Sandra Katerberg: ,,De grootste belemmering zit bij de grootouders.'' Foto: Jan Anninga
Alsof de schoolstrijd nooit heeft gewoed. Uitgerekend vanuit confessionele hoek klinkt in Coevorden de oproep om openbaar en christelijk basisonderwijs te laten samengaan. In Sleen, maar graag ook nog in Schoonoord.
Ze wil er niet al te veel woorden meer aan vuilmaken, maar het doet fractievoorzitter Sandra Katerberg van het CDA in Coevorden nog steeds pijn dat Gees geen basisschool meer heeft. Opmerkelijk, omdat het dorp er tot 2015 nog twee telde: een christelijke en een openbare. Vanwege steeds minder leerlingen móest er iets gebeuren. Van twee scholen één maken, had de oplossing kunnen zijn.
Geen plan B
„Maar in plaats van de samenwerking te zoeken, lieten ze het erop aankomen’’, zegt Katerberg, die in die tijd directeur van de christelijke school in Gees was. ,,Als je maar lang genoeg wacht, telt je school op een gegeven moment inderdaad te weinig leerlingen om verder te mogen gaan. De schoolbesturen hadden geen plan B, hoewel verregaande samenwerking zo voor de hand had gelegen.” Met sluiting van beide scholen tot gevolg. Liever dát dan het samengaan van christenen en de openbaren, ademt deze hele geschiedenis.
Nog net geen fusie
Bijna tien jaar later is er veel veranderd. Er kwam een wet om samenwerkingsscholen mogelijk te maken, waarbij openbaar en bijzonder onderwijs eenvoudiger samengevoegd konden worden. Het is nog net geen fusie, maar veel scheelt het niet. De voordelen zijn legio, somt Katerberg op.
„Overal waar schoolgebouwen hun langste tijd hebben gehad, gaan basisscholen met verschillende achtergronden verder onder één dak. Maar als beide scholen vasthouden aan hun eigen identiteit, komen er twee schoolpleinen, twee ingangen, twee personeelskamers, twee directiekamers en te veel klaslokalen. Waarin met een beetje pech te weinig leerlingen zitten.”
Want het is nogal een verschil als beide scholen een groep 3 in stand moeten houden met bijvoorbeeld acht en twaalf leerlingen, in plaats van twintig in een gezamenlijke groep 3.
Dubbele meters
Onlangs trok de gemeente Coevorden 21 miljoen euro uit om de christelijke en de openbare basisschool in Schoonoord onder één dak te krijgen, samen met ook het dorpshuis. Tot grote spijt van Katerberg blijven het in Schoonoord twee verschillende scholen. „Ik tel overal dubbele meters”, verzuchtte Katerberg in de gemeenteraad. Het nieuwe gebouw staat er nog niet, dus beide scholen hebben nog de mogelijkheid het anders te doen. Maar Katerberg ziet dat niet snel meer gebeuren.
Juist daarom trekt ze nu alvast aan de bel voor de volgende twee scholen in de gemeente Coevorden die onder één dak gaan: in Sleen. Daar voldoen de gebouwen van De Akker (openbaar) en De Fontein (christelijk) al jaren niet meer. „Ik sprak laatst een moeder die slapeloze nachten had over naar welke school ze haar zoon van 4 zou sturen. Kozen christenen vroeger automatisch voor de christelijke school, nu is de identiteit naar mijn schatting nog maar voor 10 procent van de ouders de belangrijkste afweging. Tegenwoordig zijn zaken als bereikbaarheid, de sfeer en de kwaliteit van de school veel belangrijker. In Sleen zit bijna geen enkel kind meer op zondag in de kerk. Dat zegt genoeg, toch?”
Grootste belemmering bij grootouders
Kies daarom voor één goede school, is de boodschap van Katerberg. „Kinderen maakt het niks uit of het nu een christelijke of openbare school is. Bij ouders speelt het nog een beetje, maar de grootste belemmering zit bij de grootouders. Die gingen óók naar die en die school, dus waarom niet ook hun kleinkinderen?”
Onder welk schoolbestuur zo’n samengesmolten school moet vallen? „Dat moet je een beetje slim spelen. In de gemeente Coevorden had mooi een dealtje gesloten kunnen worden: Schoonoord naar de openbaren, Sleen naar de christenen. Of net andersom natuurlijk. Probeer het gelijk te verdelen.’’ Vrees voor het verlies van de eigen identiteit op zo’n samengesmolten school hoeft er volgens Katerberg niet te zijn. ,,Een identiteitscommissie met daarin ook ouders houdt de vinger aan de pols.” Overigens blijkt in de praktijk dat zulke commissies vaak maar bar weinig te doen hebben.
Niets te verliezen
Katerberg is zelf als schooldirecteur verbonden aan de protestants christelijke scholenvereniging Fiers. Arcade is de openbare tegenhanger. Ze proeft dat beide instellingen openstaan voor zo’n samengaan van scholen uit de verschillende kokers, veel meer dan enkele jaren geleden. „Ze hebben ook niets te verliezen. Benadruk niet de verschillen, maar versterk elkaar juist. Want wat heb je te verliezen als je het kind als uitgangspunt neemt? Want juist om de leerlingen draait alles.”
Ze kan zich eenvoudigweg niet voorstellen dat er in Sleen toch weer twee verschillende scholen één gebouw gaan delen. „Maar mocht het zover komen, dan ga ik er persoonlijk vóór liggen”, dreigt ze met een vette lach. „Kom op, zeg!”