Colin Farrell over de gokhel van Macau: ’Edward heeft me zijn nachtmerrie in getrokken’ | interview

„Gaat Max Verstappen het nog redden dit seizoen?”, vraagt acteur Colin Farrell uit het niets. De Ierse acteur, die we samen met de Duitse regisseur Edward Berger spraken over de nieuwe film Ballad of a Small Player, geeft daarmee aan fan te zijn van de Formule 1 én van de Nederlandse coureur Max Verstappen. „Ik hoop het wel man, het is echt ongelofelijk spannend geworden!”

Ballad of a Small Player staat sinds afgelopen week in de top 10 van Netflix. In de film duikt Farrell diep in de gokhel van Macau als Lord Doyle, die door zijn gokverslaving de absolute depressieve bodem én glorieuze top bereikt. De acteur kampte zelf ook lang met allerlei verslavingen.

„We hebben denk ik allemaal wel eens te maken gehad met de dreiging van verlies”, antwoordt Farrell op de vraag of zijn geruchtmakende verleden met drugs- en alcoholverslavingen hielpen bij het spelen van Doyle. „Of het nou het verlies is van je baan, relatie, ouders of broer of zus. Die bekende knoop in je maag. Al die ervaringen van verlies en verslaving neem ik ook mee als acteur. Maar gokken zelf heb ik nooit wat aan gevonden.”

De film is grotendeels opgenomen in Macau, een speciale bestuurlijke regio van China, waar het verhaal zich volledig afspeelt. Macau staat als pretstad bekend door de enorme hoeveelheid aan casino’s. Gokken op het Chinese vasteland is verboden, waardoor het een enorme Chinese trekpleister is. „De maandelijkse omzet in Macau is gelijk aan de jaaromzet in Las Vegas”, vervolgt Farrell. „Het is echt ongelofelijk, gokken wordt daar heel serieus genomen. Verwacht geen enorme shows met Céline Dion en Barbra Streisand, het draait echt alleen om de casino’s.”

Berger, bekend van zijn Oscarwinnende films All Quiet on the Western Front en Conclave, ging hiermee ook volledig uit zijn comfortzone. „Het is een waanzinnige wereld waar ik totaal geen weet van had. Ik doe graag dingen die ik nooit eerder heb gedaan, je moet een beetje bang zijn. En samen met Colin hebben we denk ik een prachtig verhaal kunnen maken over een kwetsbare ziel die vrede probeert te vinden in een wereld vol overvloed. Het gokken, en vooral het kansspel bBaccarat, hebben we daar pas geleerd van een professionele gokker.”

„Edward heeft me daar echt zijn nachtmerrie in getrokken”, vult Farrell aan. „Zonder hem zou ik waarschijnlijk nooit naar Macau zijn gegaan.”

Als kijker word je door Berger in de kleurrijke neonverlichte wereld van Macau ingetrokken met shots van extreme luxe, waarin Farrell in zijn felgekleurde jasjes soms wel 10 minuten aan een stuk zwetend en hijgend alles consumeert wat maar voor handen is. „Dat was een plezier om te filmen”, vervolgt Berger. „Al dat eten in zijn gezicht drukkend, zonder dialoog. Ik ben altijd geïnteresseerd hoe je het innerlijke leven van iemand zichtbaar maakt. Dat is goed gelukt denk ik.”

Ondanks al het talent voor en achter de camera, en de enorme beeldenpracht, is de film maar kort uitgebracht in de bioscoop. Volgens makers als Christopher Nolan een doodzonde, maar daar kijkt Berger anders naar. „Streaming bedreigt de bioscopen niet, het is een toevoeging. Wij hebben het geluk dat het op beide is uitgebracht maar ik zie het probleem er niet van in. Het is geen 1999 meer, de wereld verandert.”

Farrell sluit zich daar direct bij aan. „Streaming verandert niet hoe je een film maakt, of het nu voor een groot of een klein scherm is. Je probeert altijd het meest boeiende verhaal te vertellen. Maar ik hou wel van het idee dat je deze ook op het grote scherm hebt kunnen zien, visueel knalt het er echt uit.’’ Lachend: „Maar nu eerst op naar de volgende Grand Prix op tv.”