Dion Bouwes (51) gaat met Steernvanger het theater in. ‘Dat gaf ons de bevestiging: mensen willen dit echt zien’

Na jaren optreden begon het te kriebelen. „We speelden op een gegeven moment best veel”, zegt Dion Bouwes, zanger van de Groningstalige band Steernvanger, thuis in Bedum. „Dan ontstaat na enige tijd een vast riedeltje tussen de liedjes door. Op een dag dacht ik: kunnen we daar niet iets méér mee doen?”

Dat legde de basis voor Deur de roemte, de eerste theatertour van de indiefolkband. „Een groot podium, goed geluid, alles verzorgd: dat leek ons mooi. Maar dan wilden we er ook echt een verhaal van maken.”

Tijdens een weekend met de band gaven ze het idee vorm. „We zijn met z’n allen een paar dagen op een camping geweest en hebben daar de grote lijn van het verhaal neergezet. Daarna hebben we het één keer uitgevoerd, als proef. Dat ging niet slecht, maar we wisten: dit moet professioneler.”

De groep vroeg Miranda Laanstra om als regisseur mee te denken. „Zij had eerder productiewerk gedaan, onder meer voor De Poolse Bruid, en heeft gevoel voor Groningstalige muziek en theater. Zij hielp ons om van losse scènes een geheel te maken.”

Deur de roemte vertelt over opgroeien, ouder worden, verlies en vriendschap. Het verhaal speelt zich af in 1985, op de zandgronden van Nieuw-Buinen, waar een groep vrienden dromen deelt over roem, rijkdom en ontdekkingen. Wanneer een van hen plotseling besluit te vertrekken, valt de groep uiteen.

De overblijvers bouwen ieder een eigen leven op – met studeren, werken, trouwen, kinderen krijgen – maar het gemis van de vertrokken vriend blijft voelbaar. „Het is niet letterlijk ons eigen verhaal”, zegt Bouwes, die in 1974 in Stadskanaal werd geboren en opgroeide in Nieuw-Buinen. „Maar het is er wel door geïnspireerd. Sommige stukken zijn puur autobiografisch, andere hadden dat kunnen zijn.”

De dialogen – verdeeld over alle bandleden – zijn in het Nederlands, de liedjes als vanouds in het Gronings. „Niet iedereen in de band spreekt de streektaal vloeiend”, legt Bouwes uit. „Dat geldt vast en zeker ook voor het publiek. Het verhaal moet voor iedereen toegankelijk zijn.”

Veel nummers in Deur de roemte staan al jaren op de setlist, andere zijn gloednieuw. „We wilden dat alles één geheel zou vormen, dat elk nummer betekenis kreeg binnen het verloop van de voorstelling. Al met al zijn we er een paar jaar mee bezig geweest. Een theatertour vraagt een heel andere benadering dan we gewend zijn. Je moet minstens een jaar vooruit plannen.”

Om de productie mogelijk te maken, besloot de band het publiek bij de plannen te betrekken. „We hebben een kleine crowdfunding gedaan. Niets spectaculairs, maar je kon bijvoorbeeld kiezen voor tickets voor de voorstelling als tegenprestatie. Op die manier waren we de eerste honderd entreekaarten algauw kwijt. Dat gaf ons de bevestiging: mensen willen dit echt zien.”

Niet dat Bouwes daaraan hoefde te twijfelen: Steernvanger is de laatste jaren uitgegroeid tot een vaste waarde in de noordelijke muziekscene. Inmiddels is in Veendam het tweede album opgenomen, met producer Dik Pomp achter de knoppen. De release volgt begin 2026.

De zanger schrijft vrijwel voortdurend aan nieuw werk. „Ik heb een database vol teksten, flarden, zinnen. Soms komt er ineens iets boven. Vaak film ik mezelf als ik een idee heb voor een liedje. Want je kunt wel de akkoorden opschrijven, maar wat was precies het tempo? Welke bedoeling had ik ermee? Of ik neem het op met mijn telefoon, al rijdend op de fiets. Er zit van alles tussen, met veel ruis en wind. Maar soms hoor ik iets terug waarvan ik denk: verrek, daar kan ik wel wat mee.”

De overgang naar het Gronings kwam niet in één keer. Bouwes speelde jarenlang in Engelstalige bands, tot hij twee decennia geleden werd gevraagd het eens in de streektaal te proberen. De stichting Nij stelde geld beschikbaar voor vernieuwende en eigentijdse muziek in het Gronings. 

„Ik heb toen drie liedjes opgenomen, maar het kwam voor mij niet op een gunstig tijdstip. We waren net verhuisd, de kinderen waren klein. Ik heb daarna jarenlang bijna geen gitaar aangeraakt.”

Een toevallige ontmoeting met Henk Scholte, dé ambassadeur van het Gronings die eerder dit jaar overleed, luidde in 2017 een nieuw hoofdstuk in. Scholte moedigde hem aan in de streektaal te zingen. Vervolgens vroeg Tineke Rouw hem mee te doen aan het Grunneger Laidjesfestival dat zij organiseerde.

„Ik dacht: waarom ook niet? Niet om te winnen, maar gewoon om weer ’ns iets te doen. Omdat ik daar niet alleen wilde staan, vroeg ik gitarist Dennis Krottje om mee te gaan. Dat we wonnen kwam totaal onverwachts. Misschien gebeurde het juist omdat we er niet op uit waren.”

Een jaar later leverde Bouwes opnieuw een bijdrage aan het festival, ditmaal zonder zelf op te treden. „Ik dacht: ik wil ook wel eens wat schrijven voor iemand anders”, zegt hij. „Dat werd een liedje voor Marco Veldman, die mondharmonica speelt in Steernvanger. Marco deed samen met zijn broer Dewi en Arie Drenthe mee onder de naam Manlu – en ook zij hebben toen gewonnen. Dus dacht ik: volgens mij kan ik dit wel.”

Steernvanger wordt gecompleteerd door bassist Bjorn Nuninga en drummer Matthijs Vogt. De mannen begonnen ooit in het Engels, als de rockband Cutting Grass, maar de Groningse liedjes vinden intussen ook buiten de provincie gehoor. „Er is best een groot gebied waar de Saksische klanken nog worden verstaan”, zegt Bouwes. „Langs de oostgrens naar beneden. Sommige nummers worden zelfs in België gedraaid.”

Hij hoopt dat ook Deur de roemte buiten de regio een publiek vindt. Maar dat gaat niet vanzelf. „Jasper Stuut heeft deze tournee geregeld. Hij kent de theaters en weet hoe dat werkt. Maar Jasper concentreert zich hierna op zijn werk voor TikTok Tammo, dus we moeten op zoek naar een nieuwe boeker. Met een beetje geluk kunnen we volgend jaar een reprise spelen.”