PvdA’er Esther van Dijken maakt zich kwaad over de gang van zaken rond het kinderpardon. Ze strijdt voor meer menselijkheid. Voor mensen als Mariam Korashvili uit Georgië. ,,Als Mariam niet onder de regelgeving van het kinderpardon valt, dan vraag ik me af wie wel.’’
Van Dijken zat deze week flink in spanning. Ze kreeg de 18-jarige Mariam uit de stad Groningen telefonisch niet te pakken. Op dat soort momenten slaat de schrik haar flink om het hart.
Mariam en haar moeder moesten, zoals iedere week, een stempel halen op het politiebureau om te laten zien dat ze nog in het land zijn. Het is altijd een spannend moment. Maar deze week was extra spannend, omdat Mariam afgelopen week te horen heeft gekregen dat ze na zeven jaar in Nederland toch niet mag blijven.
Mariam valt niet onder het kinderpardon, omdat ze volgens de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) op een gegeven moment niet wilde meewerken aan haar terugkeer. Volgens Van Dijken is het ‘meewerkcriterium’ een niet te nemen hindernis. Hierdoor ontbreekt een vinkje in haar dossier.
Haar zaak is al zes keer door de rechter in haar voordeel beslist, maar de IND en staatssecretaris Klaas Dijkhoff gingen vanwege dat bewuste vinkje in hoger beroep. Ze wonnen de zaak. Mariam moet nu hoogstwaarschijnlijk terug naar Georgië. Daar heeft ze niets.
Toen Mariam de telefoon maar niet opnam dacht Van Dijken dat zij en haar moeder waren opgepakt. Dat bleek niet het geval. Uiteindelijk kreeg Van Dijken Mariam te pakken.
Op het politiebureau was alles goed verlopen. ,,Ze gaan sowieso nooit tegelijkertijd het politiebureau binnen’’, zegt Van Dijken. ,,Samen lopen ze meer risico opgepakt en uitgezet te worden.’’ Dat klinkt bizar, maar volgens de politicus is het in Nederland de realiteit. ,,Mariam en haar moeder zijn altijd angstig om uitgezet te worden. Bij geklop op de deur zitten ze al rechtop.’’
Mariam wacht nog af wat er nu gaat gebeuren. ,,Dat afwachten is niet het ergste’’, zegt de 18-jarige die na de zomer naar 6 vwo zou gaan. ,,We wachten al zeven jaar op duidelijkheid.’’ Volgens haar is het vooral de onzekerheid die hen lamslaat. Niet weten wat er gaat gebeuren, niet weten of ze weg moeten en daar totaal geen controle over hebben. ,,Ze kunnen ons ieder moment terugsturen.’’
,,Mensen geloven vaak niet hoe slecht het kinderpardon hier geregeld is’’, zegt Van Dijken. ,,In Nederland staan we ver van mensenrechten af. Er is geen kind dat geen schade oploopt van het kinderpardon zoals het nu is.’’ Van Dijken zegt dat nog altijd 90 procent van de kinderen teruggestuurd wordt naar het land van herkomst. Een in haar ogen veel te hoog percentage.
Van Dijken hielp Mariam door staatssecretaris Klaas Dijkhoff te vragen zijn discretionaire bevoegdheid te gebruiken. De kans dat hij dat doet is klein. ,,Het is zomerreces en Dijkhoff is uiterst terughoudend om hiervoor zijn bevoegdheid te gebruiken’’, weet Van Dijken.
Mariam is erg blij met de hulp van de politicus. ,,Esther is een heldin voor een heleboel kinderen’’, weet ze. Mariam kon als jong meisje de ingewikkelde dossiers maar moeilijk vatten. ,,Vooral het taalgebruik van de IND is heel ingewikkeld, dat lijkt wel Chinees’’, zegt ze.
Mariam hoopt dat de staatssecretaris besluit dat ze mag blijven. ,,Het is een raar gevoel dat het in allemaal nu in handen ligt van één man'', zegt Mariam. ,,Dijkhoff bepaalt of ik een toekomst heb of niet.’’
