Roxy Dekker (20) laat voor het eerst het achterste van haar tong zien: ’Ik lig huilend in bed’

Achter Roxy Dekkers vlotte oorwurmen over seks, vriendjes, havermelk en wonderlijke Generatie Z-termen, schuilt eigenlijk een ’gewone’ twintiger die zichzelf ’in slaap huilt als ze voor de zoveelste keer door een oude boomer online wordt uitgescholden omdat ze autotune zou gebruiken en een onderkin heeft’, zo leren we in haar nieuwe docureeks Ik ben Roxy.

Dekker mag dan in Amsterdam zijn geboren, verwar haar niet met een stereotiepe Mokumer die leeft op sigaretten, pils en zwarte koffie naast (of in) een bruin café. Het hitjeskanon sjokt door de hoofdstad in haar Birò, in de volksmond ook wel bekend als een kakker Canta, wordt lyrisch van een matcha latte met havermelk en lurkt gemberthee uit een heuse Stanley, een überhippe thermosfles van 50 euro.

Dat mag de pret niet drukken. Sterker nog: het past haar als een low-rise wijde spijkerbroek, waar momenteel iedereen in lijkt te lopen die is geboren tussen 1997 en 2012.

Dekker brak in 2023 brak door met het lied Anne-Fleur vakantie, dat eigenlijk een TikTok-grapje had moeten zijn. Met een vette knipoog zong ze over ’Anne-Fleurs’: een lollig bedoelde bijnaam voor meiden die doen alsof ze uit het Gooi komen, die een kenmerkende kledingstijl hebben (denk aan een ’grote haarclip’ of een trui die over de schouders is geknoopt) en die de meest afgrijselijke afkortingen gebruiken (esma is espresso martini, lawa is lange wandeling, hdp is heerlie de peerlie ofwel heerlijk).

Daarna wist ze zichzelf aan de lopende band in de hitlijsten te werken met knalnummers als Satisfyer (die heeft inmiddels 64 miljoen streams op Spotify) en Sugardaddy (bijna 80 miljoen streams en zelfs bekroond tot meest beluisterde Nederlandse lied op Spotify in 2024). Afgelopen maart lanceerde ze haar debuutplaat en binnen een dag stond ze met acht nummers in de Top 10. Hiermee versloeg Dekker in Nederland wereldster Lady Gaga, die dezelfde dag een nieuw album uitbracht.

Maar het zijn van een entertainer pur sang terwijl je nog maar nét legaal een pilsje of esma mag bestellen gaat gepaard met nogal wat stemmingswisselingen, zo wordt duidelijk in het vierluik Ik ben Roxy. De goedlachse zangeres laat doorgaans weinig los over haar privéleven, op haar relatie met Bankzitters-lid Koen van Heest na.

Het inkijkje dat Prime geeft is dan ook vanaf de eerste aflevering fascinerend. We zien Dekker bijna knock-out gaan van de zenuwen vlak voor haar 538 Koningsdag-optreden in Breda in 2024. „Gast, dit is vreselijk”, rept ze. Om vervolgens doodleuk het podium op te wandelen, geen zweem van zenuwen te bekennen, waarbij 40.000 mensen haar nummer woord voor woord meezingen.

Dat blijkt nogal tekenend voor de artiest, die haar joekels van hits steevast weet te injecteren met ongebreidelde vriendelijkheid en die ook nog eens op de lachspieren werken. Waar Dekker op het podium altijd haar achteloze, montere zelf lijkt te zijn, blijken deadlines en stress achter de schermen haar soms op te breken.

Bijvoorbeeld in aanloop naar haar clubtour in Paradiso, die afgelopen najaar plaatsvond. Ze maakt zich zorgen of ze überhaupt wel genoeg nummers heeft om een avond te vullen (aangezien elke track een spanningsboogloze TikTok-lengte heeft). En als de releasedatum van haar debuutplaat dan óók nog eens wordt uitgesteld, barst ze in tranen uit. Haar team is ondertussen behoorlijk hard: „Het is niet de grote Roxy-show.”

De docureeks zelf kabbelt soms een beetje voort. Dekker en haar crew trekken van festival naar concert en van schrijverskamp naar de LINDA.Meiden-coverrelease (waarop ze zichzelf overigens ‘véél te geil’ vond staan, vriendje Koen kon het wél waarderen).

Tussen al die ’tering leuke’, ’leipe’ en ’fucking coole’ momenten schuilt ook een heel andere realiteit. Dekker blijkt te worstelen met het bijhouden van een sociaal leven. En dan zijn er nog de haatreacties online. Als fervent TikTokker „leest ze alles”, maar juist daardoor valt ze soms huilend in slaap. Ze wordt door „oude boomers” dik genoemd, haar kledingstijl wordt belachelijk gemaakt, men vindt dat ze niet kan zingen en dat alles geautotuned is. En ga zo maar door.

Die reacties vormden de basis voor haar nummer Industry plant, waarvoor ze de lyrics letterlijk liet bestaan uit haatcomments die ze kreeg. Het nummer voelde destijds als een zelfverzekerd statement, maar uit de docu blijkt het tegenovergestelde. En dat wekt oprecht medelijden.

’Heftig’ is zonder meer het juiste woord voor Dekkers razendsnelle doorbraak. Maar tegelijkertijd bekruipt soms een ongemakkelijk gevoel. Ze wordt bijna messiaans neergezet, ‘de redder van Gen Z-muziek’. Dekker heeft inderdaad een onmiskenbaar talent en geen enkele kroegtijger kan nog om haar heen. Maar de mate van heldenverering had een tandje minder gekund. Zeker omdat ze zelf toegeeft dat de ’Roxy Dekker-hype’ morgen weer voorbij kan zijn.