Sinterklaas blij met vrouw als burgemeester Groningen. Maar ondeugende kinderen vind ik eigenlijk best wel leuk

Groningens nieuwe waarnemend burgemeester Mirjam van ‘t Veld (54) en kinderburgemeester Inez heetten Sinterklaas zaterdagmiddag welkom in de gemeente Groningen.

De goedheiligman arriveerde goedgemutst op het bordes van het Stadhuis. Dat hij toen al de landelijke intocht in Vianen én twee drukbezochte optochten door de stad achter de rug had, was hem niet aan te zien. De bezorgdheid over zijn gezondheid op het Sinterklaasjournaal, dat zijn reis met de pakjesboot uit Spanje volgde, bleek achteraf niet nodig.

In Groningen voer Sint-Nicolaas traditiegetrouw eerst per schip, begeleid door meerdere schepen, over het Reitdiep door de stad. Nadat hij bij de roeivereniging De Hunze voet zette op Groninger bodem, klom hij soepel in het zadel voor een glorieuze intocht op Ozosnel.

Schimmel en Sint werden begeleid door dansende en onder meer rolschaatsende pieten, pakjes, postharmonie, antieke voertuigen en muziekvereniging Noordenveld. Schapen en honden waren er op nadrukkelijk verzoek van het om dierenwelzijn bezorgde stadsbestuur niet meer bij, paarden van de Spaanse edelen –en Ozosnel natuurlijk– nog wel.

Onderweg wachtten duizenden kinderen de stoet op, soms was gespannen en vaak getooid met pietenmuts of mijter. Ze zongen hem ook nog toe op de Grote Markt en schreeuwden op zijn verzoek keihard B e t e r s c h a p in de richting van zieke kinderen die er niet bij konden zijn. „Dat hebben ze in de ziekenhuizen wel gehoord!”

Daar nam Van ‘t Veld een hoop spanning weg. Ze bezwoer Sinterklaas dat er in Groningen alleen maar lieve kindjes zijn. „Dat heb ik de afgelopen week onderzocht.” Ze verklapte bewust laarzen te dragen om die ‘s avonds bij de schoorsteen te zetten.

Sinterklaas, blij met een vrouwelijke burgemeester en de vernieuwde Grote Markt, negeerde haar suggestie dat hij laarzen lekker vol propt. „Want iedereen mag z’n schoen zetten, of een laars. Dat maakt helemaal geen verschil.” Hij vertelde ook dat kinderen helemaal niet altijd poeslief hoeven te zijn. „Een beetje ondeugend mag ook hoor. Dat vind ik best leuk.”