Jongeren in een buitenwijk van Casablanca leren van rapper Anas Basbousi om zichzelf te uiten – met knipogen naar ‘West Side story’.
Een goede leraar kan je verder brengen in het leven, maar zelden zonder slag of stoot. Of dat nu is met drummen (Whiplash), gevoel voor literaire schoonheid (Dead poets society) of basketbal (Coach Carter). In Casablanca beats pakt rapdocent Anas zijn cursisten evenmin zachtzinnig aan. Want wat ze zingzeggen, moeten ze voelen ook.
Zijn liefde voor cinema ontvlamde in een cultureel centrum, in een voorstadje van Parijs. Later zou de Frans-Marokkaanse cineast Nabil Ayouch (Mektoub, Horses of love) in Marokko zelf van zulke centra opzetten, om jongeren te laten kennismaken met kunst, cultuur en vrije expressie.
Eén van de docenten die daar aan kwam waaien was voormalig rapper Anas Basbousi. Met zijn Positive school of hip-hop bleek hij een enorme impact te hebben op jonge cursisten in Sidi Moumin, een buitenwijk van Casablanca die bekend staat als een broeinest van moslimextremisme.
Geïnspireerd door Basbousi’s aanpak en diens persoonlijkheid, besloot de Frans-Marokkaanse filmmaker Ayouch dit verhaal te verfilmen, deels als docudrama, deels als musical. Anas en zijn leerlingen spelen daarbij zichzelf. In het begin stuit de rapdocent, die beschikt over een broeierig charisma, vooral op angst. Zijn cursisten in Casablanca beats zijn bang zich uit te spreken in een leefomgeving die hen aan alle kanten beperkt.
Anas geeft ze met rap een eigen stem, stimuleert onderlinge discussies over geloof, politiek en beklemmende sociale verwachtingen en laat hen zo hun wereld openbreken, zelfs al leidt dat tot confrontaties. Anderen doen dat met dans in deze energieke mix van genres, waarin zelfs knipogen naar West Side story en Una giornata particolare niet ontbreken.
Film: Casablanca beats Regie: Nabil Ayouch Met: Anas Basbousi, Samah Baricou, Ismail Adouab Te zien: Slieker Leeuwarden; Picl
