Bert Pot op zijn dakterras met uitzicht op het Zuidlaardermeer. Foto: Geert Job Sevink
De huizen staan op palen in het Zuidlaardermeer. De zon schijnt en Bert Pot staat op zijn dakterras dolgelukkig te wezen. Tóch zit de gemeente met dit park in de maag.
Het is zaterdag en de zon schijnt. Pot (67) lacht veel. Waarom zou hij somber zijn? Hij heeft pensioen en woont op het mooiste plekje dat hij zich kan voorstellen.
Hij staat op het dakterras van zijn huisje in Klein Scheveningen en wijst druk in het rond. „Daar ga ik morgen wandelen met een vriend, prachtig! En daar kun je geweldige paling halen. Dit is toch precies wat je wilt?”
Hij kent het gebied op zijn duimpje. Logisch, hij is geboren in zijn huisje op Klein Scheveningen. „Maar toen zag het er allemaal nog heel anders uit, hoor.”
Bonte verzameling huisjes
Welkom op Klein Scheveningen. Het park ligt aan de noordkant van het Zuidlaardermeer, verstopt achter een slagboom. In totaal staan hier 85 huizen. Vijftien staan op land, zeventig staan op palen ín het Zuidlaardermeer. Om daar te komen moeten bezoekers een grote stalen brug over.
Klein Scheveningen aan het Zuidlaardermeer. Foto: Geert Job Sevink
Daarna lopen ze tussen de metershoge paalwoningen door. Elke woning is anders. De één is knalgeel, de ander kan wel een likje verf gebruiken en weer een andere woning is net helemaal opgeknapt. Het park wordt door sommigen ook wel ‘Klein Bangkok’ genoemd. In deze Thaise stad wonen ook veel mensen in dit soort huizen.
De bewoners hebben een belangrijke afspraak: als je thuis bent, hang je de vlag uit. De straten zijn nauw, de huizen van hout en een brandweerauto kan er onmogelijk komen. Mocht er brand uitbreken, is zo direct duidelijk waar mensen zitten.
Vakantie of wonen?
Officieel is dit een vakantiepark. Veel mensen slapen hier alleen in het weekend en de vakanties. Maar in de loop der tijd zijn sommige bewoners permanent in de huisjes gaan wonen. Hoeveel, dat is niet duidelijk. De één zegt twintig, de ander zegt dat het er meer dan dertig zijn.
Dit is het geval op meer plekken rondom het Zuidlaardermeer, waaronder het Smurfendorp. In theorie kan de gemeente besluiten dat permanent wonen mag. Dat heeft alleen wél gevolgen. Als er een zogenaamde ‘woonbestemming’ op de parken komt, betekent dit dat de ondernemers rondom die parken zich aan strengere geluidsregels moeten houden.
Klein Scheveningen aan het Zuidlaardermeer. Foto: Geert Job Sevink
Wordt gekozen voor een ‘recreatiebestemming’, dan betekent dit dat de mensen die permanent op de parken wonen hier weg moeten. Ook dat is niet wenselijk, want ook in de gemeente Midden-Groningen liggen de huizen niet voor het oprapen.
Dit probleem speelt al zo’n 25 jaar en de gemeente wil duidelijkheid scheppen. Er werd een extern bureau ingehuurd.
Dit bureau, Ginder, adviseerde dat Klein Scheveningen vooral een recreatiepark moest blijven. Voor de zomer beslist de gemeenteraad. Áls die meegaat met het advies, duikt een volgende vraag op: hoe wordt dit dan gehandhaafd?
Ontstaan in de jaren 50
Klein Scheveningen ontstond in de jaren 50. Geestelijk vader was boer Harm van de Schuur. Die maakte zeventig kleine boothuisjes in het water. De prijs: 25 gulden. Wie dat wilde kon naast zijn boot slapen. Daar hield de luxe wel op.
Dat veranderde snel.
Eigenaren bouwden kamers, verdiepingen en volwaardige paalwoningen op hun boothuisje. Zeventig jaar later is Klein Scheveningen een bonte verzameling paalwoningen aan het Zuidlaardermeer.
Ook Pot bouwde het boothuisje waar hij werd geboren uit tot een volwaardige woning. Op de benedenverdieping heeft hij een schuurtje met een vloer. Daarnaast houdt de vloer op en ligt zijn boot in het water.
Boven leeft hij samen met zijn vrouw. „Het is hier geweldig. De kleinkinderen kunnen blijven logeren. Genieten.”
Jan uit Stadskanaal
Even verderop staat een knalgeel huis. Daar zit Jan („gewoon Jan, hoor”) uit Stadskanaal op zijn balkon. De gepensioneerde bouwvakker bouwde zijn huis 25 jaar geleden zelf op. Hij woont met zijn vrouw in Stadskanaal en gebruikt zijn huisje echt als vakantiehuis. Wat hij doet? „Genieten van mijn pensioen.”
Jan op het balkon van zijn zelfgebouwde huis. Foto: Geert Job Sevink
Hij is geen grote prater. Tot de gemeente ter sprake komt. „Waanzin! Er zijn zoveel mensen die geen woning kunnen vinden. Laat de mensen hier gewoon wonen.”
365 dagen per jaar recreëren
Terug op het dakterras van Pot. Dat gedoe met de gemeente loopt wel los, vermoedt hij. Hij en zijn vrouw maken zich in ieder geval geen zorgen. Ze wonen niet op Klein Scheveningen. Toch? „Nou officieel niet. We hebben een adres in Sappemeer. Daar staan we ingeschreven”, grijnst hij. „We recreëren hier, 365 dagen per jaar.”
Verslaggevers van Dagblad van het Noorden gaan wekelijks op pad voor de DVHN Regiotour. Ze bezoeken plekken waar bijzondere, ontroerende of grappige verhalen zijn op te tekenen. Heeft u suggesties? Mail dan naar groningen@dvhn.nl of drenthe@dvhn.nl.
