Atropos is klaar, maar is er leven na de afvalkathedraal in Koekangerveld?

Dat Atropos en de afvalkathedraal het dorp Koekangerveld veel heeft gebracht, dat wordt wel duidelijk. Een gevoel van weemoed viel zondag al te bespeuren. „Als we pech hebben, vallen we in een zwart gat”, liet Catharinus Nieuwland van het Dorpsteam zich zondag voor de laatste voorstelling ontvallen. „Dat geldt voor een aantal mensen en daar ben ik er een van.” Maar er is hoop voor die groep. „We denken er als Dorpsteam over na om in de nabije toekomst weer iets te doen, maar dan in het klein”, reageert Rob Wolswinkel, die maandenlang als opperbouwmeester actief was.

Het dubbele gevoel in het dorp is niet zo vreemd. Eindelijk zit het erop, maar al dat werken in teamverband, of het nu in het naaiatelier was of met het bouwteam, heeft de inwoners nader tot elkaar gebracht. „Je pakt zoiets met elkaar op, we hadden binnen een week 75 vrijwilligers op de lijst staan. De samenwerking met de PeerGroup liep ook prima, we hebben een mooie tijd samen gehad”, vertelt Nieuwland.

Is er leven na de afvalkathedraal? „Natuurlijk”, beantwoordt Wolswinkel zijn eigen vraag. „Dit was een mooi project waar we lang mee bezig zijn geweest en dat veel energie heeft gekost. Je weet dat het een keer eindig is, over twee weken moet het weiland weer schoon zijn opgeleverd. Maar dat zoiets kan in een dorp waar 150 mensen wonen, dat is toch geweldig? Ik had het voor geen goud willen missen, het had voor mij nog wel een week langer mogen duren.” Wolswinkel en Nieuwland geven aan dat ze er ook veel waardevolle nieuwe contacten aan hebben overgehouden. Het is niet uitgesloten dat de PeerGroup voor volgende projecten nogmaals een beroep gaat doen op de dames van het naaiatelier.

Als één van de vrijwillige acteurs liet Sienette van ’t Hof uit Ruinerwold zondag na het laatste applaus haar tranen even de vrije loop. „Dit was intens en vernieuwend hoor! Er was zo’n mooie saamhorigheid in het team, we zijn echt tot elkaar gekomen en je leert van elkaar; dit was echt een verrijking voor mij”, kijkt Van ’t Hof terug, terwijl acteurs en helpers de plastic soep voor de zoveelste keer van het toneel verwijderen.

Ze behoorde tot de onmisbare groep figuranten, die in feite meer dan dat waren. Zonder hen konden de zeven professionele acteurs ook niets. „Je doet alles samen en steunt elkaar. Het mooiste vond ik de diversiteit van het gezelschap, van 20 tot 70 jaar, 17 totaal verschillende mensen waarbij iedereen in zijn waarde werd gelaten.” Van ’t Hof, die al wat meer ervaring heeft met locatietheater bij onder meer Boerendrokte, Dickensfestijn en De Bom, heeft op dit vlak voorlopig ook een lege agenda. „Ik ga hier zeker mee door, als er ergens weer locatietheater is, doe ik weer mee.”

De agenda van Dirk Bruinsma is verre van leeg, want de PeerGroup schakelt na Atropos soepel door naar Zerno een stuk over graan en oorlog. Maar eerst een terugblik op de 24 voorstellingen in Koekangerveld. „Ik vond het vanmiddag zó goed. Vooral omdat dit een matinee was en die doorgaans lastiger zijn dan avondvoorstellingen, waar de schemering een rol speelt. Dit was zeker één van de beste voorstellingen, iedereen zat er zó scherp in”, glundert Bruinsma. „Je zou dit stuk zo nog even door willen spelen.”

Dat gaat niet gebeuren, ondanks het feit dat deze week als reserve stond gepland. „Met een extra week neem je een groot risico. Je moet alles wat hier staat een extra week huren en dat kost klauwen vol geld. De belangstelling was trouwens extreem goed, dat het theater steeds meer dan halfvol zat, was mooi hoor. Normaal gesproken zet je een kleinere tribune neer met 200 stoelen; dan zouden we elke keer uitverkocht zijn geweest. Uiteindelijk zijn er tegen de 5000 bezoekers geweest.”

Net als de mensen uit Koekangerveld gaat ook Dirk Bruinsma de groep missen. „Al die mensen uit het dorp, je hecht je er ook aan. Er is hier iets ontstaan, óók in de gemeenschap. Dat dit hier kan is geweldig. Je merkt ook dat er meer waardering voor cultuur komt, de luikjes zijn wat verder geopend.”

Financieel loopt niemand een euro mis. „Wij nemen altijd risico’s en dat kan ook omdat we gesubsidieerd worden”, weet de artistiek leider. Ook Koekangerveld loopt geen financiële schade op. De inzet van vrijwilligers levert de clubkas van een aantal verenigingen een leuk bedrag op. „Het is alleen jammer dat de kaartverkoop door het weer iets achterbleef”, verwijst Catharinus Nieuwland naar de vele regen én de hitte van vorige week.

Zondag werd vrijwel direct na de voorstelling een feestelijk afscheid gehouden in de tent bij de afvalkathedraal, een bijeenkomst waar zo’n 120 vrijwilligers en spelers stoom konden afblazen. „De koelkast is goed gevuld en er is volop eten, zodat wij allemaal vrij zijn”, keek Nieuwland zondag vooruit naar de avond. Het werd een memorabel afscheid. Komende zondag is ook de allerlaatste activiteit in het kader van Wiede Wold, De Wolden als culturele gemeente van Drenthe, met het Faliebergfestival in Zuidwolde. Wethouder Albert Haar stelde zondag al vast dat er iets in gang is gezet in de hele gemeente De Wolden. „Ook met de opening van het Wolderhuus in Zuidwolde, er komt zeker meer uit voort”, beloofde hij.

Met de afsluiting van Atropos in de afvalkathedraal kijkt artistiek leider Dirk Bruinsma van de PeerGroup alvast vooruit naar de periode na de zomer. De voorstelling Vinnie komt sowieso weer terug op scholen, maar opvallender is het nieuwe project, dat ‘Zerno’ gaat heten. „Dat is Oekraïens voor graan en gaat over graan en oorlog. Het is wrang dat veel graan vanuit Oekraïne naar onder meer Nederland gaat, waar het gebruikt wordt als varkensvoer, terwijl er dan minder is om brood te bakken in Afrika. We hebben een hele geschiedenis met graan”, weet Bruinsma.

Het is de bedoeling dat Zerno in het voorjaar van 2025 in première gaat. Opvallend: er wordt dan gewerkt met onder meer acteurs uit Oekraïne, ook vluchtelingen die in Nederland verblijven. „Het wordt weer theater op locatie, we zoeken daarvoor nog een graanschuur in Drenthe waar 125 mensen in kunnen. Verder spelen we ook voorstellingen in Alkmaar op een festival en in Noord-Brabant.”