Douwe Bob als herboren na afkickkliniek. Muzikant komt met nieuw album: 'Ik blijf grenzen opzoeken'

Eind 2021 werd Douwe Bob vader van twee dochters bij twee verschillende vrouwen en in mei 2022 kreeg hij samen met zijn verloofde Anouk zoontje Elias. Eind november kondigde hij aan zich in Thailand voor een alcoholverslaving te laten behandelen nadat een filmpje van een ruzie bij een supermarkt in zijn woonplaats Abcoude viraal ging.

Genoeg voer voor nieuwe muziek én voor vragen. Die Douwe Bob uiterst open en rustig beantwoordt. De zanger, onberispelijk gekleed in lichtblauw pak met wit overhemd, kijkt fris uit zijn ogen. Hij heeft dan ook net een duik genomen.

„Arie Boomsma vroeg me mee voor een nieuwjaarsduik. Sindsdien doe ik het elke dag. Dat ijswater was laatst wel erg koud. Langzamerhand went het. In het begin is het een soort beest in je hoofd, nu is het gewoon leuk.”

„Meer energie en het is ook goed voor je spierherstel, hart en bloedvaten. Ik ben weer veel aan het sporten omdat ik niet drink. Voor mij is het aan het begin van de dag mijn eerste kleine overwinning. Iets kleins, net als mijn bed opmaken. Voor veel mensen de normaalste zaak van de wereld, maar ik ben in dat soort routines nooit goed geweest. Nu ga ik gelijk vanuit mijn nest dat water in. Als de rest van de dag helemaal kut is, kan ik altijd nog zeggen: deze heb ik in elk geval binnen.”

„Vrij. Ik ben met dit album niet bang om platgetreden paden te bewandelen. Het is best poppy, maar ik ben niet bang voor de popsound. Lange tijd neigde ik erg naar country. Dat is waar ik vandaan kom en wat ik gaaf vind. Ik had zin in wat anders. Ik heb nog nooit zo’n positief album gemaakt. Ik sta en stond er ook positief in, ondanks wat er daarna is gebeurd.”

„Daarvoor. Dit gaat misschien een beetje diep, maar het album voelt als een voorbode voor wat er moest gebeuren. Dit voelt echt als een nieuw hoofdstuk. Alles voelt lichter en zo voelt het album ook. Het gaat qua carrière ook goed. Het zou gewoon zonde zijn om die taart die ik voorgeschoteld heb gekregen, niet met focus op te eten.”

„Je krijgt zoveel uren terug per dag. Normaal was het rond vijf uur wel een beetje klaar. Ik wist dat ik dan nog dingen moest doen, maar was niet echt productief. Ik ben ook nog nooit zo bezig geweest met een show, nu juist wel, met hoe alles eruit komt te zien en wat de verhaallijn wordt. Het wordt veel meer dan alleen een liedje spelen.”

„I feel it coming, denk ik. Dat nummer is heel speciaal, want ik schreef het voordat ik door deze transitie ging. En I felt it coming, weet je? Zoals ik al zei: het hele album lijkt een voorbode te zijn geweest. Als ik nu naar die tekst luister, heb ik ’oh ja’-momenten. Na die twee weken Thailand had ik nog twee weken traumatherapie in België. Ik had de muziek niet mee en toen ik het later terug luisterde, kreeg ik een brok in mijn keel. Niet omdat ik het zo goed vind, al is het wel fucking goed, haha. Maar meer omdat ik terug hoor dat het eraan zat te komen.”

„Natuurlijk, al jaren. Maar het is eng, weet je. Alcoholisme en drugs, want alcohol is een drug natuurlijk, komen 99 van de 100 keer voort uit een trauma, dat heb ik wel geleerd. Ik dronk al heel lang niet meer om het leven te vieren, maar om te vluchten, te verdoven.”

„Ja. Ik heb best veel jeugdtrauma’s. Ik heb nooit een gezonde relatie met alcohol gehad. Ik ben er middenin geboren en heb mijn vader en veel vrienden eraan verloren.”

„Ik vind het soms ook frappant dat het me niet júíst heeft afgeschrikt, inderdaad. Het kan twee kanten op, ik ging die andere kant op. Ik heb er natuurlijk ook aanleg voor. Als er nu dingen gebeuren waardoor ik normaal gesproken naar de fles zou grijpen, heb ik het wel even zwaar.”

„Het ondergaan. Het aankijken en vooral niet vluchten in andere afleiding. Ik ben nu 31, heb een gezin. Het is tijd om gewoon verantwoordelijkheid te pakken op een hoger niveau. Ook naar mezelf.”

Trekt de kraag van zijn witte overhemd naar beneden en laat een tattoo zien. „Born to lose staat in mijn nek. Ja, misschien heb ik wel iets met verliezen, nu je het zo zegt. Het is, denk ik, het stoïcisme in het woord. Weten dat je (iets) gaat verliezen en dat dat oké is.”

„Mezelf.”

„Ze zeggen altijd dat je jezelf moet accepteren. Maar dat was juist wat ik deed toen ik in de drank vluchtte. ’Dit is nu eenmaal wie ik ben’ en het daarmee goedpraten. Dat is juist gevaarlijk, want dat betekent dat je je er ook vrij snel bij neerlegt. Het zit meer in zelfliefde. Dat is ook voor jezelf vechten en dingen durven opgeven om er beter van te worden. Door die liefde misschien weer te voelen, want die voel je op een gegeven moment niet meer. Je voelt helemaal niets meer. Het concept zelfliefde vind ik nog lastig om te begrijpen. Ik heb in elk geval veel over mezelf geleerd de afgelopen tijd.”

„Dat is het enige nummer dat ik niet zelf heb geschreven, maar Jennifer Ewbank en Gordon. Toen ik het hoorde, dacht ik: dit is helemaal wat ik mijn kinderen wil meegeven als ik er niet meer ben. Stel je voor dat er iets met mij gebeurt, God forbid. Dan kunnen ze dit nummer over 10, 15, 20, 40 jaar beluisteren en horen ze wat ik hen wil meegeven (onder meer When you’re lonely look at the starsandsee that I’m not that far. Don’t be missing me, I will be around, red.)”

„Veel rustiger dan ik ooit had verwacht. Ik woon in Abcoude, ben vader, heb een vrouw...”

„Oh nee, verloofde, geen vrouw. Dat zou een mooie primeur zijn geweest, hè?”

„Nee, want dat gevaar is overal. Ik ben geboren en getogen in Amsterdam, maar in Abcoude hebben we de ruimte. En ik hou toch ook van de natuur. Ik heb vier jaar op mijn woonboot in Amsterdam gewoond en was daar ook echt klaar. Klaar met dat drinken en dat leven. Waar ik ook geen spijt van heb gehad, want ik heb daardoor mooie muziek gemaakt.”

„Elke fase heeft weer andere muziek. In muziek van artiesten van begin 20 zit een ander soort vrijheid, jonge mensen willen toch iets meer shockeren. Daarna komen meer bezinning en rust. Dat merk ik nu ook. Al vind ik ouder worden wel een dingetje. Ik word gewoon kaal, man! De kunst van oud worden is niet verbitterd raken. Het mooiste aan oude mensen vind ik als ze geen boosheid hebben. Dat kan alleen maar door te dealen met de punches die je krijgt. Soms zou ik nog wel dat gastje van 18 in Amsterdam willen zijn. Gitaar op m’n rug en in elke open bar spelen voor mijn eten.”

„Dat gaat over die kleine Douwe die op z’n fietsje de stad door ging en kattenkwaad uithaalde met de boys. Ik was niet eens een cool kid: ik had een brilletje en stotterde. Maar ik voelde me cool, zo met m’n vriendjes. Toen ik mijn gitaar oppakte en liet zien dat ik wat kon, voelde ik me echt de bom. Dat is ook wel nodig, denk ik, een beetje bravoure, als je wilt doorbreken.”

„Ik hoop dat ze niet het gevoel hebben dat ze zich naar de wereld moeten bewijzen, zoals ik had. Het is zo gek: het ene kind doet bij wijze van spreken een vuilniszak aan naar school en wordt gepest. Het andere doet hem aan en iedereen wil er ook in lopen. Ik hoop dat mijn kids van zichzelf zeker genoeg zijn door de liefde die wij ze geven. Ze hebben in elk geval een beter begin gehad.”

„Ik heb ontzettend veel liefde van mijn ouders gehad en van mijn moeder nog steeds. Misschien op een andere manier. Ik kom toch uit een gebroken gezin. Mijn moeder heeft gedaan wat ze kon en dat heeft ze heel goed gedaan, daar bewonder ik haar enorm om. Maar soms is dat niet genoeg om er niet zonder kleerscheuren uit te komen. We hebben allemaal bagage.”

„Nee, maar ik denk wel dat je elkaar op waarde moet schatten, je hebt elkaar nodig. Het ligt ook aan wie je voor je hebt. Met mensen die daadwerkelijk interesse in je vak hebben, praat je toch anders. De roddelpers beschouw ik niet als pers. Ik denk dat wat de laatste jaren online wordt geschreven, makkelijker voor waarheid wordt aangenomen terwijl ze niet eens weten of het waar is.”

„Nee. Het is zo belangrijk om jezelf niet te serieus te nemen. Ik snap ook wel dat er grappen werden gemaakt toen bekend werd dat ik in korte tijd drie kinderen kreeg. Dan kan ik wel boos worden, maar er zaten ook echt gewoon goede grappen tussen.”

„Nee, dat is uit de tent lokken. Het is soms tegen het kwaadaardige aan en ik wil me daar verre van houden. Ik heb er gewoon een veel te leuk leven voor. Het wordt natuurlijk een ander verhaal als de kids ouder worden en ze zouden hen erbij betrekken.”

„Ik zou wel graag de grenzen over gaan. Waarheen? Overal. Ik kijk er enorm naar uit, ben onwijs blij met de band. We hebben nu een paar gigs in het buitenland staan: Italië, Turkije, Scandinavië. Dat is wat ik het allerliefste doe: spelen met die jongens, er lekker op uit trekken. Dat wil ik zolang mogelijk blijven doen.”

„Is dat zo? Misschien hebben anderen dat gezegd. Laat ik het zo zeggen: mijn agenda is ook afhankelijk van andere mensen die met me willen doorgaan. Ik denk dat een aantal bedrijven en organisaties die me wilden boeken, vast even nadachten of ze het wel moesten doen. Ik ben dankbaar dat mensen toch hebben volgehouden en in me bleven geloven.”

„Ik voelde wel druk om aan Nederland te laten zien dat ik dit kon. Ik wilde het graag rechtzetten.”

„Nee, dit blijft de rest van mijn leven een ding. Grenzen opzoeken blijft erin zitten. Daarom zat ik vanochtend weer in een ijsbad. Ik zal toch altijd een wat vreemde energie hebben. Ik geef het nu een mooie plek, leid mijn leven in betere banen, maar zal altijd zoekend blijven. Maar dat is toch het leven? Elke dag is er één, morgen zien we wel weer. Ik ben gestopt met de dagen tellen. Toevallig vandaag wel: twee maanden clean.”

„Nog een aantal mooie albums, een mooi eigen festival ergens, nog wat horeca zodat ik een imperiumpje heb. Alle drie mijn prachtige kinderen zoveel mogelijk in mijn leven. En dan met z’n allen paardrijden ergens in de bergen van Spanje, op weg naar dat eigen festival. Met cider, gemaakt van onze eigen appels daar. Voor mij 0.0: eigenlijk gewoon appelsap.”

„Dat er mensen zijn die van me houden. Ik heb heel lang geloofd dat ik de liefde van mensen niet echt waard was. Dat voel ik nu wel.”