Zussen Teuntje en Fiene van der Geest op het bluesfestival. 'De blues is minder gelikt dan wat ik normaal luister.' Foto: Rens Hooyenga
Tussen de lange grijze manen en kale kruinen – al dan niet bedekt met pet of gleufhoed – vallen ze op. De jeugd op het Holland International Bluesfestival in Grolloo bewijst dat het melancholische genre toekomst heeft.
Toen Fiene (20) en haar zus Teuntje (13) van der Geest uit Leiden bij het café wat drinken haalden, voelden ze de blikken op zich gericht.
De zussen zijn in Grolloo omdat hun moeder bij het festival werkt, maar vooral Fiene is inmiddels gegrepen door de blues. „Ik vind het hier heel vet. De blues is minder gelikt dan wat ik normaal zie en hoor.”
Het valt haar op dat er meer jongeren zijn dan ze had gedacht. Haar jongere zus, pas een uurtje op het festival, deelt die mening nog niet helemaal. Haar indruk van het publiek? „Ze zijn of kaal of dik. Ze hebben of lang haar in een staart of een hoed op.” De zussen grinniken.
Smaakt naar meer
Fiene, muziekliefhebber, was de afgelopen dagen samen met haar vriendinnen op het festival. Volgens haar zijn ze allemaal positief verrast. „Als je van livemuziek houdt zit je hier goed. De blues is een heel veelzijdig genre, ik heb hier veel verschillende dingen gezien”, zegt ze.
Wat haar betreft is het een opmaat naar meer. „Soms is het moeilijk te bedenken waar je moet beginnen als je nieuwe muziek wilt ontdekken. Dit festival is een mooi opstapje.” Haar favoriet? Ze zoekt het op op haar telefoon. „Matt Andersen.”
Meer van techno
Tygo Bleijinga en Tycho Andriessen delen behalve hun naam ook hun woonplaats (Grolloo) en hun leeftijd (15). Maar hun muzieksmaak?
Die zéker niet. Tygo is van de gitaren en dol op rock. En Tycho? Laten we het erop houden dat hij hier niet is voor de muziek. „Ik hou van techno. Ik vind blues een beetje langdradig. Maar het is hier wel heel gezellig!”
Tycho Andriessen en Tygo Bleijinga. Foto: Rens Hooyenga
De ouders van beide mannen lopen ook op het festival rond en kochten een kaartje voor hen. Het is best bijzonder, zo’n groot festival in je eigen dorp, vinden ze allebei. „Iedereen kent elkaar hier in het dorp. Nu lopen er ineens allemaal vreemden rond”, zegt Tygo.
Je vindt het leuk of niet
Gitaargek Tygo is voor de derde keer op het festival en is er ook dit jaar alle dagen te vinden. Het hoogtepunt uit zijn festivalgeschiedenis? „Danny Vera!”, zegt hij zonder twijfel. Deze editie loopt hij warm voor The Devon Allman project. „Dat is iets meer rock.”
Vriend Tycho is er alleen op zaterdag, de afgelopen dagen was het hard werken voor hem. „Ik werk in de keuken bij café Gerrie”, vertelt hij. „De cafés leven van de blues. Ik denk dat ze zonder failliet zouden gaan. Het was de afgelopen dagen superdruk!”
Worden ze ooit echte bluesfans? Tycho schudt hard zijn hoofd. „Nee. Mijn opa is wel een bluesfan. Als die het op heeft staan, luister ik het wel.”
Ook Tygo kan het zich nog niet helemaal voorstellen. „Blues vind je of leuk, of niet. Maar het trekt me wel een beetje. Ik denk dat het ook komt doordat ik zelf gitaar speel.”
Het jaarlijkse familiefeest
De glimlach op het gezicht van Rosalinde Siewers (29) lijkt permanent. Ze straalt. Niet gek als je bedenkt dat het bluesfestival hét jaarlijkse familiefeestje is waar iedereen zich op verheugt.
Laura Veldman, Wia Jongsma, Gert-Jan van der Veen en Rosalinde Siewers vieren hun familiefeest op het festival in Grolloo. Foto: Rens Hooyenga
Sinds 2017, de allereerste editie, zijn ze erbij. Hoewel dit jaar een klein beetje gemankeerd is omdat de grote aanstichter, broertje Luuk, er niet bij is.
„Aan het afstuderen”, verklaart Rosalinde. Dus is vriendin Laura ‘ik hou wel van een feestje’ Veldman (29) in zijn plaats mee, voor het eerst. Moeder Wia Jongsma (53) uit Dronten maakt het gezelschap compleet.
Bluesfan op z’n veertiende
„Mijn broertje werd op zijn 14de bluesfan. Maar hij had niet echt vrienden die hier mee naartoe wilden”, verhaalt Rosalinde de ontstaansgeschiedenis van het familiefeest.
„Tedeschi Trucks Band, Walter Trout... Ik liep met mijn 14-jarige zoon alle concerten af”, vult moeder Wia aan. Bij een van die concerten hoorden ze voor het eerst over het bluesfestival en sindsdien zijn ze er elk jaar bij.
„The Marcus King band. Vintage Trouble. Beth Hart, the Teskey Brothers”, sommen moeder en dochter hun favorieten op. „Het optreden van Joe Bonamassa vorig jaar is een van de mooiste optredens die ik ooit heb gezien”, zegt Rosalinde.
Verliefd op het festival
Sinds vorig jaar is de bluesfamilie trouwens uitgebreid. In de kroeg ontmoette Rosalinde Zwollenaar Gerrit-Jan (42). Ze trof hem al eens eerder op het bluesfestival. „Toen was hij te dronken en vond ik hem niet leuk. Maar deze keer sloeg de vonk over.” Voor het eerst beleven ze hun festival écht samen.
