Ouderen in de rij voor digitale weerbaarheidstraining. ‘Er zit geen geweten in deze oplichters’

De rij wachtenden staat maandagmiddag tot aan de draaideur van het Brinkhotel in Zuidlaren, waar buiten de ene na de andere e-bike geparkeerd wordt. 70-plussers uit Tynaarlo kunnen zich deze week laten bijpraten over helpdeskfraude en digitale oplichting. „Want we kennen allemaal schrijnende verhalen”, zegt adviseur openbare veiligheid Daan Brakel tegen de uitpuilende zaal.

Bankhelpdeskfraude, phishing-mails of nepagenten aan de deur; oplichters richten zich graag op senioren. ,,Wij zijn een beetje kwetsbaarder”, zegt Willy uit Zuidlaren. Samen met haar man Wieb luistert ze aandachtig naar het verhaal van digitaal wijkagent Leon de Valk.

De tachtigers zijn ‘gelukkig’ nog nooit slachtoffer geworden van digitale oplichting. „Ik doe de bankzaken zelf, maar mijn zoon helpt”, zegt Wieb. ,,Die zie ik dagelijks, dus er is altijd hulp in de buurt.” Het echtpaar is scherp op dubieuze telefoontjes. „Dan kijk ik in mijn boekje met telefoonnummers”, zegt Willy. „Als ik iets niet herken, hang ik op.”

Het stel is wantrouwender geworden, geven ze toe. Veel zaken die worden aangestipt doen ze al goed. „Maar een codewoord afspreken met je kind voordat je bankzaken bespreekt, dat gaat wel heel ver”, zegt Wieb over een tip van de wijkagent.

Het doel van de bijeenkomst is ouderen bewust maken van de risico’s. Met een uitgebreide presentatie leert de politie ze om signalen van oplichting vroeg te herkennen. Dat er zo veel animo zou zijn had Tynaarlo niet verwacht; in allerijl wordt er deze week een vierde bijeenkomst gepland om alle geïnteresseerden een plekje te bieden.

Zo af en toe gaan er uitroepen van ongeloof door het grijze publiek als agent De Valk voorbeelden uit de praktijk opdist. „Er zit geen geweten in deze oplichters”, zegt hij stemmig. Willy schudt het hoofd. „ Foute mensen heb je altijd. De technologische ontwikkelingen gaan steeds sneller en wij worden langzamer.”

Haar zus Tineke zit een paar tafels verderop naast haar man Anne. „Je kan hier nooit teveel over weten”, zegt ze vastberaden. „Het gaat steeds verder, je kunt je er haast niet tegen wapenen.”

Willy knikt. „Je kan je best doen om bij te blijven. Maar ik zal nooit zeggen dat zoiets mij niet overkomt.”