Roeken strijken neer in Oudeschans. 'Deze invasie hadden we gevreesd'

Wie op deze zomerse ochtend via het bruggetje de vesting Oudeschans binnenrijdt, hoort en ziet ze meteen: roeken die zich ophouden in een klein bosje of daar overheen scheren en daarbij hun geluid laten horen, een soort gekrijs.

,,Het is nu nog betrekkelijk rustig, er zijn momenten op de dag waarop het lawaai veel erger is’’, zegt Renske Lambeck. Zij is voorzitter van Stichting Vesting Oudeschans, de belangenbehartiger van het dorpje, en woont in een kleine boerderij bij het bosje.

,,En heb daardoor, net als mijn buren, last van het lawaai’’, zegt ze. ,,De vogels beginnen een uur voor zonsopkomst al en vervolgens gaat het steeds maar door. Ik heb hier inmiddels 27 nesten geteld. Let wel, ik heb niets tegen deze vogels, maar deze overlast was niet nodig geweest als Westerwolde anders te werk was gegaan.’’

Lambeck is ervan overtuigd dat de stilte in Oudeschans niet zou worden verstoord door de roeken, als de gemeente in de afgelopen herfst niet zoveel bomen zou hebben gekapt in het gebied Draaierij, op ongeveer een kilometer afstand van de vesting. Daar staat een bosje waarin heel veel roeken huisden.

De gemeente kapte er bomen die ziek waren, maar deed dat volgens Stichting Vesting Oudeschans en natuurorganisaties veel te fors. Ze trokken aan de bel bij de provincie en die verbood Westerwolde nog verder te kappen.

,,Maar er waren inmiddels al veel nesten verloren gegaan’’, aldus Lambeck. ,,En dat terwijl de roek een beschermde soort is. We zeiden toen al te vrezen dat ze de dichtstbijzijnde bomen zouden opzoeken, in Oudeschans. En dat is dus gebeurd, de gevreesde invasie van roeken is een feit. Eind vorig jaar zag ik de eerste roeken, en moet je nu eens zien. En vooral horen.’’

Staand onder de bomen achter haar boerderij wijst ze naar boven, waar de vogels fladderen en schreeuwen. ,,Elke ochtend heel vroeg wakker worden van het gekrijs, dat is niet leuk.’’

Ze wandelt naar de brink in het dorp, waar ook tal van bomen staan en de roeken zich eveneens laten horen. ,,Dit is de tweede plek die de vogels hebben opgezocht, hier heb ik tenminste zeven nesten geteld. En ook hier is er sprake van overlast.’’

Dat bevestigt Stefan de Keijser, een kunstenaar die met zijn gezin naast de brink woont. Hij is in zijn atelier aan het werk, maar onderbreekt dat om te vertellen over zijn ochtenden. ,,Ja, in de vroege ochtend is de overlast het grootst. Heel vroeg beginnen de vogels al lawaai te maken. Ook hier is het eind vorig jaar begonnen.’’

Lambeck vertelt dat ze uiteraard bij de gemeente aan de bel heeft getrokken. ,,Westerwolde heeft me laten weten dat ze de nesten heel voorzichtig naar elders wil verhuizen, buiten het broedseizoen. Maar zal dat helpen? Komen de roeken hier dan niet weer terug om nieuwe nesten te bouwen? Ik vrees het. Het is, nogmaals, erg vervelend. Lekker buiten zitten, is stukken minder leuk met dat lawaai.’’