Chaos en anarchie op de filmset: Hollywoodsterren steken draak met zichzelf in ‘The Studio’

Totale anarchie achter de schermen blijft fascineren. Films en series over het maken van films en series duiken geregeld op. Entourage was jarenlang een genot om naar te kijken en grote producties over het wel en wee in Hollywood als La la land en The Offer scoorden goed.

Wat The Studio, te zien op Apple TV+, zo bijzonder maakt is de focus op Rogens rol als Matt Remick, de nieuwe baas van de fictieve studio Continental. Studiobazen zijn doorgaans de rotzakken, louter gedreven door keiharde poen en bezig iedere creatieve ingeving van talentvolle makers de kop in te drukken.

The Studio laat zien hoe Remick alle ballen hoog moet zien te houden in een industrie die bol staat van wispelturige en veelal krankzinnige karakters. Vlak voordat Remick door het ontslag van zijn baas tot nieuw studiohoofd wordt gelanceerd zegt hij nog vol ambitie: „Ik wil gewoon graag de volgende Rosemary’s baby of Annie Hall maken.” Maar voegt daar nog wel aan toe: „Waarom worden zulke goede films nou altijd gemaakt door perverts?” Waarmee hij verwijst naar regisseurs Roman Polanski en Woody Allen, die diverse keren beschuldigd werden van seksueel wangedrag.

In de volgende scène moet Remick zijn ambities al in de ijskast zetten wanneer hij erachter komt dat de grote baas boven hem – heerlijk over the top gespeeld door Bryan Cranston (Breaking Bad) – de kijkers veel liever popcornvermaak wil voorschotelen, waaronder een film over het limonademerk Kool-Aid. Het moreel kompas van Remick vliegt vervolgens alle kanten op.

Rogen vertelde eerder in een interview dat hij de serie baseerde op een moment vroeg in zijn carrière, toen hij als 16-jarige jongen naast vriend en regisseur Judd Apatow mocht meeluisteren met een belletje met de zenderbazen, die opmerkingen hadden over een aflevering van Freaks and geeks, waarin Rogen een rol had. De regisseur zei hem vlak voor hij de telefoon opnam: „Wat je altijd moet onthouden is dat alles wat zij tegen ons zeggen, gebaseerd is op het feit dat zij doodsbang zijn om hun baan te verliezen. Elke seconde van elke dag.”

Met die angst is The Studio dan ook doordrenkt, met vaak een hilarische uitkomst. Wat ook meewerkt met een serie als deze is het indrukwekkende adressenboekje met Hollywoodsterren waarop mensen als Rogen en zijn vaste productiepartner Evan Goldberg een beroep kunnen doen om de serie wat authenticiteit te geven.

Grote namen als Charlize Theron, Zac Efron, Ron Howard, Steve Buscemi en Martin Scorsese maken hun opwachting als cameo. Met name die laatste steelt de show in aflevering 1, waarbij Remick door druk van alle kanten een streep moet zetten door wat de laatste film van de grootmeester zou moeten worden. Die barst vervolgens in tranen uit op een feestje, wat even tragisch als hilarisch is.

De tweede aflevering (er volgt wekelijks een nieuwe episode tot 21 mei) heet The oner, verwijzend naar een ’one taker’, waarin een scene als één langlopend shot wordt opgenomen. Onlangs werd dit fenomeen nog groot uitgemeten door het succes van de Netflix-hit Adolescence. De bemoeienissen van Remick zorgen voor chaos en paniek op de set, waarbij de take ook nog eens moet plaatsvinden tijdens het golden hour, waarin de zon bijna ondergaat en mooi licht geeft.

Dat deze aflevering zelf ook nog eens is opgenomen als een one taker geeft The Studio nog wat extra cachet. Deze serie is gemaakt door mensen die het klappen van de zweep kennen. Die honderden keren ’nee’ hebben gehoord en altijd op eieren hebben moeten lopen, bang voor hun baan. Bang om gezien te worden als een has been, iemand die is uitgerangeerd. En bang om al hun harde werk gestoken te hebben in iets wat uitmondt in de volgende grote peperdure flop.

Als The Studio ons iets leert is het dat Hollywood zelden de droomfabriek is die het soms pretendeert te zijn. Ook een studiobaas is zijn baan niet zeker, en dan is Remick ook nog iemand die vooral leuk wil worden gevonden door zijn werknemers. Maar als hij op de set te horen krijgt van een producent dat ’de enige reden dat iemand daar met hem praat is omdat ze iets van hem nodig hebben’, zie je ook bij hem de eerste grote kras ontstaan op een droombestaan als eindbaas.

Het enige houvast komt van zijn voorganger Patty (Catherine O’Hara): „Als alles samenkomt en je maakt een goede film, is het goed voor altijd.”