Johannes en Petranel Bos: ,,De verf was letterlijk nog niet droog of we hadden nieuwe scheuren.’’ Foto: Jan Zeeman Jan-Zeeman
Ruim een jaar na de beving in Zeerijp wachten nog vele Groningers op de oplossing voor de schade aan hun huis. Ik wacht is een serie over hen die het wachten zat zijn. Aflevering 34: Johannes en Petranel Bos uit Noordbroek.
Zo begint de brief van Petranel Bos (45) aan koning Willem-Alexander en koningin Máxima. Gedateerd: 3 maart 2015.
, schrijft ze. (...)
,,Deze brief was nog voor we in alle gerechtelijke procedures zaten’’, zegt Petranel Bos. Ze zit met haar partner Johannes (49) aan de keukentafel. Het stel woont in een woonboerderij op Korengarst, een buurtschap met bijna allemaal boerderijen, even buiten Noordbroek.
,,We waren in augustus in 2012 op vakantie en bij thuiskomt praatten buren en bekenden nog na over flinke aardbeving bij Huizinge van 3,6 op de schaal van Richter.’’ De Bossen horen de verhalen aan. Johannes pakt zijn tractor om het gras te maaien. Al rijdende valt zijn oog op een grote scheur in de voorgevel. Bij nadere inspectie blijken er veel meer scheuren in hun boerderij te zitten.
,,We hebben de schade gemeld en alles is keurig hersteld’’, zeggen ze. Petranel: ,,Maar de verf was letterlijk nog niet droog of door een nieuwe beving hadden we opnieuw scheuren.’’ Korengarst is een zandrug en alle woningen in het buurtschap hadden schade. Toen de NAM sputterde en de regelgeving hen te ingewikkeld werd, besloten de bewoners - zes huishoudens - zich te verenigen. ,,Ieder heeft zijn eigen deskundigheid en samen sta je sterker.’’ Maandelijks storten ze geld in een pot en daarvan betalen ze hun advocaat. In juli 2017 diende de eerste rechtszaak, in april dit jaar de vierde. Ze willen dat de NAM de schade van alle woningen erkent en herstelt.
Voor de Bossen betekent het waarschijnlijk nieuwbouw. Het herstel van de schade is door een expertisebureau geraamd op zo’n 9 ton. Johannes: ,,Dat gaat ver over de waarde van het pand heen. Er is dan nog niets versterkt, alleen maar herstelt.’’ De NAM deed eerder een bod voor sloop en herbouw maar onder voorwaarden, en daar gingen ze niet mee akkoord.
Ze kunnen herbouwen, zegt Johannes, en dan per onderdeel de rekening bij de NAM indienen. ,,Bijvoorbeeld eerst voor de fundamenten, dan voor de muren, dan de inrichting van de keuken enzovoort.’’ Maar ze willen zelf de baas zijn over dat budget en niet over elke rekening steggelen. Bovendien wil Johannes graag zelf een deel van de bouw doen. ,,Ik ben een goede hobbytimmerman. Maar dat kan niet omdat alle rekeningen op naam van de NAM moeten.’’ Ze vinden het bizar dat de veroorzaker van de schade een vinger in de pap houdt terwijl ze zelf, als eigenaren van het pand, buiten schot staan. ,,We willen de regie over ons eigen huis terug.’’
Meerdere experts hebben ze over de vloer gehad. Die van de NAM ontkennen de nieuwe schade, alle andere bureaus zeggen: bevingsschade. Zij zitten er tussenin. Johannes: ,,Er is niemand die zegt: zo gaan we het oplossen. Alles is er op gericht je te belazeren.’’ Petranel: ,,De overheid zegt dat alles ruimhartig wordt vergoed. Wij merken er niets van.’’ Johannes: ,,He-le-maal niks.”
