Geesje is al jaoren het gezicht van de winkel bij de meul in Wachtum. Foto: Boudewijn Benting
De rubriek Hier kom ik weg is een samenwarking met het Huus van de Taol en giet over Drenten en heur verhalen. Geesje van der Pal-Snijders is al 31 jaor het gezicht van de winkel van het femiliebedrief Snijders Wachtum.
Geregeld heur ie in Wachtum en umgeving dat mèensen „even hen Geesje” gaot, wat betiekent dat ze hen de winkel van Snijders gaot; een zaak met landbouw-, tuun- en dierproducten, waor Geesje van der Pal (71) al meer as dartig jaor verkoopster is.
„Waorum ik nog wark? Umdat het zo gezellig is”, zeg ze. Vief dagen stiet ze in de winkel van het bedrief dat heur opa 111 jaor leden begunde as bedrief in diervoeders. „Toen ik jong was, hadden wij ien vrachtwagen en was der een hiel klein winkeltie met wat klompen en leerzen. Nou bint der ningtien vaste metwarkers en de winkel is finaal uut de haand lopen”, gniest ze.
Hier kom ik weg
Plaggenhutten
Van der Pal weur geboren in het hoes bij de meul en komp oet een warm nust. „Wachtum is mien thuus”, zeg ze. „Iederien kent mekaar en der is altied wat te doen.”
Op ien jaor nao hef ze der nooit weg west. „Ik wol verpleegster worden en heb stagelopen in ziekenhuus Zuidwal in Den Haag. Wij gungen der met zes meiden van de Inas-opleiding in Coevern op kamers; een hiel mooie tied, mar wij weurden soms ok wegzet as domme Drenten. Ze dachten daor daw hier nog in plaggenhutten woonden.”
Ze giet an het wark as assistente van een internist in het ziekenhoes in Emmen en stopt nao zes jaor as ze in verwachting raakt. „Toen oeze jongens klein waren, wa’k in huus. Wal dee ik allerlei bestuurswark. Ik bin gien stilzitter.”
‘Scholders derunder’
Dat ze in 1993 in de dan net oetgebreide winkel warken giet, hef gien mooie anleiding. „De vrouw van mien breur weur ziek en kwam uut de tied. Hij bleef achter met twie kleine kinderties. Ik heb zegd: ‘Ik help je. Samen zet wij de scholders derunder’.”
Geesje: 'Waorum ik nog wark? Umdat het zo gezellig is.' Foto: Boudewijn Benting
Elf jaor leden is de neie winkel lösdaon. „Wij gungen aal meer producten veur boeren, burgers en dieren verkopen; de olde zaak stund propvol. Nou hew met 750 veerkante meter alle ruumte, heerlijk! Het assortiment is oetbreid met under andere speulgoed, kleding en decoratieartikeln. Oeze klanten komt overal vort; uut buurdörpen, mar ok uut Hardenbarg, Dedemsvaort, Zweel, Coevern en Hoogeveen. Daor bint ok tuuncentra, mar misschien dat ze hier komt umdat wij oeszölf bleven bint.”
Van der Pal stiet der um bekend dat ze alles wet van de producten. Lachend:. „Dat is wal een beetie zo. Ik lees ok veul vakbladen. En a’k het niet weet, bel ik de vertegenwoordiger veur uutleg.”
„De klaanten, de gezelligheid en het umgaon met de vertegenwoordigers vin ik het mooiste van mien wark. Vertegenwoordigers moej soms een beetie kieteln en ie moet op het juuste moment wakker wezen: as de priesofspraken maakt wordt. Dat he’k deur de jaoren hen wal leerd.”
Neie generatie
Ze prat haost altied plat; al giet ze net zo makkelijk over naor het Nederlands as ze klaanten hef die gien Drèents praot. „Het is belangriek daj dat kunt, maor het Drèents mag niet verleuren gaon, vin ik.”
Geesje warkt nog altied vief dagen in de week. Foto: Boudewijn Benting
Heur nicht Karin is eigenaar van Snijders Wachtum, maor Geesje is al jaoren het gezicht van de winkel. „Dat möt wal aans worden, vin ik. Renate is ok verkoopster bij oes. Zij en de neie generatie - de kinder van mien nichie, die ok al in de zaak warkt – bint de gezichten van de toekomst.”