Karakterspeler Helmert Woudenberg centraal in de voorstelling ‘Wind'. Foto: Reyer Boxem
Op de avond dat het kabinet valt is Toneelgroep Jan Vos bereid om te verklaren hoe het zit. Hoe politieke stromingen op elkaar knallen, met hoeveel effectbejag gelazer wordt bekokstoofd. En niet in de laatste plaats: wat het doet met de beleving van mensen en opvattingen.
Het stuk Wind gaat over verhoudingen, over tegenstellingen uiteraard, over schuld die in verkeerde schoenen wordt geschoven. En dan beland je bij oud en nieuw zeer, bij appjes op het mobiele alfabet, bij conflicten en het moment dat je ‘helemaal klaar’ bent met discussiëren.
Scènefoto 'Wind'. Foto: Reyer Boxem
De groep bereikte zonder te pleasen een eigen publiek met de voorstellingen Gas en Mansholt en heeft nu een wonderfraaie locatie gevonden in een doorzichtige tent op de bio-boerderij in Eelde. Decorwanden en de vloer van blank hout lenen zich prima om er met krijt leuzen op te kalken en de hoofdplot aan te kaarten: de installatie van een windmolenpark.
Democratie geveild
In Burgerveen speelt het zich af, een dorp dat model staat voor plekken in de regio waar mensen elkaar niet meer groeten op grond van uiteenlopende ideeën over de materie... Al dan niet doelgericht wordt er een eind weg gekletst, maar Wind gaat onverhuld over ménsen. Als puntje bij paaltje komt, over ‘voelen, ruiken en proeven.’ Met diepgang en niet te aanmatigend in de etalage van standpunten.
Scènefoto 'Wind'. Foto: Reyer Boxem
Daar komen vanzelfsprekend een actiecomité aan te pas en ingrijpende botsingen tussen het Rijk en de provincie. Dan mag je denken aan een begrip als draagvlak en aan de factor eigenbelang die woekert op een inspraakavond waar de democratie wordt geveild.
Bevrijdende humor
Bloedlink? Welnee. De tackles zijn heftig, compromissen wellicht geladen met doorzichtige beloftes of zwart geld. De auteur Tjeerd Bischoff weet altijd waar hij het over heeft. Van een aanzienlijke serie componenten heeft hij toch een verhaal gemaakt, al had het iets korter gekund.
Maar hij typeert ook met bevrijdende humor. Neem zo’n burgemeester, een radeloos besluitvaardig type met een muil van jewelste. Dimme Treurniet trekt er dé rol van de voorstelling uit. Het is niet zijn enige. Hij neemt drie creaties op zich.
Scènefoto 'Wind'. Foto: Reyer Boxem
Trouwens, alle zes acteurs zijn multi-inzetbaar. Dagmar Ketelaers doet vier figuren, net als Trudi Klever. Bij haar valt de aansprekende dosis aan nuances op. Hoewel, de wisselingen hebben iets vanzelfsprekends. Dat mag je op het conto van regisseur Jeroen van den Berg noteren.
Motto: energieneutraal
De jonge Storm Parser zie je in vijf personages, net als José Kuijpers. Met name als Toos, de commissaris van de Koning, is ze binnen dit scala overtuigend: een slimme, welbespraakte meid die het als politica ver heeft geschopt. Helmert Woudenberg is de karakterspeler van het stel. Met zijn pakket routine hoef je hem niks te vertellen. Motto: energieneutraal.
Scènefoto 'Wind'. Foto: Reyer Boxem
Tja, de liedjes. Met zijn bronzen timbre is Jaap van Keulen op dreef, maar niet elke tekst (van Peer Wittenbols) brengt de golf van verbinding teweeg tussen de scènes.
Wind
Gebeurtenis Wind van Tjeerd Bischoff Door Toneelgroep Jan Vos Muziek Jaap van Keulen, zang, percussie, gitaar Regie Jeroen van den Berg Met Helmert Woudenberg, Trudi Klever, Dimme Treurniet, José Kuijpers, Dagmar Ketelaers en Storm Parser Gezien 7/7 Eelde, boerderij ‘t Hoogeveld Publiek 327 (vrijwel vol) Nog te zien t/m 22 juli ★★★★☆
