Caroline Dijkhuizen: „Iedereen om me heen zei: dit moet je doen.” Foto: Stage Entertainment
Actrice Carolina Dijkhuizen (45), opgegroeid in Veendam, staat onverwacht aan de vooravond van een hoofdrol in ‘Harry Potter en het Vervloekte Kind’. „Het is een soort wervelwind waar ik in zit.”
De dag waarop Carolina Dijkhuizen voor het eerst als Hermelien Griffel naar buiten treedt, is er een vol camera’s, interviews en verwachtingen. In Amsterdam presenteert producent Stage Entertainment de complete cast van Harry Potter en het Vervloekte Kind. Voor Dijkhuizen zelf is het nieuws nog nauwelijks ingedaald.
„Ik kan het bijna niet bevatten”, zegt ze. „Het is een soort wervelwind waar ik in zit. Vandaag voelt het ook pas echt. Ik zie de rest van de cast, de kostuums, ik sta ineens in een ruimte die is aangekleed als de eetzaal van Zweinstein. Dan denk ik: ja, we zijn er. Dit gaan we doen.”
Dijkhuizen, die opgroeide in Veendam en al jaren meedraait in musicals en theaterproducties, kwam in beeld nadat Joy Wielkens afzag van de rol vanwege een aanbod in de Londense productie van Hadestown.
Wanneer hoorde je dat je Hermelien zou gaan spelen?
„Eigenlijk pas twee dagen voordat het naar buiten kwam. Ik werd gevraagd of ik überhaupt interesse had en of ik zou kunnen. Ik heb blindelings ja gezegd. Ik wist niet eens zeker of mijn hele agenda vrijgemaakt kon worden, maar iedereen om me heen zei: dit moet je doen.”
Wat gebeurde er daarna?
„Ik deed auditie, maar dan moet je nog goedgekeurd worden door het productieteam in Amerika. Dus dan is het wachten totdat je hoort: we have a go. Of niet, natuurlijk. In mijn geval was het gelukkig: we have a go. Dat moment is natuurlijk heel bijzonder.”
De hoofdrolspelers bijeen: v.l.n.r. Carolina Dijkhuizen (Hermelien Griffel), Valentijn van Hall (Harry Potter) en Hayo de Kruijf (Ron Wemel). Foto: Stage Entertainment
Je stapt in een beeldbepalende rol. Wat doet dat met je?
„Het is bizar. Hermelien is zo’n personage waarvan je alleen maar kunt dromen dat je het ooit mag spelen. Ik ben een enorme Harry Potter-fan, heb alle boeken gelezen toen ze uitkwamen en daarna natuurlijk de films gezien. En nog steeds: rond kerst komen ze vast weer op televisie en dan kijk ik ze gewoon opnieuw.”
In de theaterproductie, waarvan de oorspronkelijke versie in 2016 in première ging in Londen, wordt Hermelien gespeeld door een vrouw van kleur. Is dat belangrijk voor jou?
„Dat vind ik heel belangrijk. Het laat aan jonge meisjes van kleur zien: dit soort grote, iconische rollen zijn ook voor jou mogelijk. En wat ik er zo sterk aan vind: in het stuk ligt er geen nadruk op. Het wordt niet benoemd. Het is gewoon zo. Zij is dat.”
Waarom is die vanzelfsprekendheid zo essentieel?
„Omdat het niet over kleur gaat. Hermelien staat voor loyaliteit, moed, empathie. Zij is de lijm van de vriendschap tussen die drie (Harry Potter – gespeeld door Valentijn van Hall, Ron Wemel – een rol van Hayo de Kruijf en Hermelien Griffel, red.). Dat is waar het karakter over gaat. Volgens mij heeft J.K. Rowling, de schrijfster en bedenker van Harry Potter, ook gezegd dat ze nooit heeft vastgelegd hoe Hermelien eruitziet. Wij hebben dat beeld vooral door de films.”
Je speelt Hermelien in een andere levensfase. Wat betekent dat voor je spel?
„We spelen de personages 19 jaar later. Hermelien is getrouwd met Ron, ze hebben twee kinderen en zij is minister van Toverkunst geworden. Een heel hoge functie, en terecht, want ze is gewoon heel goed in wat ze doet. Dat volwassen leven geeft veel extra lagen.”
Wat zien we van die volwassen Hermelien?
„Je zag altijd al de dynamiek tussen haar en Ron: elkaar afstoten, elkaar aantrekken, botsen en toch bij elkaar horen. Nu zie je hoe ze hun kinderen op de trein naar Zweinstein zetten. De plek waar hun hele leven zich heeft afgespeeld, waar ze mensen verloren en vriendschappen hebben gevonden. Ze gunnen hun kinderen datzelfde gevoel.”
En dan ontspoort het weer?
„Ja, hun kinderen maken er een klein beetje een potje van. En dan moeten die drie vrienden opnieuw hun vriendschap inzetten om te vechten tegen het kwaad dat altijd is blijven sluimeren.”
De voorstelling staat bekend als enorm technisch. Hoe is dat voor jou als speler?
„Het geeft een extra dimensie. We spelen tovenaars, dus het is niet meer dan logisch dat we ook echt magie laten zien. Al die illusies maken de wereld waar we in zitten zo echt. Ik denk dat het onze rollen alleen maar versterkt.”
Is het ook fysiek zwaar?
„Ja, zeker. Nou ben ik natuurlijk wel wat gewend, vanuit mijn musicaljaren. Maar met alles wat erbij komt kijken en alle technische dingen waar we rekening mee moeten houden, is het echt een andere tak van sport. We hadden het er al met de cast over: we verheugen ons hier zo op.”
Heb je de buitenlandse versie al gezien?
„Nee, nog niet. Ik wilde eigenlijk naar Duitsland om te gaan kijken, maar dat kwam er steeds niet van. En toen zei ik: ik zie het volgend jaar wel. Nou ja, nu ga ik volgend jaar naar mijn eigen voorstelling kijken.”
Geeft dat extra druk?
„Natuurlijk besef je dat iedereen deze karakters kent. Maar wij spelen de volwassen versies, en die kennen de mensen nog niet. Dat geeft ruimte. We kunnen putten uit alle boeken en films voor de basis, maar we mogen ook opnieuw ontdekken: wie zijn deze mensen zoveel jaar later?”
Waar kijk je zelf het meest naar uit?
„De illusies, absoluut. En er is een scène, de verwisselscène, waarin we letterlijk van personage veranderen. Dat lijkt me ingewikkeld, maar ook zó leuk. Dat wordt echt een uitdaging.”
Voorstellingen
Harry Potter en het Vervloekte Kind is vanaf maart 2026 te zien in het AFAS Circustheater Scheveningen. Zie stage-entertainment.nl voor meer informatie en tickets.
