De dieven vertrokken via het keukenraam, laten Marloes Dol en haar dochter Juul Greveling zien. Foto: Jan Anninga
In Nieuw-Weerdinge zijn inbraken en autokraken door asielzoekers schering en inslag. ,,We voelen ons niet meer veilig in ons eigen huis. Het loopt de spuigaten uit.’’
Marloes Dol (41) heeft niets tegen asielzoekers en het opvangcomplex in Ter Apel. ,,Wie hulp nodig heeft, moet dat krijgen en mag ook naast mij wonen. Maar door de vele inbraken in huizen en auto’s in ons dorp worden veel inwoners best racistisch. Heel jammer, maar iedereen is het zat.’’
Het lintdorp Nieuw-Weerdinge ligt op een kleine 10 kilometer afstand van het azc in Ter Apel. ,,Veel asielzoekers komen lopend deze kant op. Vaak gaan ze door naar Emmen en daarvandaan met de bus terug.’’
Door raampje in de badkamer gekropen
Vanwege de grote onrust en inbraken in het dorp heeft de gemeente Emmen eerder dit jaar al camera’s laten installeren in het dorp en het aantal straatcoaches en boa’s uitgebreid. Het zijn volgens de gemeente met name veiligelanders − asielzoekers uit landen die door Nederland als ‘veilig’ worden beschouwd en geen kans maken op een verblijfstatus − die zich schuldig maken aan diefstal.
Marloes Dol en haar dochter Juul Greveling bij het raampje waar een asielzoeker naar binnen kroop. Foto: Jan Anninga
Vorige week was het raak in de vrijstaande woning van Marloes aan het Noordveenkanaal. Op camerabeelden van buurtbewoners zijn asielzoekers op straat en rond het huis te zien. ,,Een is door dit kleine raampje binnengekomen’’, wijst ze op een piepklein, hoog raam in de ruimte met douche en wc. Een pallet uit de tuin van de buren is gebruikt als opstapje. ,,Op sokken waarschijnlijk. We vonden schoenen in de tuin. De politie kwam direct voor onderzoek, maar vond binnen geen vreemde voetafdrukken.’’
Laptopdiefstal een regelrecht drama
Dochter Juul van 6 jaar weet precies wat er mist: ,,Laptop, telefoons, tablet en papa’s werktas.’’ De diefstal van de laptop van zoon Mees was een regelrecht drama. ,,Hij is autistisch en kan niet zonder’’, zegt zijn moeder. ,,Achter de laptop is zijn veiligste plek.’’ Geluk bij een ongeluk: de jongen vierde een dag na de inbraak zijn elfde verjaardag. ,,Opa en oma waren zo lief om hem een nieuwe te geven.’’
Marloes zit in de appgroep van het dorp, waarin ook de boa’s en straatcoaches zitten. Zij herkenden de daders aan de hand van camerabeelden, hebben hen opgezocht en overgedragen aan de politie.
Er heerst grote frustratie over de vele inbraken en autodiefstallen, het poepen in tuinen en op opritten. Om over dronken mensen die op de weg wandelen nog maar te zwijgen. ‘Vanochtend weer een op de oprit bij mijn auto’, komt binnen in de app. ‘Je wordt er moedeloos van... Blijf toch eens van andermans spullen af!!’, schrijft een bewoner die al meerdere keren de dupe is van diefstal uit een bedrijfsbusje. ‘Tuig’, schrijft een ander.
Op een film van een buurtgenoot is te zien hoe de dieven na de inbraak bij de familie Dol-Greveling verder wandelen. ,,Kijk, een draagt onze rugtas.’’
De deuren gaan op slot
Veel inwoners vinden dat er te weinig wordt gedaan tegen de uitwassen van azc-bewoners. ‘Het beste voor Nieuw-Weerdinge en Ter Apel is dat de politie even goed te pakken wordt genomen’, schrijft iemand. Met het idee van: als er eens echt iets ernstigs gebeurt, dan wordt vast wel ingegrepen.
,,Geen leuke berichten’’, zegt Marloes. ,,Maar ik begrijp het wel. Het gaat maar door, terwijl je er weinig over leest of hoort. Alsof het probleem niet bestaat. De politie doet haar best, maar kan niet veel doen. De deuren van het azc gaan om 22.00 uur op slot. Wie dan niet binnen is, struint de hele nacht rond.’’
Het huis van de familie Dol-Greveling heeft nu een beveiligingssysteem en camera’s. ,,In de hoop dat we weer rustige nachten krijgen. Het halve dorp heeft camera’s. Voor de kinderen is zo’n inbraak traumatisch. De dieven zijn langs de slaapkamers gegaan. Het voelt onveilig als je bedenkt dat ze zomaar binnenkomen terwijl je ligt te slapen.’’