Dierenasiel stroomt over van honden met een rugzakje: ’Veel honden moeten heropgevoed worden’

Bexter is tweeënhalf jaar oud en een kruising tussen labrador en berghond. Vier maanden geleden kwam hij in de opvang terecht. Zijn baasjes deden afstand van hem, want hij heeft gedragsproblemen: naar vreemden en andere honden blaft hij nogal hard. „Hij steekt er het hardst bovenuit, schrik daar niet van”, waarschuwt opvangcoördinator Malika de Graaf, terwijl ze door de gang met honden loopt.

De hond steekt zijn kop tussen de stangen en gaat tekeer, maar dat is hem niet echt kwalijk te nemen: „Als puppy heeft hij vermoedelijk te weinig aandacht gekregen. Terwijl dat de belangrijkste periode is voor het socialiseren, met zowel andere honden als mensen. Hierdoor is hij bang voor vreemden”, vertelt De Graaf.

Door zijn gedragsproblemen zal hij nooit echt een familiehond worden. Maar als je eenmaal tot zijn cirkel behoort, is het een lief en enthousiast beest. „Het duurt eventjes voordat hij je accepteert: tegen zijn verzorgers is hij hartstikke vrolijk en leuk.”

Zoals Bexter zijn er nog veel meer honden. De opvang telt momenteel 31 honden en zit daarmee tjokvol. De reden is dat er steeds meer honden met een rugzakje binnenkomen. Het zijn zwerfhonden, honden waarvan afstand is genomen door de baas wegens ouderdom, ziekte, gebrek aan financiële middelen of andere redenen. Maar veel van deze dieren moeten langer blijven door gedragsproblemen of medische mankementen, vertelt De Graaf. Hierdoor is ook een wachtlijst ontstaan voor baasjes die afstand willen doen van hun hond.

Vorig jaar was het aantal binnengekomen honden zestig. Dit jaar zijn dat er tweeënnegentig. Een verklaring daarvoor is dat niet iedere hond dus even snel kan vertrekken uit de opvang. „We zien daartussen best veel ’powerbreeds’, kruisingen met sterke rassen zoals herders of berghonden. Zoals Bexter. Zij zijn over het algemeen krachtiger van karakter. De meeste mensen selecteren hun hond op uiterlijk en niet op karakter. En bij een sterk ras kan dat laatste nog weleens tegenvallen. Het helpt ook niet dat mensen heel makkelijk dieren kunnen adopteren, zonder het fijne ervan af te weten.”

Sommige honden in de opvang kunnen moeiteloos herplaatst worden bij een ander gezin. Bij honden die gedrags- of medische problemen hebben ligt dat moeilijker. Het kost tijd en geld voordat ze ergens terechtkunnen. „Veel honden moeten heropgevoed worden, met trainingen of bepaalde medicatie. Zoals antidepressiva, dat helpt met het verwerken van alle indrukken. Zodra ze daar beter mee om kunnen gaan, kunnen ze ervan af.”

Andere honden moeten nog herstellen van een operatie, omdat ze binnenkomen met bijvoorbeeld een gebroken bekken. „Dat zien we de laatste tijd veel vaker. Baasjes die geen geld hebben voor behandelingen en dieren laten rondlopen met zoiets.”

Slechts negen honden uit de opvang worden momenteel ter adoptie aangeboden. De rest blijft totdat ze klaar zijn om deel te nemen aan de maatschappij. Voor een klein deel geldt echter dat ze nooit herplaatst kunnen worden. Van de omstreden fokker uit Eersel, die meer dan zeshonderd honden hield in slechte omstandigheden, is ook een aantal geplaatst bij Dierenzorg Zaanstreek.

Zoals de twee Spaniëls (kleine jachthonden) Kayla en Sophie. Kayla is een enthousiaste hond, maar schrikt snel van aanwezige mannen. Ze heeft waarschijnlijk iets naars meegemaakt. Zolang de toekomstige eigenaar rekening houdt met haar verleden, kan ze geadopteerd worden. Sophie groeide op in een schuur en is daardoor angstig aangelegd. Inmiddels is het een steeds vrolijkere hond en is ze klaar om geplaatst te worden bij een gezin.

De Graaf: „We kijken bij elke hond heel zorgvuldig of het een match is met het baasje. Je moet zeker weten dat iemand begrijpt wat er komt kijken bij het nemen van zo’n hond.” Ook Bexter gaat binnenkort op ’date’ met misschien wel zijn toekomstige baasje(s). Hij mag namelijk geadopteerd worden. Want als Bexter je eenmaal leert kennen, valt het blaffen reuze mee.