Trotse vader van Elvis in Emmen. 'Ik krijg echt de rillingen als ik Bouke op het podium hoor zingen'

Trots? Ja natuurlijk, dat zijn zijn ouders zeker. Vanaf het begin hebben ze de muzikale carrière van Bouke toegejuicht. Sterker, vader Jochem Scholten is nog altijd zijn ‘geluidsman’, al vindt hij dat een te groot woord. ,,Ik rij soms voor hem en doe dan wat dingetjes bij de geluidsinstallatie. Maar in de theaters en op festivals wordt het geluid gedaan door professionele geluidsbedrijven. Ik heb zelf wel altijd in de muziek gezeten. Accordeon, keyboard, een beetje zingen ook wel.’’

Jochem (60) vertelt zijn verhaal op het woonwagenkamp in Emmen, waar Bouke 41 jaar geleden het levenslicht zag. ,,Net als Elvis Presley in een woonwagen. Niet luxe, wel mooi. Het is een gevoel, hè.’’

Bouke gooit met de Elvis Matters Band op dit moment hoge ogen in het SBS6-programma The Tribute - Battle of the Bands. Het gonst door Emmen dat hij zomaar zou kunnen winnen, net zoals hij eerder drie talentenjachten op tv won.

Deze keer lijkt het groter. Een optreden in de Amsterdamse Ziggo Dome, met plek voor 17.000 muziekliefhebbers, is de prijs. Door de snelle kaartverkoop zijn dat er inmiddels drie geworden, alle zo’n beetje uitverkocht. Op internet is Bouke als The King sowieso al een hit. Vooral in Amerika is zijn vertolking van In the ghetto miljoenen keren bekeken.

,,Moet je kijken’’, zegt Jochem, terwijl hij zijn telefoon pakt. Hij laat een filmpje zien van een Amerikaanse presentator die met open mond luistert naar Bouke. ,,Die filmpjes krijg ik van fans. Geweldig, toch? De mond van jurylid Spike hier in Nederland viel ook zo open toen Bouke optrad in The Tribute. En Angela Groothuizen zei: ‘A star is born’. Als vader krijg je echt de rillingen hoor, als je je zoon zo hoort zingen.’’

Eigenlijk zou hij dit interview met zijn vrouw Margo doen, maar Boukes moeder ligt in het ziekenhuis. Ze heeft een ontstoken hartspier en zal de finale vanuit haar ziekenhuisbed moeten bekijken. ,,Misschien mag ik erheen zodat we het samen kunnen kijken’’, hoopt Jochem.

Zijn vrouw is ook muzikaal, net als hij. Wat dat betreft kreeg Bouke de genen van beide kanten mee. Als dreumes stond hij in de box al te zingen, op zijn manier dan. Tadatatááda op het nummer van Verdammt ich lieb dich (ich lieb dicht nicht) van Matthias Reim. Voor opa Bouke zong hij later geregeld Ich bau dir ein Schloss van Heintje. Prachtig vond opa dat.

,,Ik weet nog dat er op school een kerstoptreden was en dat alle kinderen hadden geoefend behalve Bouke. Hij was ziek geweest. Maar hij ging gewoon staan en zong Jingle bells heel jazzy. Het was perfect, zei juf. Hij is altijd al een muzikale jongen geweest. Tekenen kan hij ook heel goed, bijna wel net zo goed als zingen. En boetseren. Wat dat betreft is hij heel creatief. Maar als ik zeg dat ik de accu kapot heb, kijkt hij naar de achterkant van de auto, haha. Op school wisten ze niet zo goed wat hij moest worden. Hij hing vaak de clown uit en wilde anderen graag vermaken, maar met leren had hij niks.’’

Hij ging een schildersopleiding doen, maar kon niet goed tegen de verflucht. Toen hij zijn ouders later vertelde dat hij toch meer de kant van de muziek op wilde, was zijn vader de eerste die zei: ,,Probeer het maar, mienjong.’’

De eerste keer dat zijn vader dacht dat het op muzikaal vlak wel eens wat kon worden, was toen hij zelf aan het musiceren was met zijn broers. Bouke wilde het graag een keer proberen, voor de microfoon. ,,Het klonk goed. Later beloofde hij te gaan zingen op het kampioensfeest van WKE, de voetbalclub van het woonwagenkamp. Toen hij op die avond wilde uitgaan, en dansen, heb ik hem aan de mouw getrokken: ‘Ho eens even. Jij hebt het die jongens beloofd, dan moet je het ook doen’.’’

Bouke, 16 jaar destijds, zong een nummer van Tom Jones en kreeg van anderen te horen dat zijn stem op die van Elvis leek. Toch is hij niet louter dat gaan doen. Wie op YouTube zoekt, kan ook Nederlandstalige liedjes vinden. ,,Maar dat was niet helemaal zijn ding. Dit met Elvis wel. En als hij ergens voor gaat, dan geeft hij ook alles.’’

Dat zal hij ook zaterdag weer doen, weet zijn vader. Speciale rituelen vooraf heeft Bouke niet, wel draagt hij altijd een bijzondere ring. Als tiener, nog voordat mensen zijn stem vergeleken met die van Elvis, liet hij het sieraad maken van een munt met Azteekse tekens. Groot was zijn verbazing toen hij jaren later in het Elvis Presley-museum in Memphis het pak zag waarin Elvis in 1977 toerde. Op dat pak stonden precies dezelfde tekens.

Toeval? ,,Het is in ieder geval zijn geluksring geworden’’, zegt Jochem. Of het hem ook in de finale helpt, zal zaterdag blijken. En daarna? ,, Ik denk niet dat hij op het vliegtuig moet stappen naar Amerika en daar elke week moet gaan optreden. Dan word je geleefd. En hij mag zo graag even bij de kringloop lopen en zo. Andere dingen doen, zoals tekenen en boetseren. Ik zou zeggen: pak dit land, en Duitsland en België. Dan blijft het mooi. Er staan al volop optredens op het programma, in theaters en op festivals.’’