Letterkundig tiedschrift Roet en Drentse Stadjer Bert Hadders winnen DVHN Streektaalprijs: 'Man, ik sta helemaal te trillen!'

„Ik bin hartstikke bliede. Man, ik sta helemaal te trillen. Dit had ik echt niet verwacht.” In de garderobe van theater De Winsinghhof in Roden draait Hadders een sjekkie. „Ja, ik moet even smoken”, grijnst hij.

Nog geen vijf minuten eerder kreeg hij uit handen van juryvoorzitter Eric van Oosterhout de cheque ter waarde van 1001 euro, waarmee hij meteen het ongelijk bewees van spreekstalmeester Erik Harteveld. Die had eerder op de middag, toen hij de genomineerden in de categorie poëzie en proza bij zich op het podium riep, schrijfster Leny Hamminga nog gewaarschuwd: „Je hebt al eens gewonnen, dus ik acht de kans gering dat je weer wint”.

De schrijfster uit Taarlo, genomineerd met haar verhalenbundel De Hunzeman, zag de prijs deze keer inderdaad aan haar neus voorbijgaan, maar Hadders wint hem wél voor de tweede keer. De vorige keer won hij de DVHN Streektaalprijs 2014 voor De Bosklopper Tapes, samen met zijn band De Nozems. „Nu is hij groot genoeg om het alleen te kunnen”, aldus Van Oosterhout.

„Waarom ik het niet verwacht had? Ik stuur bijna elk jaar iets in en elke keer denk ik: ik ga winnen, maar dat gebeurde dan niet. Dan reken je er op een gegeven moment niet meer op”, lacht Hadders, die zich ondanks zijn Drentse roots een echte Stadjer voelt. „Dit is écht een mooie afsluiting van Iemandsland.” Op het winnende album staan nummers die eerder voorbijkwamen in muziekheatervoorstellingen als Roegzaand en De Weltmeister, die de afgelopen jaren werden gemaakt onder de noemer Iemandsland.

Eindredacteur Lukas Koops van letterkundig tiedschrift Roet had de DVHN Streektaalprijs 2022 net als Hadders zien aankomen. Misschien omdat de redactie nogal kritisch was geweest op de DVHN Streektaalprijs zelf? „Nee, dat niet”, antwoordt Koops. „Kritisch zijn is toch ook een beetje onze rol.”

Vorig jaar kwam er na de uitreiking van de DVHN Streektaalprijs kritiek van de Roet-redactie. „Ze had de euvele moed om ónze streektaalprijs de maat te nemen”, aldus juryvoorzitter Eric van Oosterhout. „Aanleiding was de toekenning van de prijs aan Roelof Keen.” De jury vond dat zijn rijk geïllustreerde boek, doorspekt met humor, de streektaal voor iedereen toegankelijk maakte. De Roet-redactie vroeg zich ondertussen af of de prijs van deze krant nou om literaire kwaliteit draait of om promotie van de streektaal. „Dat is volstrekt onduidelijk en dat is het al jaren”, citeerde Van Oosterhout de Roet-redactie.

Juist het nummer van het Drentse tijdschrift waarin die kritiek was opgetekend, stuurde de redactie in om mee te dingen naar de zo bekritiseerde prijs. „De belangrijkste taak is om aandacht te vestigen op onze streektalen. Op boeken, muziek, theater en podcasts in het Drents, Gronings en Stellingwerfs”, verhelderde Van Oosterhout tijdens zijn toespraak in het Roder theater. „Het is dan ook niet per definitie een literaire prijs, maar - geheel in lijn met de tijdgeest - een inclusieve prijs. Een prijs die wordt uitgereikt zonder aanziens des persoons, leeftijd, geaardheid en ongeacht welke streektaal wordt gehanteerd.”

Kwaliteit is waar het altijd om draait, vervolgde de Emmer burgemeester. Roet zelf heeft volgens de jury een hoog literair gehalte, juist door die kritische blik, die auteurs ook ten deel valt als ze verhalen inzenden in de hoop op publicatie. Dat gebeurt lang niet altijd.

Themanummers van vorig jaar waarin verhalen in streektalen uit andere delen van het Nedersaksisch taalgebied werden gepubliceerd, waardeerde de jury van de DVHN Streektaalprijs eveneens. „Daarmee gaf de redactie ook blijk van inclusief denken”, aldus Van Oosterhout, om er niet veel later - vlak voor hij Koops de cheque overhandigt - aan toe te voegen dat de jury „behalve ruimdenkend ook zeker vergevingsgezind is”.

Tussen de beide prijsuitreikingen door geniet de nagenoeg volle theaterzaal in Roden van optredens van de band Steernvanger en dichteres Ria Westerhuis, die beiden ook genomineerd waren. „Teleurgesteld? Nee, hoor”, reageert de Drentse dichteres als ze later met een kop thee aan de bar staat. „Ik wist al dat mijn bundel Dwaalstroom niet zou winnen, anders was ik niet gevraagd om te komen voordragen. Als je moet optreden, ben je niet de winnaar.”