Hoogeveen heeft een Oekraïense basisschool: 'De kinderen moeten zich hier veilig en welkom voelen'

Dinsdagochtend, rond 08.30 uur. Ballonnen, vlaggetjes, muziek: de 38 kinderen uit Oekraïne krijgen een warm welkom op de nieuwe school aan de Vos van Steenwijklaan, tot voor kort de plek waar mensen zich konden laten vaccineren tegen corona.

Onwennig en een tikkie zenuwachtig wachten de kinderen en hun ouders de plichtplegingen af. De inleidende woorden van locatiedirecteur Wim van Dijken worden door een lerares uit Oekraïne vertaald. Omdat ze het woord wethouder niet kennen, wordt Mark Tuit maar aangeduid als een soort burgemeester. Nou, daar willen de kinderen wel even voor klappen.

Samen met Gerard Janze van onderwijsorganisatie PricoH en Jacqueline Verheggen van Bijeen knipt Tuit een lint door. Van Dijken kijkt goedkeurend toe. ,,Mooi hè,’’ zegt hij. ,,Dit is toch maar op korte termijn gerealiseerd.’’

Half september werden voorbereidingen getroffen voor de Oekraïense basisschool. Noodzakelijk, volgens de gemeente. De bestaande twee locaties voor ‘anderstaligen’ van PricoH en Bijeen zitten vol, terwijl de instroom van Oekraïense kinderen doorgaat.

De school, die mogelijk een regiofunctie krijgt, telt momenteel drie klaslokalen en twee groepen. Drie leerkrachten en vier onderwijsassistenten verzorgen de lessen. Nederlands, rekenen, lezen. ,,Alle kinderen krijgen in elk geval les van de Oekraïense leerkracht’’, vertelt Van Dijken. ,,Ontwikkeling van hun moedertaal is belangrijk omdat we ook niet weten hoe lang ze hier blijven.’’

In dat opzicht wijkt de Kienderbloesem af van een reguliere vluchtelingenschool, waar minimaal driekwart van de lesstof bestaat uit Nederlandse taal. Er zijn in onderwijskundig opzicht meer vrijheden, bevestigt Van Dijken.

De personele bezetting is nog wel een punt van zorg. ,,Met de huidige twee groepen lukt het net, maar als we in de toekomst uitbreiding krijgen moeten er meer handen aan het bed’’, schetst hij. ,,Het moet beheersbaar en leuk blijven.’’

Ook in de huidige setting lukt het niet om vijf dagen in de week lessen te verzorgen. ,,Op vrijdag zijn de kinderen vrij’’, vertelt Van Dijken. Aan motivatie en gedrevenheid is echter geen gebrek.

,,Een gepensioneerde leerkracht wilde graag meehelpen en een ander is vanwege de situatie opnieuw ingestroomd. De bezieling en het enthousiasme om de kinderen in deze moeilijke periode te helpen zijn groot.’’

Om zo goed mogelijk met de kinderen te kunnen communiceren wordt veel gebruik gemaakt van pictogrammen en thema’s. ,,Kinderen pikken dingen snel op’’, stelt Van Dijken.

Het lesmateriaal is belangrijk maar de sociale cohesie is nóg belangrijker, vervolgt hij. ,,Ontspanning zoeken, samen zingen, spelletjes doen. Ik heb het team ook altijd op het hart gedrukt om het kind te zien. Dat moet zich veilig en welkom voelen. Heb daar tijd en aandacht voor.’’

Terug naar het schoolplein. De kinderen genieten zichtbaar van een bekend Oekraïens liedje, waarbij ze in een grote kring over het plein lopen. Even zijn de oorlog en ellende vergeten, de onzekerheid over de toekomst. Ze dansen en lachen.