Aly Alles laat haar honden Pino en Toby uit in Usquert, terwijl kinderen uit het dorp naar school lopen. Foto: DVHN
En weer beefde de aarde door de gaswinning. In Usquert en Warffum kunnen ze maar moeilijk geloven dat het kleine gasveld daar niets mee te maken heeft.
Inwoners van Usquert werden in de nacht van woensdag op donderdag geconfronteerd met een aardbeving van 2,2 op de schaal van Richter en raken daar zo langzamerhand meer aan gewend dan ze willen.
Nog meer tegels los
„Maar het begint nu wel vervelend te worden”, zegt Sandra Ellens als ze haar kinderen Thijs (10) en Veri (6) naar school brengt. Ze sliepen alle drie door de beving heen, maar Thijs merkte haar in zijn onderbewustzijn mogelijk wel op.
,,Want ik droomde dat ik mijn telefoon niet kon opladen, terwijl die niet eens bij mijn bed ligt. Toen ik vanmorgen wakker werd, deden de lamp en de wekker het niet meer omdat de stekker van de contactdoos uit het stopcontact was gevallen”, aldus Thijs.
Zijn moeder ontdekte donderdagmorgen meteen dat er nieuwe tegels los zaten. „Ongelofelijk toch? Drie keer op rij een harde klap bij Usquert. Terwijl wij een lagere vergoeding voor emotionele schade krijgen dan andere bewoners boven het Groningenveld. We zijn kennelijk niet belangrijk genoeg.”
KNMI: geen verband met kleine gasveld Warffum
Net als veel andere inwoners is Ellens bang dat de plek niet toevallig is en samenhangt met het kleine Warffumergasveld, een paar kilometer verderop. Daar gaat de gaswinning door, in tegenstelling tot die in het Groningenveld.
Seismoloog Läslo Evers van het KNMI kwam al snel met het bericht dat de beving niet door dat kleine gasveld is ontstaan. „De locatie valt binnen de contouren van het Groningenveld.”
„Dat bepalen we aan de hand van tachtig meetpunten. Op elke locatie afzonderlijk zit misschien een foutmarge van een paar honderd meter, maar met de analyse van het gasveld zitten we altijd wel goed.” Het Warffumerveld ligt volgens hem verder naar het westen.
In de regio nemen inwoners dat vooralsnog voor kennisgeving aan. „Ik ben geen geoloog en durf geen andere conclusie te trekken, maar ik ben wel benieuwd naar de argumenten. Ik vind het eigenlijk wel bijzonder dat het KNMI zo zeker is van het Groningenveld”, zegt Erik de Graaf van actiegroep Warffum Alert!
Volgens hem beeft de aarde al een serie aardbevingen lang het sterkst bij het meetpunt in Warffum. „Dat meetpunt valt officieel onder Usquert omdat de oude gemeentegrens tegen Warffum aan lag.”
Beving rakelt discussie Warffumerveld op
De beving rakelt de discussie over de gaswinning in het Warffumerveld op. De gemeente Het Hogeland en ruim 1100 individuele inwoners van Warffum en Usquert willen dat minister Hermans (Klimaat en Groene Groei, VVD) daar een einde aan maakt.
Kaart van de beving in de nacht van woensdag 12 op donderdag 13 februari 2025 bij Usquert. Beeld: KNMI
Hermans gaf de NAM eind vorig jaar toestemming om nog acht jaar door te pompen, maar de vergunningsprocedure loopt nog en Staatstoezicht op de Mijnen wilde de gaswinning niet bij voorbaat alvast gedogen. Daardoor ligt de winning sinds januari grotendeels stil.
Het Staatstoezicht op de Mijnen (SodM) verklaarde de gaswinning in 2022 weliswaar technisch veilig, maar vindt dat bij de vergunning nu ook rekening moet worden gehouden met het afnemende vertrouwen en gevoelens in de omgeving. Dat was een van de uitkomsten van de parlementaire enquête over de gaswinning.
Klap grijpt George bij de keel
In Usquert is Aly Alles (68) inmiddels bang voor een grote klap. ,,Iets van 4,6 of 4,7 op de schaal van Richter”, zegt ze. „Dat kan bijna niet anders als ze doorgaan. Tot dusver nemen de bevingen in elk geval niet af, integendeel. Je kunt er niks aan doen, maar je moest eens weten wat de onzekerheid innerlijk met je doet.”
Ze werd woensdagnacht wakker van de beving. ,,Ik dacht eerst dat er een sneeuwschuiver voorbij kwam, daarna leek het alsof er iemand in huis liep die iets omver stootte. Maar er was niemand in de kamer en het sneeuwde ook niet. Dan weet je het wel. Je raakt er zo langzamerhand aan gewend, maar je slaapt niet meer lekker.
Het huis wiebelde
Danny Brontsema was nog wakker en schrok van meerdere korte dreunen. In de voormalige bakkerij in het dorp dacht Fred Riekwel dat er iets zwaars omviel. Op de bovenverdieping hoorde Heleen de Wit een knal – ‘alsof er iets van de tafel op de grond viel‘ – en voelde ze het huis wiebelen. Meteen kwamen het ongeloof en de frustratie over de willekeur van NAM en overheid weer boven.
Even verderop schreef George Tokaya nog een brief aan zijn moeder van 96. „Daar was ik in alle rust mee bezig. Opeens kwam er toch een knal, ongelofelijk. Lampen begonnen te slingeren. Ik ben geloof ik nooit zo geschrokken. Deze klap greep me gewoon bij de keel, waarschijnlijk omdat het toch al zo’n nare tijd is met ziekte en alle vreselijke dreigingen en gebeurtenissen in de wereld.”
George Tokaya. Foto: DVHN
Het lukte hem niet om de brief af te maken. „Ik ben naar bed gegaan, maar slapen lukte ook niet echt.”
De nieuwe scheuren (’kleintjes’) zitten hem nog het minst dwars. „Dit moet gewoon stoppen. Stap maar over op vloeibaar gas en investeer in een goed sociaal klimaat. Dan blijven mensen hier graag wonen. Er was toch een ereschuld? Zadel ons dan niet langer hiermee op.”
