The Analogues met Diederik Nomden (links), die opgroeide in Oostwold. Foto: Ferdy Damman
The Analogues lieten zaterdagavond in Groningen (maandag staan ze in Emmen) weer eens horen dat ze met afstand de beste Beatles-band zijn die er is. Maar hoe moet het verder?
Wat The Analogues doen kun je vergelijken met wat in de klassieke muziek in de historisch geïnformeerde uitvoeringspraktijk wordt nagestreefd: op originele instrumenten zo dicht mogelijk bij de klank van de oorspronkelijke muziek komen.
Het grote verschil is natuurlijk dat we nooit zullen weten hoe de muziek van Bach of Beethoven in hun eigen tijd klonken, terwijl we dat van The Beatles wel weten. En na zeven jaar The Analogues is inmiddels wel duidelijk dat geen andere band ooit zo dicht bij het geluid van The Beatles is gekomen als die van drummer en initiatiefnemer Fred Gehring.
Vijftigplussers
In de Groningse Oosterpoort (‘we zijn aan het oefenen voor onze optredens in de Ziggo Dome’, zei Gehring) zetten The Analogues een verpletterende show neer, waar heel veel vijftigplussers op waren afgekomen. Driekwartier voor aanvang waren alle zitplaatsen al bezet, waardoor de rest ruim twee uur moest staan (misschien niet zo’n goed idee bij deze doelgroep).
Uitgevoerd door 16 voortreffelijke muzikanten (waaronder een strijkkwartet en 4 blazers) kwamen bijna 40 liedjes voorbij. De Hello Goodbye-concerten, een soort ‘best of’, waren eigenlijk bedoeld als afsluiting van het Beatles-project van The Analogues, waarbij ze de latere studioalbums op het podium uitvoerden die The Beatles zelf nooit live speelden. Dankzij corona gaan ze nog even door.
Uitstekend bij stem
Gelukkig maar, want een concert van The Analogues is een feest, waarbij je soms de godslasterlijke gedachte bekruipt dat deze muzikanten, bij momenten, misschien wel beter zijn dan The Beatles zelf. In Groningen viel op dat de belangrijkste zangers van de band, Diederik Nomden, Felix Maginn en Jan van der Meij, uitstekend bij stem waren, net als Merijn van Haren die in de liedjes waarvoor hij bij de band is gehaald (waaronder Helter Skelter) over het podium stuiterde.
Het was ook bij Van Haren, die net wat meer vrijheid nam in zijn vertolkingen, dat de vraag opkwam: hoe kun je hiermee artistiek verder? Want als het werk van The Beatles repertoiremuziek is geworden, dan biedt misschien juist een iets vrijere interpretatie de gelegenheid deze geniale muziek nog verder uit te diepen. Een gedachte die ook opkwam bij de fenomenale, net wat breekbaardere vertolkingen door Nomden van liedjes als Something.
De muziek van The Beatles is, net als die van Bach en Beethoven, voor de eeuwigheid. Maar hoe hou je dit muzikale erfgoed ook in de toekomst, na The Analogues, levend?
#
Gebeurtenis: ‘Hello Goodbye - Te Very Best of the Studio Years’ van The Analogues Gezien: 10/9 Groningen, Oosterpoort Publiek: 1500 Nog te zien: 12/9 Emmen, Atlas Theater, 16 en 17/9 Ziggo Dome (in het voorjaar van 2023 volgt een nieuwe theatertour)
