Bauke Mollema geeft aan vooravond start Vuelta in Barcelona winstwaarschuwing af. 'Ik vrees dat het afzien wordt'

Het is de standaardvraag aan een profwielrenner als hij een grote ronde ingaat. Hoe voelen de beentjes? Bij Bauke Mollema, doorgaans tot in de puntjes voorbereid, is het antwoord bijna altijd iets in de trant van ‘oh, wel prima’, maar deze keer komt de 36-jarige Groninger verrassend en ook wel een tikje verontrustend uit de hoek. Helemaal niet des Mollema’s.

,,Het gaat best wel slecht’’, klinkt het vanuit Barcelona, waar het peloton zaterdag met een ploegentijdrit in gang wordt geschoten voor de 3153,8 kilometer tellende Vuelta. ,,Nee, ik kan nou niet echt zeggen dat ik in topconditie ben. De laatste weken liep het niet heel erg lekker. Lichamelijk niet, de trainingen niet. Ook nog een weekje ziek geweest waar ik nog de naweeën van voel. Tot eind juli was het wel goed, maar vanaf San Sebastian ging het bergafwaarts.’’

Waar een concullega als Wout Poels de afgelopen weken met zijn gezin naar het hooggebergte bij skioord Isola 2000 toog, verbleef Mollema met de familie op Ameland en op recreatieparken bij Arnhem, op de Utrechtse Heuvelrug en in Drenthe. Of dat achteraf bezien de juiste keuze was?

,,Het regende veel en het werd ook niet echt warm, dus toen ik deze week in de hitte van Barcelona arriveerde, was dat wel even flink wennen’’, vertelt Mollema. ,,Niet dat ik er spijt van heb hoor, want de afgelopen weken waren ook gewoon de zomervakantie van mij en mijn gezin. Dat wilde ik niet helemaal omgooien. We gaan zien hoe het uitpakt.’’

Mollema vertrouwt op zijn basisconditie. ,,Ik heb in de maanden hiervoor natuurlijk wel veel bergop getraind. Dat is niet meteen allemaal weg. En er zal toch ook nog wel iets van talent over zijn waar ik op kan vertrouwen? Ik denk wel dat ik een weekje nodig heb om me aan te passen in Spanje. Ik vrees dat het afzien wordt de eerste dagen, hoop dat ik kan overleven en dan richt ik me op de tweede en de derde week.’’

In theorie zou Mollema nog nooit zo fris aan de start van een grote ronde hebben moeten staan. De klimmer reed in mei nog de Giro, maar daarna had hij nog maar zeven officiële koersdagen in drie maanden tijd. ,,Dat voelt ook best wel gek hoor’’, grinnikt hij. ,,Ik denk dat ik sinds ik prof ben niet zo lang thuis ben geweest als dit jaar. Het is ook wel eens lekker om wat meer thuis te zijn, alleen de laatste weken zijn wat minder verlopen.’’

Een deel van de tijd zat Mollema natuurlijk ook ongewild thuis, want dat hij niet in de Lidl-Trek-equipe van de Tour de France werd opgenomen, zinde de routinier natuurlijk niets. Toch hoeft hij daar de motivatie niet te zoeken, van wraakgevoelens is geen sprake. ,,Neuh neuh, dat speelt eigenlijk helemaal niet. Dat lijkt me ook geen goede raadgever’’, zegt de Groninger die met een vrijbuitersploeg met veel klimmers op pad wordt gestuurd.

Zelf zal Mollema, die in 2013 al eens een etappe won in de Vuelta en in 2011 derde werd in het algemeen klassement en de groene trui mee naar huis nam, een rit proberen te kapen. Mollema zou Mollema niet zijn als hij niet al wat mooie etappes had aangekruist in het rondeboek. ,,Dat zou toch wel mooi zijn, nog eens juichend over de streep komen, tien jaar na dato. De eerste leuke rit lijkt me etappe acht naar Xorret de Catí. Dat is in de buurt van Alicante, mijn oude trainingsgebied toen ik daar woonde. Maar dat is wel een heel zware rit, dan moet je wel al heel goed zijn. En ook de twintigste rit naar Guadarrama lijkt me wel een leuke. Meer dan 200 kilometer en de hele tijd op en af.’’

Maar eerst maar eens het ritme vinden. ,,Ik heb er nog wel vertrouwen in hoor. Het is ook wel lekker om weer op pad te zijn. Weet je wat het is met grote rondes; ze duren zo lang en er kan van alles gebeuren. Ik heb wel eens gehad dat het super goed ging in het begin en dat ik er na tien dagen helemaal klaar mee was. Hopelijk is het nu een keer omgekeerd.’’