Robert Brouwer (links) en Arjan van Houwelingen (bril) leggen in boekhandel Riemer de regels van het spel GRUNN uit. Foto: Peter Wassing
Een bordspel dat helemaal gaat over de provincie Groningen, de geschiedenis en de landschappen om ons heen. Een paar vragen aan makers Arjan van Houwelingen (42) en Robert Brouwer (57).
Arjan en Robert: „Je bouwt je eigen provincie Groningen. Daarvoor puzzel je met verschillende landschapstegels en gebouwen. Waar komt de graanrepubliek? Wat doe je met de kwelders? Je ontwikkelt de landschappen en bouwt gebouwen en waterwegen. Door dat slim te doen, verzamel je punten voor het einde van het spel.
Er zit ook een economisch element in: je verdient dukaten die je elke ronde uitgeeft in een veiling en door te bouwen. Op die veiling probeer je natuurlijk een de andere spelers in de weg te zitten. Met scenariokaarten kun je de regels een klein beetje veranderen die passen bij een verhaal en museum uit de regio.”
Robert: ,,Voor mij staat het helemaal bovenaan de lijst.” Arjan: „Van begin tot eind waren veel mensen uit de provincie betrokken. Toukomst, Heidi (Heidi Renkema, directeur van het Museum aan de A, red.), de ontwerpster Emma Wilson. Soms bedenk je als maker een spel en pas na de pitch komt er iemand anders om de hoek kijken. Met GRUNN hebben we het vanaf begin tot het eind samen gedaan.”
Arjan: „We probeerden verschillende dingen te bedenken die binnen de kaders van de opdracht pasten. De doelgroep, dat je iets opbouwt, dat het gaat over het landschap van Groningen... Hoe kun je de spelers een landschap laten bouwen?” Robert: „Die vraag is de kern van het spel. En ook dus wat er dan typisch is aan Groningen.” Arjan: „Zonder dat je elke keer hetzelfde landschap bouwt. Er moet natuurlijk variatie in zitten. Je bouwt provincie. Het moet niet zo zijn dat de regels voorschrijven dat het waddengebied bovenin moet komen. Dan wordt iedere pot voor alle spelers hetzelfde. Zo kwamen we op het gebruik van tegels. En op de scenariokaarten voor de betrokken musea. Want een manier om het spel uit te breiden en het spel speciaal maken voor de musea was ook onderdeel van de opdracht.”
Robert: „Tijdens het maakproces zat er stiekem wel een beetje de angst van: wij hebben een idee, wij denken dat dit leuk is, maar er is de initiatiefnemer, degene die het geld geeft, dat je het maakt voor de provincie... Dan is het wel prettig dat die ook allemaal zeggen: dit is toch wel leuk, ja.” Arjan: „En we hebben natuurlijk het hele productieproces begeleid, dus je hoopt echt dat daar uiteindelijk iets heel moois uitkomt.”
Robert: „We zijn nu heel blij. Iedereen heeft er misschien ook wel net wat meer tijd in gestoken om te zorgen dat het een leuk product is geworden. Het is natuurlijk het eerste echte spel over onze provincie.” Arjan: ,,Je bent zo bezig met het proces dus toen stond ik daar niet bij stil, maar je merkt dat mensen die het nu zien ook trots zijn. Een van de dames van de Pioniers (Groningse recensenten van bordspellen, @pion_iers op Instagram, red.) heeft hem al gezien en die zei: ‘Wat tof! Er is nu gewoon een spel voor de provincie. Zoals Carcassonne voor Frankrijk, maar dan GRUNN voor Groningen.”