Casper (41) uit Leeuwarden strijdt online voor Oasis-kaartjes. 'Ik blijf hoop houden'

Zaterdag, 10.40 uur. Een app-bericht van Casper Ferwerda uit Leeuwarden. ‘Deze strijd in de loopgraven van Ticketmaster lijkt kansloos. Ik sta op plek 31672.’ Rond een uur ’s middags bel ik maar eens met hem: hoe hangt de vlag erbij? Niet goed, zegt hij berustend, al staat hij inmiddels op plek 9125. ,,Er komt een beetje vaart in, maar ik betwijfel of dit nog gaat lukken.’’

Ferwerda was een van de vele duizenden fans die zaterdagochtend achter de laptop zaten om kaartjes te bemachtigen voor – het kan haast niemand zijn ontgaan – het reünieconcert van de Britse band Oasis, bekend van wereldhits als Wonderwall, Don’t look back in anger en Live forever.

Ze verkochten miljoenen albums in de jaren negentig en hun werk wordt tegenwoordig weer door een nieuwe generatie ontdekt. Deze week werd bekend dat de gebrouilleerde broers Noel en Liam Gallagher de krachten weer gaan bundelen; volgende zomer geven ze zeventien concerten in onder meer Dublin, Manchester en Londen.

Vijftien jaar geleden brak het duo op, ze hadden ruzie en gingen ieder hun eigen weg als solo-artiest. „Nouuu’’, zegt Ferwerda, „het is een tikje anders’’. Hij rekende het, zoals het een oprechte fan betaamt, precies uit en komt tot de volgende constatering. „Tussen het debuut van Oasis en de breuk in 2009 zat 14 jaar, 11 maanden en 30 dagen. En weet je! Tussen de breuk en de hereniging zit precies 14 jaar, 11 maanden en 30 dagen!’’ Een poëtisch toeval of een slimme managementtruc – Ferwerda denkt het laatste. Maar dat mag de pret niet drukken, mooi is het.

Nog eens inloggen. ,,Ik sta op plek 5895.’’ Dat zegt helemaal niets, weet Ferwerda, een 41-jarige geboren Sneker. Want hij was al eerder heel dichtbij en werd toen ineens uit de wachtrij geknikkerd.

Het regende vrijdag klachten bij de ticket-provider. Fans moesten in de rij om op de website te komen en weer een andere rij om in de rij voor kaartjes te komen. Er waren mysterieuze foutmeldingen en lastige inlogkwesties. Misschien ook wel een beetje daarom zag Oasis-liefhebber Eric Ennema uit Leeuwarden, presentator bij Omrop Fryslân en zelf ook muzikant, er van af om op kaartjesstrooptocht uit te gaan. Nobel: „En ik gun het de Engelsen eerst.’’

De muziek van Oasis is volgens hem een ontzettend Engels fenomeen; heel erg what you see is what you get, zegt hij. (Terzijde: hij vindt Blur muzikaal gezien interessanter en beter.) De eerste twee platen van de broers vindt Ennema verreweg het beste, bij de derde sluipt naar zijn mening de coke een beetje teveel de band in.

Zijn drie favoriete bands, The Smiths, The Clash en The Jam, zijn ook uit elkaar gegaan, maar het kwam nooit tot een hereniging of reünie. Ergens vindt hij dat wel mooi; stoer en lekker punk. „Wat geweest is, is geweest en we gaan voorwaarts.’’

Die bewering is voor Casper Ferwerda vloeken in de kerk. Hij houdt hartstochtelijk van de muziek van Oasis. Het gaat hem ook om het verhaal waar de broers vandaan komen, uit een achterstandswijk in Manchester werkten ze zich, vanuit een maatschappelijk gezien kansloze positie, omhoog. ,,Het zijn selfmade mannen, heel inspirerend, hun zelfvertrouwen, de bravoure, het opkomen voor jezelf. Daar kan je ver mee komen.’’

Hij zag de broers wel twintig keer optreden, vaak samen met zijn beste vriend Durk-Rein Lolkema, geboren in Easterein en tegenwoordig woonachtig in Peize, die hij van het Bogerman in Sneek kent. Ze moesten, in 1997, voor Engelse les iets meenemen dat hen inspireerde en allebei kwamen ze aanzetten met hetzelfde Oasis-album. Het was het begin van een mooie vriendschap die ze niet alleen naar menig concert leidde maar, in 2016, ook naar het ouderlijk huis van de broertjes Gallagher en naar hun favoriete platenzaak.

„Wacht. Even checken hoe ver ik ben. Plek 4115, okee…’’

Een beetje oneerlijk vindt hij het wel, dat fans van het eerste uur het nu afleggen tegen jonge fans die Oasis alleen van die ene megahit Wonderwall kennen. Online woedt daarover ook een discussie. Er gaan stemmen op voor een strengere voorselectie, bijvoorbeeld door moeilijke vragen over de artiest te stellen voordat je überhaupt een kaartje kan kopen. Maar Ferwerda wil ook geen kniesoor zijn. „Ik geloof in gerechtigheid. Het zal wel goed komen.’’

Naschrift: het kwam niet goed. Ferwerda en zijn beste vriend vissen vooralsnog achter het net. Hun hoop is nu gevestigd op extra concerten of op een Europese tour.

Nóg een naschrift: Wie wél een kaartje bemachtigde, is LC-stadsredacteur Tim Fierant. „Er was een presale, je moest een paar inhoudelijke vragen beantwoorden en vrijdagmiddag hoorde ik dat ik was ingeloot, dus ging ik vrijdagavond achter de laptop zitten, het ging een paar keer mis en toen had ik er twee, na wat gedoe met de creditcard.’’

Fierant gaat volgende zomer, op 12 juli, samen met zijn broer naar Manchester. „Daar komen ze vandaan, het wordt een soort home coming…’’ Is het nostalgie die hem er naartoe drijft? ,,Nee’’, zegt hij, best stellig. „Het is toch wel liefde, nog steeds.’’