Schaopherder Caroline Visser uut Witten: 'Mooi hoe iedereen van de schaapskudde geniet' | Hier kom ik weg

„Dit beekdallandschap De Landjes is een van de gebieden waarop onze schapen grazen”, zeg de 63-jaorige Caroline Visser. Ze löp met de kudde en heur honden Sally, Fan en Saar tussen woonwiek Marsdijk in Assen en het Noord-Willemskanaol. Het is zo stil daj de ranke pooties van de 200 schaopen deur het grös heuren ritseln.

„Mijn man en ik hebben een particulier begrazingsbedrijf in Witten dat vernoemd is naar Het Witterveld waar wij naast wonen.” Visser vertelt dat het nog maor körtleden is dat heur begrazingscontract veur Het Witterveld, een Natura-2000 gebied, nao 33 jaor niet verlengd weur. „Het is ontzettend jammer dat het veld nu machinaal beheerd wordt en niet meer door ons”, zeg ze as ze heur rugzak in het grös zet.

Het bedrief van Visser en heur man is hiel divers. Met heur kuddes begrazen ze niet allent zunneparken en natuurgebieden, maor het tweetal fokt ok honden, bordercollies. „Dit doen we volgens strenge regels van de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied.” Ze bennen actief in de hondensport en trainen niet allent heur eigen honden, maor ok die van aandern.

Bedrieven en particulieren kunnen bij Visser ok terecht veur teambuildingsactiviteiten. Ze past heur kennis toe die ze vrogger as leidinggevende in de zörg opdeu. „Ik laat op ons erf zien hoe ik met mijn honden een groepje schapen door een parcours drijf”, vertelt Visser as ze Saar over de kop strek. „Vervolgens drijven de mensen, zonder hond, de schapen door het parcours. Ik zie bijvoorbeeld wie een leidende of een volgende rol op zich neemt. Daar komen we later op terug in gesprekken over de rolverdeling op de werkvloer.’’

„Joehoe!” Een man en een vrouw op een tandem zweien vanof ’t fietspad langs het kanaol naor Visser. „De inwoners van Marsdijk zijn heel vriendelijk”, zeg de schaopherder. „Dit is een uitlaatgebied voor honden en het gaat vrijwel altijd goed.”

De iene maol dat der toch een löslopende hond dicht bij de kudde kwam, zörgde niet veur grote problemen. „Mijn honden zijn werkhonden en heel geconcentreerd met hun taak bezig. Ze laten zich niet afleiden door wat er om hen heen gebeurt.” Een vrouw met een oranje jas en een brune hond zweit vanuut de verte naor Visser, terwijl een aandere vrouw met een camera de schaopskudde op de foto knipt. „Mooi toch hoe iedereen hiervan geniet?”, glimt de Wittense trots.

„Naast rondtrekken met de kudde passen we drukbegrazing toe. We plaatsen schapen dan binnen verplaatsbare hekken”, leg Visser uut. „Zo eten ze hier in De Landjes ook pitrus, een woekerende plant die ze minder lekker vinden.”

De schaopherderin fluit op heur herdersfluitien. Fan schöt veuruut en rent um de kudde toe. „Mijn honden stuur ik aan met verschillende woord- en fluitcommando’s. Dit fluitcommando is van Fan.” Sally blef dan ook keurig op heur eigen stee zitten. „We leren onze honden bewust verschillende commando’s aan zodat we altijd honden hebben die samen kunnen werken.”

Vissers bordercollies bennen gien kuddebescharmingshonden. Het begrazingsbedrief bescharmt heur dieren op aandere manieren tegen de wolf. „Het is verschrikkelijk’’, zeg Visser daorover. „Mensen willen alles in dezelfde beperkte ruimte hè? Volop recreëren, goede infrastructuur én wolven. Hoe gaat dat passen?”