Willem Vloo (r) en kleinzoon Thomas uit Stadskanaal nemen een kijkje bij de training van het zwalkende FC Groningen. Foto: Geert Job Sevink
Komt het nog goed met FC Groningen? Een dag na de sof tegen SC Cambuur (0-1 verlies) zit het plukje supporters op het trainingsveld met de handen in het haar. ,,Maar we blijven hopen. Ook nu we laatste staan.”
Op de heenweg vanuit Stadskanaal hadden Willem (71) en Bertha Vloo (67) hun kleinzoon Thomas (14) nog gewaarschuwd. Misschien zijn er wel hooligans. Opa zelf had ooit een seizoenkaart in het Oosterparkstadion. Vertel hem niet wat er in crisistijd kan gebeuren in Groningen.
Maar Thomas en zijn opa en oma Bertha (67) komen vrijdagochtend aan op een uitgestorven Corpus den Hoorn, het trainingscomplex van FC Groningen. ,,We zijn de enigen hier”, zegt Willem Vloo. ,,We willen laten zien dat we de club steunen. Door dik en dun. Maar we hadden wel wat meer mensen verwacht.”
De ochtend na de nederlaag tegen Cambuur likt FC Groningen zijn wonden. De selectie meldt zich op het veld voor een uitlooptraining. De basisspelers en trainer Dennis van der Ree zijn niet van de partij. Zij lopen een rondje om het trainingsveld en gaan dan weer naar binnen. De gezichten zijn bedrukt. Logisch.
‘Er mag wel wat meer pit in, toch?’
Hekkensluiter. Dat is er van de Trots van het Noorden geworden. Thomas slikt. ,,Ik weet ook niet meer wat er moet gebeuren.” Opa Vloo bemoeit zich ermee: ,,Aanvallers. Die moeten we hebben. Verdedigers zijn er al zat. Laat die Fledderus (technisch directeur van de FC, red.) eens wat goals kopen. En die trainer (Dennis van der Ree, red.) vind ik ook niks. Ja, hij is nog jong. Het is echt niet zijn schuld. Maar er mag wel wat meer pit in, toch?”
Wie er dan voor de groep moet staan? Louis van Gaal, oppert Vloo. Nee, herstelt hij zichzelf. Da’s onrealistisch. Dan roert ook oma Vloo zich. ,,Arjen Robben moet zich er mee bemoeien. Die kan zulke jonge jongens nog heel wat leren.”
Terwijl ze een glimp van de spelers proberen op te vangen, krijgen de drie eenzame supporters versterking. Ook Harm de Boer (27) uit Hoogezand meldt zich langs de lijn. Hij kan vrijdagochtend weer voorzichtig glimlachen. ,,Maar vlak na het duel met Cambuur was ik strontchagrijnig. Ik ben echt teleurgesteld in dit team. Waarom halen ze Danny Buijs niet terug als trainer? Die wist tenminste hoe hij de jongens moest raken.”
De Boer probeert maar positief te blijven. Al is het misschien tegen beter weten in. ,,Het is mijn club. En we blijven de Trots van het Noorden. Als wij het niet meer zien zitten, wie dan nog wel? Maar we blijven hopen. Ook nu we laatste staan.”
Harm de Boer uit Hoogezand baalt als een stekker. ,, Ik ben echt teleurgesteld in dit team." Foto: Geert Job Sevink
‘Of de spelers chagrijnig waren?’
De familie Vloo uit Stadskanaal houdt het na een poosje weer voor gezien. Thomas heeft zijn handtekeningen, die hij voor aanvang van de training al verzamelde, binnen. Hij was vooral op jacht naar de krabbel van zijn held Ricardo Pepi. ,,Of de spelers chagrijnig waren? Nee hoor. Ze namen alle tijd.”
En ja, ook zij zijn teleurgesteld in hun club. Maar de relschoppers die tijdens de thuiswedstrijd tegen Cambuur het veld bestormden? Nee, daar kunnen ze geen enkel begrip voor opbrengen. Zulke figuren, moppert opa Vloo, drukken FC Groningen alleen maar verder in het moeras.
Even verderop blijft Harm de Boer nog even kijken naar de training. Moederziel alleen. Straks wil hij de spelers nog een hart onder de riem steken. Kop op. Punten pakken. Maak ons trots. Op het veld moet het gebeuren. Een crisis als deze heeft De Boer nog nooit meegemaakt bij FC Groningen. Ja, de club degradeerde in 1998 uit de eredivisie. Maar destijds was hij nog een kleuter. ,,Toen was ik met heel andere dingen bezig. Buitenspelen, enzo.”
