Van horrorkomedie tot wielerdocu: dit mag je niet missen op het IFFR Groningen

,,Ik vat IFFR Groningen altijd zo samen: 5 dagen, 50 films, 100 voorstellingen en 10.000 bezoekers – tenminste, dat is het streven”, zegt programmeur Henk Klein Wassink grijnzend.

Het is zo ongeveer (coronajaren) de 28ste editie van de Groningse spin-off van het Rotterdamse filmfestival. En het blijft volgens Klein Wassink populair. ,,Vroeger stonden er altijd lange rijen als de voorverkoop begon. En al gaat het meeste online, ook nu komen mensen nog wel naar de kassa voor de early bird-tickets met korting, verkrijgbaar van 23 tot en met 25 januari. Ik krijg vaak de vraag of Groningen niet een eigen filmfestival moet hebben. Maar zo’n zusterfestival als IFFR of IDFA Groningen is wel dé manier om zulke grote internationale films naar het Noorden te halen.”

Wat opvalt dit jaar? ,,Er zijn redelijk veel Nederlandse films. Het leuke is dan dat we regisseurs of acteurs kunnen uitnodigen. Vorig jaar waren er ook al veel Nederlandse films, maar dit jaar zijn het wat grotere. Neem de film Fabula, in Rotterdam de openingsfilm. Hij speelt in Limburg, maar hij is niet te verstaan. Er wordt een mengeling van Limburgs, Frans en Duits gesproken, en daarom is hij ondertiteld. Het is een zwarte misdaadkomedie met, om het zo maar te zeggen, genrefilmeffecten. Niet voor iedereen geschikt. Regisseur Michiel ten Horn is vrijdag 7 februari aanwezig voor een nagesprek en we hopen hoofdrolspeler Fedja van Huêt ook.”

Genrefilms, zoals horror, misdaad of sciencefiction, zijn van oudsher sterk vertegenwoordigd op het IFFR, zegt Klein Wassink, ,,maar vaak net iets anders dan wat je normaal gesproken in de bioscoop ziet.” Wat je volgens de programmeur niet mag missen op het IFFR in Groningen? Hij zet vijf toegankelijke films op een rij, gevolgd door vijf persoonlijke, onbekendere pareltjes.

,,Ken je Flow? Dat is een van de animatiehitfilms van het jaar, geschikt voor de hele familie. Memoir of a Snail is net zo’n goede kandidaat. Deze stop-motionfilm uit Australië vertelt een heel serieus verhaal over een tweeling die in verschillende pleeggezinnen terechtkomt, maar met veel humor en ontroering. Het heeft een mooie soundtrack, Nick Cave doet ook een van de stemmen. Hier kun je gerust iedereen naartoe sturen, het is een feestje om naar te kijken.”

,,Deze film over het leven van zangeres Maria Callas wordt geheid een publiekstrekker. Met Angelina Jolie in de hoofdrol, die de operazangeres speelt in de nadagen van haar leven, als ze probeert haar stem terug te winnen om nogmaals op het podium te kunnen staan. Het is een mooie tip voor wie niet zo thuis is in genrecinema.”

,,Onze openingsfilm dit jaar won al een grote prijs op het filmfestival in Cannes. Het is de heel knappe debuutfilm van de Belgische regisseur Leonardo Van Dijl. Ook hoofdrolspeelster Tessa Van den Broeck debuteert in Julie zwijgt. Het gaat over een talentvolle tennisster, een scholiere, wiens tenniscoach plotseling wordt ontslagen. Er is duidelijk iets voorgevallen, maar wat? Julie wil niets vertellen en worstelt daarmee. Een heel mooie film. Er zitten ook veel tennisscènes in. De hoofdrolspeelster, die ook bij ons aanwezig is voor een nagesprek, is zelfs meer ervaren in tennis dan in acteren. Ook de regisseur komt op 5 februari naar Groningen.”

,,Een klassieke, Franse literatuurverfilming van het verhaal van Alexandre Dumas. Heel spectaculair, je moet hem op groot doek zien. Hij is niet experimenteel, haast een beetje ouderwets, maar als je van verhalende films houdt echt een aanrader. Het is met drie uur wel een lange zit.”

,,Deze documentaire – daar hebben we er meerdere van op IFFR Groningen – gaat over het leven van de veelzijdige Belgische wielergrootheid Eddy Merckx, die zo’n beetje alles won wat er op wielergebied te winnen viel. Op de top van zijn kunnen sloeg de bewondering ook wel eens om in jaloezie, daar gaat de film over. Oud-profwielrenner Laurens ten Dam komt zondag 9 februari naar Groningen voor een inleiding en nagesprek.”

En dan de persoonlijke aanraders van programmeur Henk Klein Wassink:

,,Deze Indiase film over de levens, vriendschap, dromen en verlangens van drie verpleegsters in Mumbai is echt heel mooi. Regisseur Payal Kapadia maakte eerder een indrukwekkende documentaire, waarin je al een groot talent kon zien. Dat komt nu echt tot uiting in deze fictiefilm, die de verwachtingen volledig inlost. Het is echt een van mijn favorieten en heel toegankelijk. Hier durf ik iedereen wel naartoe te sturen.”

,,Nog een documentaire. Ik heb hem nog niet gezien maar ik ben ontzettend benieuwd. Deze gaat over VHS, de oude videobanden. Er zit materiaal in van verzamelaars, van extreme filmmakers in de jaren 70, 80 en 90 wiens werk niet geschikt werd geacht voor de bioscoop en dus straight to video ging. Het gaat ook over videotheken en over hoe die gebruikt werden in Hollywoodfilms. Hij is overigens Engels gesproken en niet ondertiteld. Videoheaven gaat in première op ons festival en is daarna niet meer in Groningen te zien. Ik ben heel benieuwd, want ik heb zelf ook een verzameling van zo’n 1500 zelf opgenomen films op VHS gehad.”

,,Een dystopisch verhaal over Zuid-Afrikaanse daklozen loopt uit op een bloederig bodyhorrorfestijn. Als je het over genrefilms hebt, dan zit je hier goed. Het is een remake van een culthorrorkomedie uit 1987. Met een beetje geluk krijgen we in Groningen ook nog de maker over de vloer.”

,,Er zijn veel lange films op het festival te zien, maar deze spant de kroon. De Chinese filmmaker Wang Bing maakt alleen maar heel lange documentaires. Het vorig jaar voltooide Youth is een trilogie die we op één dag vertonen. Het gaat over het leven van jonge fabrieksarbeidsers in de Chinese textielindustrie. Wang Bing schoot voor de hele trilogie meer dan 2600 uur filmmateriaal over een periode van vijf jaar. Je zit van 10 uur ‘s ochtends tot 11 uur ‘s avonds in de bioscoop, met tussendoor anderhalf uur pauze om te eten. Het is echt een ervaring.”

,,Deze film is in Cannes komen bovendrijven. Het is een Iraans familiedrama en tegelijk een politieke thriller. Het is heel actueel en gaat onder meer over de vrouwenonderdrukking in Iran. De maker, Mohammad Rasoulof, is gevlucht voordat de film is uitgebracht, omdat hem een acht jaar lange gevangenisstraf boven het hoofd hing. Deze film is de Duitse inzending voor de Oscars.”