een rustige dag, al een rij voor. Gouden tip voor wie tot hier is gekomen in dit verhaal: je kunt ook online betalen en direct uitrijden.