De woningnood kan voor een deel worden opgelost door kantoorpanden om te bouwen.
Aan de randen van steden staan gebouwen te verstoffen, terwijl er met enkele simpele aanpassingen in gewoond kan worden. Volgens een rapport kunnen er op deze manier ruim 60.000 woningen bijkomen.
„Ik ben er vreselijk blij mee en vind het echt een uitkomst in deze tijden van woningnood dat oude kantoorpanden worden getransformeerd tot woningen. Het is toch zonde om al die lege kamers niet te gebruiken, terwijl zoveel mensen om ruimte zitten te springen. Ik woon hier nu drie maanden met mijn zoontje en met heel erg veel plezier.”
Mika Wilms (26) uit het Limburgse Tegelen is enthousiast over haar nieuwe onderkomen. „Ik woonde dan ook in een tweekamerwoninkje van dertig vierkante meter. Dat is nu wel anders, want met twee slaapkamers en een woonkamer met keuken is er ineens ruimte in overvloed. Wij kunnen hier samen een mooie toekomst opbouwen.” Ze zegt niet door te hebben dat het een voormalig kantoorpand is. „Alles hebben ze geweldig opgelost en het blijkt dus dat je van een saai kantoor een gezellige woning kunt maken. Ik heb eigenlijk niets meer te wensen wat woongenot betreft en heb zelfs een heerlijk dakterras. En dat voor 850 euro voor 57 vierkante meter. Dus dat is in vergelijking met de Randstad helemaal niets.”
In Amersfoort is het voormalige kantoorpand van de Schuitema Groep een paar jaar terug omgeturnd tot een bijzonder woonproject door projectontwikkelaar BPC, de gemeente Amersfoort en woningcorporatie de Alliantie. Waar vroeger de bestellingen van grootgrutter C1000 werden verwerkt, zijn tientallen sociale huurwoningen en bijna honderd kamerwoningen gerealiseerd.
„Hebben ze goed gedaan”, zegt Guido Cohrs. „De woningen zijn bedoeld voor een- en tweepersoonshuishoudens en ik was een paar jaar terug een van de gelukkigen die zich hier kon vestigen. Ik woonde nog bij mijn moeder en stond al een jaar of dertien ingeschreven voor een woning. Toen kwam dit project en kwam ik in aanmerking om zelfstandig te gaan wonen. Ik was een van de eerste bewoners en heb de kinderziektes nog meegemaakt. Die konden vanwege corona toen ook niet onmiddellijk worden opgelost, zoals problemen met de ramen die niet goed geïnstalleerd waren. Maar nu is alles dik in orde.”
Lees verder onder de foto.
Guido Cohrs: „Ik heb echt geluk gehad.’’
„Als je hier aan komt rijden, zie je echt wel dat het eigenlijk geen appartementencomplex is maar een kantoorpand. Ze hebben het overigens keurig netjes opgelost, maar aan de indeling zie je dat het oorspronkelijk niet bedoeld was voor woningbouw. Op de ene muur barst het bijvoorbeeld van de stopcontacten, terwijl er aan de andere zijde niet één is. Dat betekent dus dat aan de ene kant een hele rij met computers stond. Ook mijn opslag is in de hal verstopt, in een ruimte die voorheen als toilet werd gebruikt. Maar ze hebben echt hun best gedaan, want er zijn ook balkons gerealiseerd, zodat iedereen vanuit zijn woning ook buiten kan gaan zitten.”
De 35-jarige Amersfoorter vervolgt: „Ik klaag dan ook niet en mag mijn handen dichtknijpen, want ik heb 55 vierkante meter ter beschikking voor 680 euro per maand. Is een schijntje en ik houd het hier dan ook wel even uit. Ik heb echt geluk gehad, want op dit moment zijn mijn broertje en zusje hier in de stad ook op zoek, maar zonder succes.”
In Amsterdam zijn verschillende kantoorpanden inmiddels onder handen genomen en geschikt gemaakt als woning, zoals het oude IBM-kantoor vlakbij de A4 en A10. „Wij wonen inmiddels bijna drie jaar als eerste bewoners in een omgebouwd IBM-kantoor. Het bestaat uit een hoge toren van vijftien verdiepingen en een carré-gebouw van zes verdiepingen met een binnentuin”, zegt een bewoner die liever anoniem blijft. „Er zijn hier 350 appartementen gerealiseerd, variërend van 900 tot 2000 euro per maand voor 28 tot 145 vierkante meter.”
„Het gebouw is totaal vernieuwd en alleen de betonconstructie is blijven staan”, vervolgt hij. „Maar de indeling is soms een beetje onhandig, omdat ze natuurlijk moesten werken binnen de structuren van een gebouw dat daar niet voor is gebouwd. Dus scheidingswanden van dikke gipsmuren, terwijl de tussenwandjes in het appartement dun zijn. Geluid van buiten is er nauwelijks, maar binnen is het wel gehorig. Vanwege energie is het de bedoeling dat de ramen dicht blijven. Het ventilatiesysteem blaast verse lucht naar binnen, maar helaas is die wel stoffig. Wij betalen 1450 euro aan huur met servicekosten, parkeerplaats en berging. Voor Amsterdamse begrippen zeer acceptabel.”