,,Henkie! Henkie! Henkie!’’, echoot het door het stadion.
Corner voor ons en ik sta achter het doel tussen de fanatici. De legende wil dat Henk de Haan ooit uit een hoekschop scoorde. Reden om hem bij elke corner naar voren te scanderen.
Ik ben tien jaar oud en seizoenkaarthouder van BV Veendam. Op wedstrijddagen lopen we met de halve buurt in colonne naar De Langeleegte.
Henkie, een halve meter gegroeid door de aanmoedigingen, springt zo hoog als hij kan. De bal waait over alles en iedereen heen en onze rechtsachter snelt terug naar zijn positie.
Trotser kon ik niet zijn toen ik als veertienjarige werd gescout door de jeugdopleiding. Met stralende ogen en glinsterende beugel tekende ik het contract. Na twee seizoenen spatte mijn droom uiteen. Te licht bevonden, dus geen contractverlenging. De teleurstelling zat zo diep dat het me weinig deed toen mijn club in 2013 failliet ging.
Toch begin ik de laatste tijd een leegte te voelen. Zeker wanneer ik FC Emmen zie uitgroeien tot sympathieke eredivisionist met Veendammer clubiconen Dick Lukkien en Gerard Wiekens aan het roer. Bovendien financieel ondersteund door Veendammer onderneming EasyToys.
Zou het seksspeeltjesbedrijf het begrotingsgat van BV Veendam destijds hebben kunnen opvullen? Waarschijnlijk met liefde.
Komende maart is het tien jaar geleden dat Veendam ter ziele ging. Ik zit bij Henk de Haan aan de keukentafel. We bespreken hoe we een reünie van onze club kunnen organiseren. Dan hebben we wel budget nodig. Bel jij EasyToys, Henk?
