Joling kiest titel Borger boven Geert. 'Op Wilders heb ik geen invloed, op mijn club Borger wel'

Borger pakte de titel in de vierde klasse met gemak, de 2-1 zege bij Hollandscheveld was passend, maar niet eens nodig. De vraag der vragen na afloop van de kampioenswedstijd luidde: waar ben je blijer mee, met de titel van Borger of met regeren in het spoor van Geert? Daarin was Joling duidelijk: ,,Het kampioenschap en promotie van Borger, natuurlijk. Daar heb ik invloed op, op regeren met Geert Wilders niet’’.

Joling is een bevlogen voetbaltrainer, maar ook zeer begaan en fanatiek in de politiek. Raadslid voor de VVD in de gemeente Borger-Odoorn. Dat niet alleen, hij is ook flink actief op social media als het om zijn politieke mening gaat. Profileert zich als een VVD’er van de rechtervleugel. Daarom ook content met het bereikte coalitieakkoord. ,,Ik hecht aan de democratie en daar is deze samenwerking, als gevolg van de verkiezingsuitslag, een logische uitkomt van’’.

Als trainer is Arne Joling ook al van de directe benadering. Als coach is hij nadrukkelijk, zo je wilt druk, aanwezig langs de lijn. Op de vraag of zijn spelers daar niet moe van worden: ,,Ze hebben dit nodig. Veel jonge jongens en die moet je leiden. Ik heb wel eens geprobeerd een tijd mijn mond te houden langs de kant, maar dan zie je dat de ploeg langzaam terugzakt in intensiteit en concentratie. Dus doe ik het zo, en ze pikken het ook’’.

Al elf jaar is Joling hoofdtrainer bij Borger. Daarvoor jarenlang speler. ,,Ik ben topscorer aller tijden bij de club. Ik geloof 156 doelpunten gemaakt in het eerste elftal. Ja, je kan me wel een echte clubman noemen, ben min of meer vergroeid met deze club. Denk ook niet dat ik snel werkzaam zal zijn bij een andere voetbalclub.’’

Vorig jaar speelde rond de vv Borger en het dorp een affaire, die eigenlijk ongewild was en zomaar kwam aanwaaien. Het ging over drugsgebruik bij voetballers en over de term ‘Borger snuifcity’, door derden gebezigd. Iets wat als een bom bij de club insloeg. Arne Joling is er volstrekt helder over. ,,Nee, het speelde niet bij onze selectie. Hoe ik dat zo zeker kan zeggen? Ik zit erbovenop, op de ploeg en op de individuele spelers. Heb zicht op wat ze op de club doen en ook daarbuiten. Daarbij komt dat een van mijn zonen de leeftijd heeft van uitgaan en zo. Dat geeft informatie. Daarom durf ik te zeggen: geen item bij ons.’.

Borger had de titel annex promotie al vorige week kunnen pakken, maar toen ging het mis met een nederlaag tegen concurrent Fit Boys. Maar gaf dat twijfel? Geenszins. Het kampioenschap kon Borger bijna niet ontgaan. Zelfs met een nederlaag tegen Hollandscheveld niet, of het zou zowat met dubbele cijfers moeten zijn. Daarom pakten de mannen van Joling de uitwedstrijd op sportpark De Oosthoek met vertrouwen op. Niet dat er heel sterk gevoetbald werd, maar het was allemaal ruim voldoende om het doel te bereiken: kampioen worden.

En bij Hollandscheveld wisten ze al dat het kampioenschap van de eerste periode een zekere nacompetitie betekent. Daarom was de wedstrijd lange tijd in evenwicht met zelfs sprake van wederzijds respect en een soort toestand van pais en vree. Arbiter De Klein had geen kind aan de 22 voetballers.

De rust kwam dan ook met de brilstand, kansen waren er nauwelijks geweest. Dat bleef tegen de algemene verwachting in niet zo. Met nog 12 minuten op de klok viel er zowaar een doelpunt. En het was van Borger. Hendrik Gustin deponeerde de bal achter doelman Lennard Vos tegen de touwen.

En zie, opeens ging het zowaar nog even los. Levi van der Span maakte er namens Borger 0-2 van, waarna Jan Hagen voor de thuisclub nog een duit in het zakje deed. En dat vond de intussen 51-jarige doelman Mark Wolters niet zo leuk. ,,Als de scheids vanavond of morgen de beelden nog eens ziet, zal hij de handsbal van de spits wel zien neem ik aan’’.

Daarmee was het gedaan en kon het feestje, de huldiging op het veld, het ontkurken van de champagne, de lintjes van de KNVB, Bengaals vuurwerk en dat alles van start gaan. Het was een prachtig feest, totdat het misging met de open bus waarmee Joling en zijn selectie door het dorp reden.