Wat doe je met je huisdier op vakantie? ’Katten zijn enorm stressgevoelig’

Geen buurvrouw die op je kat kan letten terwijl je aan het strand ligt? Geen nood, er waren nog nooit zoveel alternatieven: van een catsitter tot een luxehotel. Maar hoe maak je de juiste keuze? „Dat je een kitten schattig vindt, betekent niet dat je er goed op kunt passen.”

Niemand laat graag zijn kat alleen, maar af en toe kan het niet anders. Toch hoeft het voor hem of haar geen kwelling te zijn, zegt kattengedragstherapeut Anneleen Bru. „Soms vragen mensen mij bijna toestemming om op reis te gaan. Dat is nergens voor nodig.”

„Katten zijn wel enorm stressgevoelig, dus laat ze wel het liefst thuis in hun vertrouwde omgeving”, zegt Bru. „Het ligt ook heel erg aan het karakter en de leeftijd van de kat. Een poes van nog geen jaar twee weken alleen laten, is dierenmishandeling.

Maar voor een ouder, sociaal dier is het geen probleem om hem even naar vrienden te brengen. Tenminste: als die geen katten hebben. Dat is uit den boze, want katten zijn initieel elkaars vijand. Een goede introductie duurt minstens drie weken, en dan is je vakantie wellicht al voorbij”, zegt Bru.

Hoe pak je het dan wel aan? „Zorg dat je kat de oppasser al kent, laat het dier alvast wennen aan zijn geur door hem aan zijn hand te laten ruiken en deel een snoepje uit.” Als de kat meteen onder de bank kruipt, heb dan als oppasser even geduld. „Ga op de grond zitten en laat de kat naar jou toekomen.

Soms lees ik eerst een verhaaltje voor, zodat de kat went aan mijn stem”, zegt professionele catsitter Martine Verbraeken. „Wat je vooral niet mag doen, is contact forceren.” Probeer meermaals per dag langs te komen en hou de kattenbakken schoon. En nog een tip van Bru: „Zet de drinkbak niet meteen naast het kattenvoer: een kat drinkt meer als de bakjes apart staan.”

Er bestaan tegenwoordig heel wat apps om een catsitter te vinden die aan huis komt. Pawshake bijvoorbeeld, dat werkt zoals Uber: het koppelt een baasje aan iemand in de buurt. Je kunt de oppasser kiezen op basis van een rating en recensies. Shari Dedier (28) betaalde 30 euro per dag aan zo’n oppas, die ze haar sleutel toevertrouwde. „Mijn vrienden wonen te ver weg of hebben te weinig tijd en een dierenhotel kost minstens evenveel. En het is voor Bonnie, een asielkat, toch minder stressvol dan een verplaatsing.”

Toch mee oppassen, vindt Bru, die erop wijst dat zulke vrijwilligers eigenlijk niks weten van kattengedrag of hun medische achtergrond. „Ik heb al schrijnende toestanden meegemaakt. Katten zijn meesters in pijn maskeren. Een professional ziet dat, een leek niet. Dat je een kitten schattig vindt, betekent niet dat je er goed op kunt passen. Niet iedereen is daar geschikt voor, vandaar dat ik aanraad om een professional te kiezen, mét btw-nummer, voor mocht er iets gebeuren.”

Die échte catsitters kosten soms wel 130 euro per dag, maar ze doen dan ook veel meer dan alleen je kat eten geven. Zo komt Debby De Strooper soms tot driemaal per dag langs. Kattenbak schoonmaken, vuilnis buitenzetten, de post uithalen: het hoort er allemaal bij, zegt ze. „Maar het belangrijkste vinden baasjes de updates over hun kat, zeker als die bijvoorbeeld medicatie moet krijgen. Ik ben niet bang om schuwe katten een pilletje te geven, ik ben daarvoor opgeleid.”

Voor een dagje weg hoef je natuurlijk niet altijd iemand op te trommelen. Maar langer dan 24 uur alleen is echt geen aanrader, vindt Bru. „Ik hoor soms: ’mijn kat is kwaad dat ik weg ben geweest’. Dat is onzin, zoiets complex denkt een kat uiteraard niet. Ze mist jou niet, wel je routine. Veel katten slapen bij hun baasje, en snappen niet wat er gebeurt als jij niet thuiskomt. Andere katten uit de buurt zullen ook merken dat jij er niet bent en je huisdier komen uitdagen.”

Een kattencamera kan in zo’n geval nuttig zijn. „Zo’n gadget heb je al vanaf 40 euro. Via je smartphone kun je dan in realtime zien wat je kat zoal uitspookt als jij er niet bent. En je kunt er ook mee praten.”

Maar is het dan niet zielig om vanaf het strand te zien dat Minou in de keuken staat te miauwen? „Soms is het feit dat je kúnt kijken al genoeg om mensen gerust te stellen.”

Als opvang thuis echt geen optie is, kunnen luxepoezen natuurlijk altijd naar een hotel. „Die worden redelijk strikt gecontroleerd: wie een kattenhotel uitbaat, moet daar allerlei opleidingen voor gevolgd hebben”, zegt Bru. Maar uiteraard zijn er ook charlatans.

„Een goed hotel kun je herkennen aan het feit dat de katten elkaar niet kunnen zien. Anders is het risico groot dat ze sproeien (urine recht naar achteren spuiten om hun territorium af te bakenen, red.), en is de kans reëel dat je kat getraumatiseerd terugkomt. Check ook of er genoeg speelplaatsen zijn, iets om aan te krabben, hoogtes … Het is niet genoeg om een kat zomaar in een kamer te zetten.”

Dat blijkt, als we online later een luxehotel tegenkomen met ’spa royale’ (het volledige verwenarrangement kost 39 euro) en een fish bar (garnalencocktail, iemand?). Is dat niet wat overdreven? Bru: „Dat is ook een beetje marketing: een spa kan ook betekenen dat de katten toegang krijgen tot wat kattenkruid. Maar weet: kwaliteit kost geld. De meeste duurdere hotels menen het echt wel goed.”