Dit is het ontworpen ringwegkunstwerk van Studio LA. Beeld: Studio LA
Het ringwegkunstwerk ‘geheugenpaviljoen’ blijft ondanks alle kritiek op het ontwerp toch in het Zuiderplantsoen in Groningen. De gemeente laat het ontwerp wel een beetje aanpassen. „Het hoofdidee blijft staan.”
Dit stukje oude ringweg, dat is blijven staan na de sloop, maakt in stadswijk Oosterpoort al tijden de tongen los. Het bestaat uit pilaren en een stuk wegvlak en zou omgebouwd worden tot kunstwerk en ontmoetingsplaats onder de naam ‘geheugenpaviljoen’.
Een groep omwonenden zag het plan voor het kunstwerk niet zitten. Een petitie haalde 1700 handtekeningen binnen. Bewoners voelden zich niet betrokken bij het plan. Na alle kritiek moest wethouder Philip Broeksma (GroenLinks) van de gemeenteraad opnieuw met bewoners in gesprek.
Wederom meerderheid tegen
Dat deed hij. Maar opnieuw liet een meerderheid van de mensen zich negatief uit over het kunstwerk. Dat gebeurde in een enquête op internet en tijdens inloopbijeenkomsten in de buurt. Desondanks kiest de gemeente ervoor om het geheugenpaviljoen als idee in leven te houden, maar wel een aantal zaken aan te passen.
„Er is onvoldoende reden om het compleet af te breken en met een nieuw kunstwerk aan de slag gaan”, concludeert Broeksma. Volgens hem is het beeld na de nieuwe gespreksronde „veel genuanceerder” dan de petitie met 1700 handtekeningen eerder liet zien. „Dat er veel tegenstanders waren, wisten we” , zegt hij. „Nu komen ook veel voorstanders naar voren. Onder buurtbewoners zijn bijna evenveel positieve als negatieve reacties.”
De cijfers liggen dan weer iets genuanceerder dan Broeksma met zijn woorden voorspiegelt: tijdens inloopbijeenkomsten in de buurt sprak 49 procent zich negatief uit over het plan en was 43 procent van de mensen positief. In de online enquête voor alle inwoners van de gemeente was twee derde van de mensen negatief en slechts een kwart positief.
Van geheugen naar polderpaviljoen
„Alles afwegende is onze conclusie dat we het niet moeten doen zoals bedacht, want er zijn serieuze bezwaren”, zegt Broeksma. „Maar er zijn ook veel voorstanders, dus we kiezen voor een aangepaste variant. Daarmee doen we recht aan de essentie van het kunstwerk, maar komen we ook tegemoet aan de bezwaren.”
De aanpassingen die de gemeente gaat doen, zijn meer groen in het ontwerp aanbrengen, de rode kleur staat ter discussie, mogelijk worden kleine delen alsnog gesloopt, komt er een muurschildering en er wordt aandacht besteed aan sociale veiligheid. Zo wordt het geheugenpaviljoen een polderpaviljoen, waarin Broeksma een compromis zoekt tussen voor- en tegenstanders. Wat de wethouder zelf van het kunstwerk vindt? „Dat doet niet ter zake.”
