Martin van der Schalk, Jelle Scharringa en Phil Koken zijn vanuit het westen des lands richting Oude Willem gekomen om de wolf te spotten. Foto: DVHN
De jonge wolf die zich al ruim een week lang geregeld laat zien, lokt talloze toeristen naar Oude Willem. Sommige spotters boeken zelfs overnachtingen om hun kans op een ontmoeting met het roofdier te vergroten.
„Wij staan hier al de hele dag, maar tot nu toe zonder resultaat. Helaas.”
Martin van der Schalk staat samen met Phil Koken en Jelle Scharringa met een verrekijker over de velden te turen. Maar waar ze ook kijken vandaag, de wolf die ze zoeken laat zich niet zien.
Luister ook naar de podcast Juichen of Jagen, de wolf in Noord-Nederland van Dagblad van het Noorden en Leeuwarder Courant. Je kunt de afleveringen ook vinden op Spotify en bij Apple Podcasts.
Vanuit Schiedam en Utrecht naar de wolf in Drenthe
Van der Schalk is helemaal uit Schiedam komen rijden om het roofdier te spotten dat zich al meer dan een week veelvuldig laat zien langs de weg bij Oude Willem, aan de rand van het Drents-Friese Wold. Koken en Scharringa komen beiden uit Utrecht. Zij moeten vanavond weer terug, maar Van der Schalk overnacht in de buurt.
„Ik was toch vrij deze week”, legt hij uit. „Gisteren stond ik hier ook al. Toen ik het net had opgegeven, werd de wolf nog gezien. Heel jammer.”
De drie zijn fanatieke natuurfotografen en reizen binnen- en buitenland door op zoek naar zeldzame dieren. „Met name vogels”, zegt Scharringa. „Ik ben hier vaker geweest. Bijvoorbeeld voor de slangenarenden en de kraanvogels, iets verderop in het Fochteloërveen. Als de kans op een wolf zich voordoet, wil je toch kijken.”
Staatsbosbeheer: ‘Gedraag je alsjeblieft’
Staatsbosbeheer, de provincie en gemeenten Westerveld en Ooststellingwerf zijn ondertussen druk bezig om alle drukte in goede banen te leiden. Volgens boswachter Lysander van Oossanen is het een lastige situatie.
„Nu de wolf zich even niet laat zien, verspreiden de kijkers zich. Maar als hij ineens weer opduikt, wordt het op één plek ineens druk en staat iedereen op een kluitje. Dat levert gevaarlijke situaties op. Voor het verkeer, maar ook omdat de wolf daardoor niet meer de mogelijkheid heeft om de weg over te steken als hij dat wil.”
De wolf op muizenjacht. Foto: Kees van der Hoop
Volgens Van Oossanen is er constant overleg tussen de natuurbeheerders en overheden. Van al die instanties rijden voortdurend handhavers langs en ook de politie komt geregeld poolshoogte nemen. „Een paar keer hebben we op het punt gestaan om in te grijpen. Maar dan was de wolf weer weg en werd het rustiger.”
De boswachter ziet ondertussen met lede ogen aan dat sommige kijkers zich niet aan de regels houden, door bijvoorbeeld de wolf te lokken met voer of van de weg af te gaan, het natuurgebied in. „Als je dan toch per se moet komen, gedraag je dan alsjeblieft”, roept hij op.
‘Dat is pas pech’
Van der Schalk, Koken en Scharringa snappen die oproep wel. „Je wilt niet tot last zijn, het moet voor iedereen leuk blijven. Ook voor de mensen die hier wonen”, zegt Van der Schalk. Koken knikt. „Tegelijkertijd merken we wel dat de lokale bevolking niet zo van de wolf houdt en ons graag ziet vertrekken. Soms scheuren ze hier al claxonnerend met 90 kilometer per uur langs om ons en de wolf weg te jagen.”
Het mag de pret voor het drietal niet drukken. Zelfs na een dag voor niets door de kijker turen, zijn ze nog vrolijk. Hoewel, Van der Schalk denkt niet dat hij de wolf nog gaat zien de komende dagen. „Ik heb op de Veluwe ook pas na 35 keer beet gehad. Vaak heb ik dus pech.” Koken lacht hard. „Pech, noemt ‘ie dat. Die 35ste keer had hij wel meteen zeven wolven tegelijk voor de lens. Ik heb zelf al een keer of twintig een poging gewaagd en heb nog steeds niets. Dat is pas pech.”
