Milan Schudel en Viviana Fabiano in 9 Weeks From Now. Foto: Knelis
Teddy’s Last Ride viert vrijdag in het Grand Theatre zijn première. Of is het haar première? Hun? 9 Weeks From Now gaat erover hoe de maatschappij, religies, tradities en vooral familie klaar staan om je razendsnel de geijkte kant op te duwen, passend bij je geslacht.
Negen weken duurt het dat een embryo zonder geslachtsaanduiding en dus onbekommerd de baarmoederwarmte kan koesteren. Daarna is het blauw of roze geblazen. 9 Weeks From Now legt de focus op de vaak onwrikbare genderduiding.
Andy Smart is samen met Agnese Fiocchi drijvende kracht achter het Groningse maar vooral internationale dans- en performancegezelschap, dat sinds 2016 opereert onder de naam Teddy’s Last Ride (TLR).
Letterlijk en figuurlijk een gewaardeerde performancegroep
Talent genoeg om eerst vanuit het Grand Theatre door Station Noord te worden ondersteund, waarna de Kunstraad Groningen vorig jaar ook nog eens extra over de brug kwam, omdat deze TLR in een select rijtje ‘beste nieuwe makers’ schaarde, met hooggewaardeerde plannen.
Smart heeft de nieuwe voorstelling geregisseerd en geschreven: een combinatie van dans, acteerwerk, muziek en projectie. In 9 Weeks etc. bewegen drie performers (Viviana Fabiano, Hélène Vrijdag en Milan Schudel) op en rond een cirkelvormige schijf, die stilstaat maar soms lijkt te draaien dankzij de subtiele puntprojecties van BrotherTill.
Dat is de bovenliggende vraag: hoe valt de cirkel te doorbreken? De maker is zelf homoseksueel en heeft ondervonden wat dat met zijn naaste omgeving en dus vooral met hemzelf heeft gedaan. Al voor de vaststelling van het geslacht, dus in die eerste embryonale negen weken, kan het misgaan.
Hoe de familie reageert....
Hoewel er ook religieuze verwijzingen zijn, naar psalmen die niks hebben geholpen, naar heksenjachten, eerst letterlijk daarna overdrachtelijk, draait de voorstelling vooral om familiedynamiek. Waarbij ‘dynamiek’ beter klassieke ‘starheid’ kan worden genoemd.
Smart: ,,In de tekst voer ik de aanstaande vader op die zó graag een zoon wil, dat hij dreigt zijn vrouw te verlaten als na die eerste negen weken blijkt dat zij een meisje draagt. En het allerergste wat die vader vervolgens kan overkomen, mocht het een jongetje worden, dan is wel het dat zijn kind gay is.”
De tekst is in vorm en klank poëtisch, geen harde boodschap. ,,We wilden zien hoe we iets konden zeggen zonder het te zeggen.” De muziek is gecomponeerd door veelkunner Jonathan Bonny.
Positieve ervaringen in Italië
De genderdiscussie is zeker onder jongeren hot, en Teddy’s Last Ride wil het gesprek ook letterlijk aangaan. ,,Hoewel bij proefoptredens in Ferrara, Italië, waar we een residentie hebben gedaan, ook verrassend veel oudere bezoekers positief reageerden, in toen nog een pril stadium. Ook tijdens het nagesprek.”
Dat is een wezenlijk onderdeel van de avond. De ‘aftertalk’ wordt in het Grand Theatre geleid door dr. Marijke Naezer, genderwetenschapper. Dan volgt nog een afterparty georganiseerd door Buro Mix.
Vast staat dat eind van dit jaar een voorstelling volgt in Stormram, Drachten. Op 8 mei is 9 Weeks From Now te zien in Korzo, Den Haag.
