De Bospub, waar je zo naar binnen loopt vanuit het naastgelegen Nationaal Park Dwingelderveld. Foto: DVHN
Ons team van foodlovers test restaurants, eettentjes, foodtrucks en andere hotspots in het Noorden. Deze keer was Roelof bij De Bospub in Dwingeloo.
Waar zijn we?
Een bijzonder plekje. De Bospub in Dwingeloo doet zijn naam eer aan, zo vlak aan de rand van het bos van het Nationaal Park Dwingelderveld. In de omgeving zitten veel wandel- en fietsroutes. De Bospub bestaat al meer dan 50 jaar. Eerder waren ambachtelijke pannenkoeken de specialiteit. Nu is de kaart flink uitgebreid, hoewel die pannenkoeken er ook nog op staan.
Zo vanuit het bos de pub in. De ligging is prachtig. Foto: DVHN
Hoe zit het hier?
‘Een olle bende’, zegt mijn moeder. Ze is mijn lunchpartner vandaag en spreekt onvervalst Drents. Ik moet me haasten erbij te zeggen dat die ‘olle bende’ vrij vertaald betekent: ‘gezellige boel’. En inderdaad: het is allesbehalve nieuw en allesbehalve gelikt. Hier stap je zo met je modderige wandelschoenen naar binnen. Dat doen veel mensen: het valt ons op dat het ook op een doordeweekse dag best druk is.
Een terras met veel zithoekjes, kachels en overkappingen.
Het meubilair is oud, de vloer doorleefd. Wie niet houdt van honden, kan beter wegblijven. Veel mensen die met hun viervoeter even wat komen eten. Buiten staan palen waar ruiters hun paarden aan vast kunnen zetten. Het terras staat vol met vuurschalen en kachels. Wij vinden het een zaak met karakter. Eentje die het midden houdt tussen een ouderwetse kroeg en een authentieke skihut. We horen dat er zo nu en dan live muziek is in de Bospub: Iers, met name. Dat kunnen we ons levendig voorstellen als we de zaak even rondkijken.
Een spelletjeskast. De zaak zit vol met leuke snuisterijen.
Wat kiezen we?
Traditionele plek, traditionele gerechten. Een kop mosterdsoep om te beginnen. Bij het hoofdgerecht gaan we voor de Bospubburger de Luxe (die zal die naam vast niet voor niets dragen) en kroketten op brood.
De kom soep is royaal.
Overigens is er veel meer te kiezen. We zien ook vega-opties: desembrood met brie, hazelnoot, honing en appel, om maar iets te noemen. De dinerkaart is vrij traditioneel: kipsaté, biefstuk, runderstoof, spareribs.De vegan rendang van jackfruit valt dan wel weer op.
En? Is het goed?
De kom soep is fors. En dan moet die 180-grams burger nog komen. Blij dat we de optie droge worst in de soep afsloegen. De smaak is goed, zoals een mosterdsoep hoort te zijn. De kroketten zijn lekker, het brood vers. Niets opvallends. What you see is wat you get, om nog maar eens in onvervalst Drents te spreken.
Dan komt de Bospubburger eraan en snappen we waarom het hier vol zit met hongerige wandelaars. Gebakken ei, cheddar, geroosterde tomaatjes en gebakken champignons: dit is voor mij lunch én avondeten. Maar klagen daarover is oneerlijk. Hadden we maar niet zo’n megabestelling moeten doorgeven. We konden ons niet bedwingen om ook wat friet te bestellen. Die smaakt goed: krokant, goudbruin, precies zoals je ze wilt.
De Bospubburger: waren onze ogen groter dan de maag? Foto: DVHN
Fijn dat ober Tobias tussendoor even komt checken of alles naar wens is. Van tevoren informeert hij ook goed of het oké is dat de runderburger aan de rode kant is en of we de gerechten tegelijkertijd of in twee gangen willen.
Komen we terug?
We voelen ons welkom, alsof we bij bekenden in de huiskamer zijn beland. Dit is een bijzonder plekje. Ja, we komen terug. Met kinderen misschien, want er staan ook veel pannenkoeken op de kaart en er staat een prachtig speelhuis buiten. Dit keer regent het dat het giet. Heel graag zetten we een andere keer even voet in het bos. Hoewel het wat betreft uitbuiken misschien beter is die wandeling van tevoren te maken.
