Op de set van de tv-serie 'Badgast', opgenomen op Terschelling. 'Sommige eilanders hebben zelfs een rolletje gekregen'

,,Is dit allemaal decor of wonen hier mensen? Het ziet er écht uit, het oord van verderf”, zegt Tom Waes, met een blik op de al jaren geleden onbewoonbaar verklaarde Victoria Campus, pal aan de Waddenkust. De Belgische hoofdrolspeler loopt iets na zeven uur ‘s avonds de set op. Een kop koffie in de hand. ,,We gaan tot vier uur vannacht door, hè.”

Een grote zwarte vlag met een doodskop met piraten-ooglapje siert de oude campus van de zeevaartschool. ,,Ik zag de vlag vanaf de boot al hangen, de toeristen zullen wel denken”, zegt regisseur Sander Brants met een grote grijns en Vlaams accent.

Het gebouw, waar verder drie zwarte vlaggen met het logo en het opschrift van The Black Flag wapperen, staat op ,,de plek waar nu zoveel om te doen is”, verduidelijkt Brants. Hogeschool NHL Stenden heeft vergevorderde plannen om er een nieuwe onderzoekscampus te bouwen, maar een flinke groep eilanders is in verzet gekomen. Ze willen op deze locatie geen kenniscentrum, maar betaalbare jongerenwoningen. De vlag kon zomaar bij de protesten horen, dat is dus niet het geval. ,,Nee nee, dat is voor ons.”

De oude campus is het decor van een hostel, vertelt Brants. Een hostel waar jongeren verblijven en een louche iemand een club runt. ,,Jonge toeristen komen hier voor het eerst op vakantie, die mogen voor de eerste keer drinken en komen om de beest uit te hangen.” Enkel en alleen scènes langs de buitenkant worden er gefilmd. De scènes in de club zelf doen ze later aan de wal, ergens in de omgeving van Amsterdam.

Badgast gaat over een gescheiden vader (Vince, gespeeld door Tom Waes) die voor het eerst sinds lange tijd met zijn tienerdochter op vakantie gaat. Op Terschelling hoopt de duiker zijn relatie met zijn dochter te herstellen, maar dat is niet zo simpel op een plek waar eilanders toeristen denigrerend badgast noemen, kondigden KRO-NCRV en de Vlaamse VRT afgelopen zomer aan in een persbericht.

Hoe anders is de realiteit voor de crew van Badgast. Sinds 4 augustus filmen ze intensief op Terschelling, inmiddels meer dan dertig draaidagen. En het hele eiland voelt als een warm, hartelijk bad. ,,In de reeks is een aantal personages dat de term badgast gebruikt voor toeristen die naar hier komen, tegelijk zijn ze er afhankelijk van”, sust Brants. ,,Wij ervaren dat niet, wij voelen ons superwelkom. Naast en achter de schermen helpt het eiland ons enorm. We willen Terschelling in de serie ook als een welkom eiland afschilderen.”

De scenaristen, regisseurs en producers wisten al heel snel dat deze serie zich op Terschelling moest afspelen, vertelt Brants. ,,Terschelling heeft een heel eigen identiteit, een eigen gevoel, een eigen kleur; dat maakt het een dankbare arena om op te draaien. Het eiland is echt een personage geworden in de reeks. Er hangt hier een mooiheid die heel inspirerend werkt.”

Op bijna het hele eiland hebben ze gefilmd. In de duinen, op het strand, op zee en op de veerboot. Naast de oude campus van de zeevaartschool, is Strandhotel Terschelling in de duinen van Formerum aan Zee een hoofdlocatie. In de serie, die eind volgend jaar in acht afleveringen van 50 minuten te zien is, heet het hotel Hotel Cupido. ,,Een echte Terschellinger naam.”

De tv-makers hebben Terschellingers breed betrokken bij de serie. Er is bijvoorbeeld een grote massa-scène, waarbij honderden roze Crocs op het strand zijn verspreid. ,,Het gevoel van jutten wilden we simuleren. Heel veel eilanders kwamen figureren met hun 4x4 terreinwagens.”

Behoorlijk wat eilanders komen als figurant in beeld in de serie. ,,We deden oproepen in de bus. We hadden research gedaan op het eiland en gebabbeld met lokale jongeren”, vertelt Brants. Sommigen hebben zelfs een rolletje gekregen, zoals een van de politieagenten. ,,Superleuk, ze had al acteerervaring.”

Andere Terschellingers hebben een taak als lokale fixer. Walter zorgt ervoor dat ze de ruimte en mogelijkheden krijgen om te filmen op plekken die ze voor ogen hebben, vertelt Brants. Peer mag ook niet onbenoemd blijven. ,,Peer is echt een probleemoplosser. Bijvoorbeeld toen we op het strand vastzaten met onze auto’s. Toen stond hij klaar om ons los te rijden met tractoren.”

Ondertussen nemen tientallen medewerkers bezit van de set. De 20-jarige Martijn Gilles rijdt zijn blauwe oldtimer voor de deur van The Black Flag. De tweedejaarsstudent aan de zeevaartschool leent zijn Plymouth Valiant uit 1971 uit aan het productieteam. ,,Via de campusbeheerder hoorde ik dat ze mijn auto in de serie wilden gebruiken. Wel grappig, zoiets maak je toch nooit mee? En ze geven ook nog een prima vergoeding.”

Liefst zeven draaidagen moet Gilles opdraven, straks ook nog twee dagen in Rotterdam. Want de auto geeft hij niet zomaar uit handen. ,,Ik wil hem zelf klaarzetten. Bovendien heeft hij een paar dingetjes, als-ie koud is loopt-ie niet zo lekker.”

Verspreid over bijna twee maanden verbleef een deel van de crew van tegen de vijftig medewerkers op Terschelling. Veel leden van de ploeg vonden het zo gezellig, dat ze de weekenden gewoon op Terschelling bleven. Dat gold ook voor Waes. ,,Ik was hier privé en voor mijn werk wel eerder geweest, maar over zo’n periode beleef je het toch anders. Ik heb het eiland écht leren kennen.”

Het is ,,met spijt in het hart” dat de tv-ploeg na september Terschelling - op één draaidag in november na - verlaat, zegt de Belgische steracteur. ,,Moest het budget het toelaten, dan was iedereen hier gebleven. Helaas, dat gaat gewoon niet.”

Waes voelde zich echt deel uitmaken van de gemeenschap. ,,Ik heb oesters geplukt, gefeest met lokale mensen, heel veel gefietst in de duinen. Het is zo leuk om hier te zijn, ik ben op de fiets naar de Wierschuur gegaan en heb daar nog vier, vijf uur langs de slenken gewandeld. Hé-le-maal alleen, dat soort dingen doe je als gewone gast niet.”

Regisseur Brants is eveneens verknocht geraakt aan Terschelling. Hij is vastbesloten om ,,on-werkgerelateerd” terug te komen. ,,Echt wel, dat heb ik mijn vriendin al laten weten. Er hangt hier zo’n leuke sfeer”, vertelt de 34-jarige Belg.

Dat zegt wat, want Brants heeft voor zijn werk met Waes en mede-regisseur Filip Lenaerts heel wat van de wereld gezien. Niet alleen andere series, ook reality-programma’s regisseerde hij, waaronder Kamp Waes en Reizen Waes. ,,Ja, ik heb de leukste job van de wereld. Maar het is natuurlijk altijd werk, en ook zwaar werken.”

Zo draait de crew deze laatste drie draaidagen op Terschelling opnieuw tot diep in de nacht. ,,Als we in het midden van de nacht op de boot stonden, in de regen, ver van huis, dan herinnerden we ons elkaar er even aan: we staan wel op Terschelling, hè!”